Eimreiðin - 01.05.1896, Síða 74

154
að það ætti að vera á hvers manns heimili. Kostnaðurinn við að afla sjer þess
er heldur ekki svo mikill, að hann geti fælt neinn frá því. Það kostar nefnilega
eina 20 aura, og fjelagsmenn, er taka hjá fjelaginu fræ fyrir 1 kr., fá það alveg
ókeypis. Vjer getum ekki nógsamlega mælt með því, að sem allraflestir vildu
bæði kynna sjer þennan ritling og gerast fjelagsmenn í þessu lofsverða fjelagí.
Hjer þarf ekki (eins og svo opt á sjer stað) að metast um það, hvort fjelagið
eigi það skilið. Eigingirnin ein, sem öllum er meðfædd í meira eða minna mæli,
ætti að vera nóg til að reka menn hópum saman í fjelagið, því sú blessun, sem
skynsamleg garðyrkja getur fært í búið, — hún er ekki á fáa fiska. Það er ekki
nóg með það, að matjurtaræktin eykur forða búsins og minnkar þannig útgjöld
til annara fæðutegunda, heldur hefur hún mjög mikla þýðingu fyrir heilsu
manna. Til þess að líkaminn geti haldizt heill og hraustur, verður sú fæða, sem
hann fær, að vera samsett af ýmsum mismunandi efnum, og í matjurtunum eru
einmitt ýms efni, sem eru nauðsynleg fyrir líkamann, en sem menn vanalega fá,
allt oflítið af á íslandi, þar serii lítil eða engin garðyrkja er. Þessu hafa útlendir
læknar, sem ferðazt hafa um ísland, veitt eptirtekt, og tekið það fram i ritum
sínum. í þriðja lagi stuðlar matjurtaræktin að því, að gera fæðuna rniklu breyti-
legri og ljúffengari, en hún ella getur orðið. Að því er sjerstaklega snertir blóm-
ræktina, þá hefur hún auðvitað ofurlítinn kostnaðíför með sjer, sem ekki kem-
ur aptur í beinhörðum peningum. En sá kostnaður er þó harla lítill í saman-
burði við þá ánægju og yndi, sem hún getur veitt mönnum. Það er ekki nóg,
til þess að mönnum geti liðið vel andlega og líkamlega, að sjá vel fyrir rnunni
og maga. Sýn og ilman verða að hafa eitthvað fyrir sig, og það verður ekki
ofsögum af því sagt, hve göfgandi og hressandi áhrif það getur haft á anda
manna að horfa á litfögur blóm og anda að sjer ilmlopti þeirra. Að hafa falleg
blóm í kringum sig, er sá vissasti vegur til að auka fegurðartilfinninguna og þau
geta gert þá glaðlynda og ljettlvnda, sem annars kannske sætu nöldrandi eða
hímdu í einhverju þunglyndismóki. Vjer viljum sjerstaklega minna hinar íslenzku
konur, sem jafnan munu verða hinir beztu verðir fegurðar og ánægju á heimil-
inu, á það, hve heillarík áhrif blómræktin getur haft á tilfinningalíf barnanna.
Kennið börnunum að elska blómin, og þau ntunu þá elska fleira, sem er fagurt
og gott. — En auk þess sem garðyrkjan ætti á hverju einstöku heimili að geta
orðið mikil búbót, stutt heilsuna og bætt ’smekkinn (líkamlegan og andlegan), þá
ætti hún líka innan skamms að geta beinlínis orðið álitlegur atvinnuvegur
fyrir marga, ef menn legðu svo mikla stund á hana, að afurðir garðanna yrðu
margfalt meiri, en þörf væri á fyrir búið. Garðávextir eru hvervetna ágæt verzl-
unarvara, og svo munu þeir líka reynast á Islandi, jafnskjótt og samgöngur innan-
lands eru komnar í viðunanlegt horf; því greiðar samgöngur eru jafnt skilyrði
fyrir því, að þessi atvinnuvegur geti þrifizt eins og aðrir. Góðar samgöngur eru
nauðsynlegt skilyrði fyrir því, að nokkur atvinnuvegur geti tekið framförum
og nýir risið upp.
FRAMSÓKN II, 4. Útgefendur Sigribur porsteinsdóttir og Ingibjörg Skapta-
dóttir Seyðisfirði, apríl 1896. í blaði þessu er meðal annars »athugasemd við
grein herra Boga Th. Melsteðs í 1. hepti Eimreiðarinnar II. árg. um kvennasýning-
una í Khöfn 1895«, og hafa útgefendur blaðsins óskað hennar getið í EIMR.
Er athugasemd þessi þess efnis, að þar sem B. Th. M. í grein sinni segir, að
íslenzku blöðin hafi lítið minnzt á hluttöku íslenzkra kvenna í sýningunni, en
sum sagt skakkt frá, þá geti þessi ummæli ekki átt við ;>Framsókn«, þv! að það