Eimreiðin - 01.05.1896, Side 75

155
blað hafi þegar 2. marz 1895 skýrt lesendum sínum frá sýningunni, 2. ágúst flutt
greinilega skýrslu um byrjunarhátíð hennar og 4. okt. grein um hluttöku íslenzkra
kvenna í henni, og beri henni vel saman við lýsingu herra B. Th. M., þótt lýs-
ing hans sje af auðskildum ástæðum miklu fullkomnari og nákvæmari.
C. KÚCHLER: GESCHICHTE DER ISLANDISCHEN DICHTUNG DER
NEUZEIT (1800—1900). I. Heft. 'Novellistik. Leipzig 1896. Ritdómur um þessa
bók, sent er um sögu íslenzks skáldskapar á þessari öld, kemur í næsta
hepti EIMR.
CATALOGUE OF WORKS OF VOYAGES AND TRAVELS frá Skandi-
navisk Antikvariat (Gothersgade 49, Khöfn). í bókaskrá þessari er meðal annars
talinn upp fjöldi bóka, er snerta ísland, og eru sumar þeirra ekki auðfengnar
annars staðar. Bókaskráin verður send ókeypis hverjum sem óskar þess.
ANTIKVAR-KATALOG OVER NORDISK SPROGVIDENSKAB etc. frá
Herm. H. J. Lynge & Sön (Walkendorfsgade 8, Khöfn). í bókaskrá þessari er
talinn mesti sægur af íslenzkum bókum, bæði eldri og yngri, og má þar fá rnarga
bók, sem nu mun erfitt orðið að fá á íslandi. Þar eru talin eigi allfá íslenzk
handrit, sem þessi bókaverzlun hefur á boðstólum, og eru sum þeirra eigi
ómerkileg.
ÍSLAND OG ÍSLENZKAR BÓKMENNTIR ERLENDIS:
ÚTGÁFUR FORNRITA. Fyrir nokkrum árum tóku tveir Þjóðverjar og
einn Svíi, þeir háskólakennararnir dr. H. Gering, dr. E. Mogk og dr. G.
Cederschiöld, sjer fyrir hendur að gefa út handhægar útgáfur af fornsögum
vorum, sem eiga að innihalda góða texta án orðamunar, en með skýringum neð-
anmáls bæði yfir efnið og einstök orð og vandskildar setningar, í líking við út-
gáfur þær af latneskum og grískum fornritum, er ætlaðar eru til skólanáms.
Þetta ritsafn heitir »Norrænt sögusafn« (Altnordische Saga-Bibliothek), og hafa
þegar birzt í því útgáfur þriggja fomrita: »íslendingabók Ara fróða« eptir dr.
IV. Golther (1891), »Örvar-Odds saga« eptir dr. R. C. Boer (1892) og »Egils saga
Skallagrímssonar« eptir dr. Finn Jónsson (1894). í ár (1896) hefur bætzt við út-
gáfa fjórða ritsins »Laxdæla saga« eptir dr. Kr. Kdlund. Er textinn hinn sami
sem í Khaínar-útgáfu hans (1889—91), en ffaman við er auk efnisyfirlits langur
inngangur, þar sem skýrt er frá meginþráðum sögunnar, aldri hennar og hand-
ritum, uppruna og samansetning o. s. frv. Aptan við útgáfuna er og ýtarlegt
nafnatal: manna, staða, þjóða, dýra og hluta. Neðan máls eru ágætar og mjög
fróðlegar skýringargreinir, og höfum vjer lesið þær allar til þess að vita, hvort
vjer fyndum þar ekkert að athuga, en það hefur ekki orðið ferð til fjár að því
leyti. Þó viljum vjer geta þess, að oss virðist sennilegra, að auknefnið buna tákni
fremur »uxa- eða bjarnarfót« (sbr. orðabók Bjarnar Halldórssonar) eða eitthvað í
þá áttina, heldur en »vatnsbunu«. Á bls. 7 —8 er höíð nelhifallsmyndin Mœri,
en rjettara væri Mœrr, því svo er hin upprunalega nefnifallsmynd (beygist eins
og mýrr), þó þolfallsmyndin verði seinna ofan á. Á bls. 24 er reiba skýrt með
»útborga« eiginlega »sveifla«, en á þessum stað væri betra að segja: eiginlega
»vega« (sbr. bls. 255: »reiða nú silfrit, ok váru þat 3 merkr vegnar«). Á bls.
109 er sagt, að orðið at sje líklega atviksorð, en það er óefað forsetning. Á bls.