Morgunblaðið - 11.04.1996, Blaðsíða 21

Morgunblaðið - 11.04.1996, Blaðsíða 21
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. APRÍL 1996 21 LISTIR UMBREYTINGAR BÓKMENNTIR Ljód VÖTN ÞÍN OG VÆNGUR eftir Matthías Johannessen, Hörpu- útgáfan, 1996 -175 bls. FÁTT ER mikilvægara í skáld- skap en nýsköpun máls. Fá ís- lensk nútímaskáld hafa sinnt þessum þætti af meiri ástríðu en Matthías Johannessen. Ljóð hans eru sjaldan byggð upp í kringum eina allsráðandi mynd eða hug- mynd heldur koma þau til okkar úr mörgum áttum í senn. Þess háttar kveðskapur gæti virst brotakenndur og sundurlaus. En hafa verður í huga að sjaldnast er það meginmarkmið nútíma- ljóðskálda að draga upp ná- kvæma mynd úr heimi veruleik- ans heldur túlka þau áhrif sem hann hefur á þau og gefa óhlut- bundinni hugsun, tilfinningum og kenndum myndrænt form. Af því leiðir að formgerð kvæðanna einkennist af margbreytileika og sundurgerð. Mörg kvæði Matthíasar í nýrri bók hans, Vötn þín og vængur, eru af þessum toga. Ljóðmyndir, myndbrot, tákn og jafnvel stök orð, litaorð og orðasambönd mynda þá gjarnan ljóðheima út af fyrir sig, skáldlega nýsköpun, sem verður svo aftur þráður í stærri myndvefnaði. Orðasam- setningin „fingurmjúk hugsun" á við guðlega hugsun og lýsir mildi, „grasdautt hófatak tímans“ er ímynd haustsins í lífinu og þegar skáldið segir landið „moldsárt / í vindmjúkum greipum" hvarflar hugurinn að uppblæstri og land- eyðingu en einnig sársauka sem fylgir þeirri hugsun. Oft eru myndskeið Matthíasar óvænt og óvenjuleg. í einu kvæði segir hann hugsanir sínar „mjúkar og kringlóttar eins og himinninn en ekki ferkantaðar eins og jörð- / in og ofbeldið og hugmyndir okk: ar um lífsstíl og verðmæti“. í öðru kvæði túlkar skáldið hug- myndakreppu samtímans: Hundshræ liggur hugmynd mannsins og rotnar við sorphauga hverfulla daga en tennurnar hvítar perlur, I báðum þessum kvæðisbrot- um er reynt að túlka óhlutbundna hugsun með ljóðmyndum. Þau kveikja fremur grun en vissu og kalla eftir túlkun lesandans sem verður samábyrgur skáldinu í nýsköpuninni. í öðrum kvæðis- brotum stöndum við svo á fasta- landi hefðarinnar, jafnvel þótt myndirnar séu nýstárlegar. „Borgin í kjólfötum / með sól í hnappagati," segir í persónu- gervingu í kvæði um dauða skáldsins Pauls Verlaine og í ljóði þar sem sögnin af Tristran og Isól gegnir miklu hlutverki segir: „en júnísólin gullkamb sinn / við birkilaufið leggur." Vötn þín og vængur er með viðamestu ljóðabókum Matthías- ar, 175 síður. Hluti hennar hefur raunar komið út á norsku og nefndist Om Vindheim vide (1994). Bókin skiptist í átta hluta eða ljóðaflokka. Mörg kvæðanna eru löng og djúphugul og víða er komið við. Óteljandi vísanir og tákn auka á litadýrðina og margbreytileikann enda er víst óhætt að flokka Matthías með lærðum skáldum. Enn fremur sjáum við stundum við hlið mód- ernískra mynda fornar kenningar og stílbrögð úr vopnabúri hefðar- innar. Efni kvæðanna er einnig ijöl- breytt. Þó sýnast mér nokkur viðfarigsefni einna yfirgripsmest. Það eru trúarleg efni, ástin, tíminn og náttúran en öllum þess- um viðfangsefnum tengist hug- myndin um umbreytinguna. Trúarleg afstaða Matthíasar mætti í fljótu bragði virðast nokkuð skýr. Hann lítur á veröld- ina sem hugsun guðs. „Við / sem bráðnum eins og lakk / undir signeti þínu / við sem erum ein- ungis til / í hugsun þinni,...“, segir í einu kvæði. Guð er jafn- framt viðmið sem allt byggist á, „naglfast / lögmál / í nóttlausri / veröld minni“ og sömuleiðis birtist okkur vilji guðs í öllu sem „viljalaust / lögmál öldunnar". Það er ekki þar með sagt að maðurinn sé að öllu leyti vilja- laust verkfæri eða afstaða Matt- híasar til guðs sé einföld. Það sjáum við í öðrum hugleiðingum skáldsins. Þannig finnum við kvæði þar sem ort er um „að komast / burt úr ánetjaðri hugsun“. Nútímamaðurinn fullur efasemda birt- ist okkur líka í líki Akabs í Mobý Dick í afstöðu hans til guðdómsins. „Tengsl þín / við Guð // geisli / við kulnaða stjörnu." Og á öðrum stað er ekki laust við að spurningum sé varpað fram í tengsl- um við umbreyt- ingarhugmynd pásk- anna. Dregin er upp mynd af brotinni páskadagsskurn og vængjum sem tákna umbreyting- una og upprisuna en efinn er einnig fyrir hendi: Kaldur og nístingsblár efi grafhýsi engils og autt. Annað mikilvægt meginþema bókarinnar er einmitt tíminn og forgengileikinn. Guli litur haustsins er allsráðandi í bókinni og víða fjallað um dauðann og haust lífsins. „Hríslast / þitt hár eins og renni / tíminn.úr gam- alli / greip“, segir í einu kvæði. En afstaðan til endalokanna er tvíbent, annars vegar kvíði vegna ágangs tímans: „Haust- kvíða- / myrkur / í drúpandi augum“ en á hinn bóginn æðru- leysi. Það þarf heldur ekki lengi að ferðast um ljóðheim Matthías- ar til að rekast á brotna egg- skurn, fugl og vængi eða orm og fiðrildi, tákn endurfæðingar- innar: „Þegar vind- urinn blæs duft initt / úr opnum lófa / og ég flýg eins og silfr- aður fugl...“ Vissulega er hér af mörgu að taka. Sum náttúruljóð Matthíasar eru glæsileg en þó hygg ég að ástarkvæðin höfði einna mest til mín í einfaldleika sínum, t.d. Hún og Hún er vorið, kannski ekki síst vegna þeirra einlægu tilfinninga sem þau túlka: Eg tala ekki um aldur við hana hún sem springur út hvern morpn eins og hún sé vorið sjálft hvem dag sem guð gefur. Þessi nýjasta ljóðabók Matt- híasar Johannessens er enn ein staðfesting þess að um þessar mundir sé skáldskapur hans í miklum blóma. Kveðskapur hans er í senn nýsköpun máls og glíma við tímann og forgengi- leikann með trúarlega fullvissu að vopni. Skafti Þ. Halldórsson Matthías Johannessen. Pósthólf: Heimilisfang:. lystaukandi elös íyrir lítið? Þú kaupir uppáhaldstegundirnar þínar af ljúffengu Göteborgs-kexi, sendir Q strikamerki af þeim ásamt 399 krónum - og glasið er þitt. Þú getur valið úr fjölmörgum gerðum af Ritzenhoff glösum með myndskreytingum eftir heimsfræga listamenn þ.á.m. Erró. Fáðu þér bækling í næstu matvöruverslun. Njóttu vel! - þ etta góða! KI.IPPID Hf.R Sendist til: GÖTEBORGS-KEX, Pósthólf 4132, 124 Reykjavík Ég sendi hér með 6 strikamerki og 399 krónur. lnnan 3ja vikna fæ ég sent kort frá Casa þar sent mér verður boðið að koma í verslunina og velja mér glas, eða að láta senda mér, að kostnaðarlausu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.