Morgunblaðið - 15.09.1995, Page 38

Morgunblaðið - 15.09.1995, Page 38
38 FÖSTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1995 MINIMINGAR MORGUNBLAÐIÐ t Móðir mín, tengdamóðir, systir, amma og langamma, ANNA STEFANÍA BJARNADÓTTIR STRAND, lést í Bandaríkjunum 19. ágúst sl. Bálför hennar hefur farið fram. Jóhannes Stefánsson, Árný Aðalsteinsdóttir, Tryggvi Bjarnason, sonardætur og sonardótturdóttir. Faðir okkar, t EIRÍKUR GÍSLASON, Heiðarholti 32, Keflavík, er látinn. Börn hins látna. Móðir okkar, t PÁLÍNA HALLDÓRSDÓTTIR, Sigtúni 33, Patreksfirði, verður jarðsungin frá Patreksfjarðarkirkju laugardaginn 16. sept- ember kl. 14.00. Sigrfður Guðmundsdóttir, Guðrún H. Guðmundsdóttir og fjölskyldur. Elskuleg móðir mín og tengdamóðir, HREFNA GEIRSDÓTTIR, Hraunteigi 19, lést í Borgarspítalanum að kvöldi 13. september. Geir Torfason, Ingveldur Ingólfsdóttir. t Ástkær eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, séra JÓN EINARSSON prófastur, Saurbæ á Hvalfjarðarströnd, andaðist að morgni 14. september. Hugrún Guðjónsdóttir, Sigríður Munda Jónsdóttir, Guðjón Ólafur Jónsson, Kristín Huld Haraldsóttir, Jóney Jónsdóttir, Gunnlaugur Aðalbjarnarson, Einar Kristján Jónsson, Dagný Jónsdóttir, Hrafnkell Oddi Guðjónsson, Erla Gunnlaugsdóttir. t Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi, HAUKUR MARSVEINSSON, andaðist á Landakotsspítala 6. september. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Börn, tengdabörn og barnabörn. t Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, GUÐMUNDUR JÓNSSON, Innra-Hólmi, verður jarðsunginn frá Innra-Hólmskirkju laugardaginn 16. sept- ember kl. 14.00. Þeir, sem vilja minnast hans, eru beðnir að láta Innra-Hólms- kirkju njóta þess. Jónina Sigurrós Gunnarsdóttir, börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. ANNA MARIA EGILSDÓTTIR + Anna María Egilsdóttir fæddist í Reykjavík 22. júlí 1954. Hún lést á St. Jósefsspít- ala í Hafnarfirði aðfaranótt 11. sept- ember síðastliðinn. Anna María var yngst fimm barna hjónanna Guðjóns Egils Halldórsson- ar bifreiðastjóra og Asdísar Svavars- dóttur frá Sauðár- króki. Þau skildu þegar Anna María var í frumbemsku, en Asdís ól bömin sín upp á Breið í Lýt- ingsstaðahreppi í Skagafirði, þar sem hún var ráðskona hjá Jóni bónda Guðmundssyni. Anna Maria trúlofaðist Hrólfi Guðmundssyni frá Lýt- ingsstöðum, en hann varð úti 19. desember 1973. Bara þeirra, Guðmundur Björgvin, drukknaði í Djúpudalsá hinn 9. júní 1975, tveggja og hálfs árs að aldri. Árið 1976 giftist Anna María Einari Sigfússyni, en þau skildu. Synir þeirra eru: Svavar Már, f. 1976, Sigfús, f. 1978 og Sigurbjörn, f. 1981. Anna María vann ýmis störf, m.a. sem ráðskona og á sjúkrahúsinu á Hvammstanga, en síðustu árin var hún húsfreyja á Fögrubrekku í Hrútafirði, hjá Eyjólfi Vilhelmssyni bónda þar. Þá starfaði hún í Kaupfé- laginu á Borðeyri og í Staðar- skála. Hún verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 15.00. HÚN Maja mín er dáin. Lífið kvaddi hún eins og hún lifði, af æðruleysi og kærleika til allra, sem henni þótti vænt um. Henni tókst enn einu sinni að hugsa meira um aðra en sjálfa sig. Af ótrúlegum styrk tókst henni til hinztu stundar að bíða þar til við vorum tilbúin að sleppa henni og fyrr ekki. Þegar hún vissi, að kallið var skammt undan, lét hún kalla synina sína til sín til síðustu kveðju og þegar svo var komið var hún tilbúin. Veikindi hennar voru henni þung- bær. Hlutverki hennar var svo langt í frá lokið. Að verða að hverfa frá svo miklu var henni í senn svo óbærilegt, að hún barðist eins og hetjan, sem fórnar öllu fyrr en að gefast upp. Uppgjöf var Maju ekki eiginleg, þess vegna tókst henni að hafa trú og von svo lengi og miðla til okkar allra. Líknin kom að lokum aðfaranótt 11. septem- ber. Maja skilur eftir svo mikið og með þakklæti var hún kvödd. Fátækleg orð fá ekki lýst þess- ari einstöku konu. Ég kveð hana og þakka áralanga samfylgd, sem aldrei bar skugga á. Við fylgdumst að í orðsins fyllstu merkingu, hún Maja mín og ég. Við glöddumst yfir því góða og reyndum í sameig- inlegri sorg að styrkja hvor aðra. Það var erfitt verk að vera sú, sem varð að segja henni sannleikann. Vonin hennar og trúin á lífið var henni akkerið, sem hún hélt svo lengi í, því var oft nær óbærilegt að sitja hjá henni og tala um lífið en ekki dauðann. Við kvöddumst ekki, við sögðum alltaf: „Sjáumst á morgun." Maju mína sá ég fyrst í septem- ber árið 1973. Sonur minn Einar fór að afloknu stúdentsprófi til sumardvalar að Mælifellj í Skaga- firði til bróður míns Ágústs og konu hans Guðrúnar Láru. Þar kynntust þau Einar og Maja. Ég sá hana fyrst síðla sumars við hönd '•HStiB&P FOSSVOGI , Þegar andlát íer aci hönJum | Útfararstofa Kirltjugartíanna fossvogi Sími SSl 1266 sonar míns, fíngerða hlédræga stúlku. Greindarleg, athugul augu hennar horfðu lítið eitt rannsakandi til mín, svo tók ég eftir fagra brúna hárinu hennar, sem var eins og allir fegurstu litir hefðu sameinazt í. Það var eitthvað í fari hennar Maju, sem kom mér til að vanda orð mín. Þau Einar voru ákveðin að fylgjast að. Þau stofnuðu heim- ili sitt í Reykjavík með ást og gleði og bjartsýni ungs fólks. Hún kom til mín sem hið lýsandi milda ljós, hljóðlát og rólynd og gefandi. Allt sitt Iíf stráði Maja óafvit- andi gullmolum í hvert sitt fótspor. Þau Maja og Einar eignuðust sam- an þijá syni, Svavar, fæddan 1976, Sigfús, fæddan 1978, og Sigur- björn, fæddan 1981. Mikil var gleði foreldranna og stolt við komu drengjanna. Ævin hennar Maju var sjaldan greið. í vöggugjöf fékk hún þá kosti, sem einkenndu hana ætíð, þ.e. bjartsýni, jákvæðni og bjarg- fasta trú. Mikil ástúð ríkti á milli heimila okkar og þróaðist þar vin- átta, sem entist okkur ævilangt. Með velferð sona sinna r huga var lífsganga Maju gengin. Skilnaður þeirra hjóna varð þeim báðum þungbær. Maja mín fór norður fyrir heiðar með synina sína ungu og hóf þar lífsbaráttuna ein og óstudd. Með velferð þeirra að leiðarljósi, þraut- seigju og óbilandi kjarki tókst henni að gefa drengjunum það bezta hverju sinni. Að lokum lá leið henn- ar til Hvammstanga árið 1988. Þar eignaðist hún heimili, sem hún þráði svo heitt. Þar leið henni vel með drengjunum. Það var ávallt árlegur siður að koma til Maju í desember og búa til laufabrauð. Þá var hún ávallt búin að setja jólastjörnu í gluggann, sem lýsti mér veginn til þeirra. Á Hvammstanga kynntist hún Eyjólfi Vilhelmssyni og var það lán beggja. Þau hófu búskap á jörð hans Fögrubrekku árið 1992. Ung- ur bóndi tók að sér mikið hlutverk, konu með þijá drengi. Mikil ástúð varð sérstaklega Sigurbirni yngsta drengnum mikils virði, hann lagði mikla ást á fóstra sinn, sem var vel endurgoldin. Mér finnst sér- staklega minnisstætt, þegar Maja og Eyjólfur unnu saman við kerta- gerð, ljósið var henni svo mikil- vægt. Einar sonur minn lézt 23. desem- ber 1989 og varð drengjunum öll- um sá missir mikill. Nú fylgja þeir móður sinni sex árum síðar til hinztu hvílu við hlið hans. Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta, á grænum grundum lætur hann mig hvflast. Far þú í friði, elsku Maja mín. Þín, Slgrún. Hinsta kveðja til elsku mömmu okkar. Ó, hve heitt ég unni þér! Allt hið bezta í hjarta mér vaktir þú og vermdir þinni ást. Æskubjart um 511 mín spor aftur glóði sól og vor, og traust þitt var það athvarf, sem mér aldrei brást. (Tómas Guðmundsson.) Svavar, Sigfús og Sigurbjörn. Hún var sterk kona, sterk kona og hugrökk. Líklega hugrökkust og þrautseigust þeirra kvenna sem ég hef á ævinni kynnst. Kynni mín af henni eru í huga mér myndir, sterk- ar myndir tárum blandnar. Fyrsta myndin er frá Mælifelli. Lítil stúlka sér sorgina í fyrsta sinn, sorgina óumræðilegu. Hún birtist í ungu konunni Önnu Maríu, sem varla komin af æskudögum er yfirbuguð af harmi á moldunardegi drengsins síns. Þarna hvíla þeir nú hlið við hlið í Mælifellsgarði, drengurinn og faðir hans, en skammt á milli. Get- ur sorgin verið sárari, tárin dýpri en þau sem falla þennan dag og dagana þá fyrir rúmum tveimur tugum ára? Sú kona er þrautseig og blessuð, sem bognar, en brotnar ei. Síðan líður langur vegur. Anna Maja kvænist Einari heitnum frænda mínum og saman eignast þau þijá syni, dýrmæta menn, sem móðirin annast og gætir af urn- hyggju. Hjónin skildu skiptum, en óhögguð stóð fjölskyldan Anna María og drengirnir. Hún lifði fyrir drengina sína, hagaði lífí sínu svo sem hún taldi að þeim væri fyrir bestu, vann fyrir þeim og elskaði þá. Þegar drengirnir eru komnir nokkuð á legg flytja þau til Eyjólfs í Fögrubrekku og er Maja þá á ný komin í sömu sveit og foreldrar mínir. Þaðan er önnur myndin, sem sækir á hugann. Hólmavíkurrútan með farþega á leið í Prestbakka staðnæmist við kaupfélagið á Borð- eyri. Út um glugga rútunnar sé ég granna konu lágvaxna, eilítið bogna í baki, snara þungum kössum í fang sér og bera inn, einn af öðrum. Byrðin var þung, en konan maður til að bera hana. Og bros átti hún, erfiðiskonan, til handa farþega í þægilegu sæti. Svo verður hún veik, þessi sterka kona, veik í líkamanum sínum magra. Og veikin ágerist uns dóm- ur er upp kveðinn á miðju sumri. Þriðja myndin, og sú síðasta, sem sagt verður frá, en fleiri varðveittar í hjarta, er frá sjúkrarúmi síðsum- ars. Þar liggur þreytt kona, en reis- ir sig upp við dogg og spyr aðkomu- konu frétta. Stofan er falleg og björt og blóm mörg á borði. Allt andar langþráðri hvíld og friði. Og Anna Maja talar um drengina sina og saman sjáum við fyrir okkur öll ófæddu barnabörnin hennar, sterk og falleg og hugrökk börn. Hún er hughraust, konan í rúminu, hug- hraust og vongóð, en báðar þekkj- um við í hjartanu söknuðinn. Svo líður síðasti fundurinn og konan hugprúða er numin gullhjúp- uð í faðm Föðurins, þar sem hún fær sín drottningarlaun. Og ávextir lífs hennar, þeir Svavar, Sigfús og Sigurbjöm, lúta höfði um stund, en líta síðan fram á veginn björtum augum, hugprúðum. Þannig heiðra þeir minningu hetjunnar móður sinnar, sem gaf þeim allt sem hún átti. Gegnum Jesú helgast hjarta í himininn upp ég líta má, Guðs míns ástar birtu bjarta bæði fæ ég að reyna og sjá. Hryggðarmyrkrið sorgar svarta sálu minni hverfur þá. (H.P.) María Ágústsdóttir. Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski- legt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta- skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word- perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs- ingar þar um má lesa á heimasíðum.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.