Morgunblaðið - 07.11.1964, Blaðsíða 24

24
MORGU N BLAÐI0
i
Laugardagur 7. nóv. 1964
r

JENNIFER AMES:
Hættuleg forvitni
J
— Hvernig farið þér að því að vera svona grannur?
— Brett hefur sagt mér að
ungfrú Stewart hafi verið hetjan
í ferðinni. Ef hún hefði ekki
verið þarna, mundi fjöldi fólks
hafa hrokflcið uppaf.
— Einstök vitleysa er þetta,
sagði Gail. — Þetta var alls ekki
svona hættulegt, og það var
eiginlega ekki nema lítið, sem
ég gat hjálpað. Aðeins venjuleg
aðstoð.
Hlustið þið nú á þessa bljúgu
fjólu, hélt þrumuröddin áfram.
En nú skulum við drekka í botn
fyrir henni. Þetta skal verða
minnisvert samkvæmi!
Gail drakk úr kampavínsglas-
inu sem hann rétti henni. Henni
fannst í rauninni að sér veitti
ekkert af styrkingu. Viðtökurnar
höfðu verið svo tröllslegar að
hún dasaðist.
Dugleg stúlka, Gail, sagði
hann. — Ja, ég vona að þér
amist ekki við að ég kalli yður
Gail? Nú fer að koma roði í
kinnarnar á yður. Þér voruð svo
föl þegar þér komuð til okkar.
Drekkið þér annað glas í viðbót
— þér hafið gott af því.
Hún tók við glasinu og hlýddi,
— það var líkast og hún gengi
í svefni. Tam Manning dáleiddi
hana. En hvað mundi Grant
segja um þetta? Hann sat ská-
hallt á móti henni, beit á jaxl-
inn og virtist kunna þessu illa.
Hann var snar þáttur í hennar
gömlu eigind, hugsaði hún með
sér og bar glasið upp að vörun-
um. Brett sat á aðra hlið henni,
og nú beygði hann sig að henni
og spurði lágt hversvegna hún
hefði ekki símað, eins og hún
lofaði.
— Ég hef haft svo mikið að
gera, sagði hún afsakandi.
— Það er ekki næg afsökun,
svaraði hann.
— Þetta er satt, — ég hef ekki
haft neinn tíma til þess, sagði
hún. — Ég hef unnið í stofnun-
inni nærri því í allan dag, og
auk þess hef ég verið í sjúkra-
húsunum með Raeburn lækni.
— Þú hefur þá verið þar þeg-
ar ég hringdi. Mér var sagt að
þú værir úti, og enginn vissi hve
nær þú mundir koma aftur.
Þessi manneskja sem ég talaði
við, varaðist að gefa upplýsing-
ar.
Gail fór að brjóta heilann um
hvort það hefði verið Bobby eða
Mildred, sem var „manneskjan"
í þessu tilfelli. Brett spurði hvar
hún ætti heima og fékk heimil-
isfangið, svo að hann skyldi síð-
ur missa af henni aftur. Hún
varð að lofa honum að hitta
hann, en loforðið kom ekki frá
hjartanu. Hún hafði — nánast
óafvitandi — reynt að forðast
hann, því að hún var hrædd við
áhrifin, sem frá honum stöfuðu.
Hún var alls ekjki með sjálfri
sér þegar hún var með honum,
og hún var alls ekki viss um, að
henni líkaði þetta nýja ástand.
Hún var ekki framar hógværa,
iðna hjúkrunarkonan, en hug-
frjáls manneskja, sem vissi í
rauninni ekki hvert leiðin lá.
16
— Ég skal fyrirgefa þér í
þetta skifti, en láttu það ekki
koma fyrir aftur, sagði hann og
hvessti brúnirnar. — Ég skal
hafa gát á að missa ekkii af þér.
Við verðum að vera saman á
hverju einasta kvöldi.
— Það er algerlega ómögu-
legt, sagði hún. — Þú trúir mér
ekki, en ég segi þér satt, að ég
hef mikið að gera.
Grant gat ekki varizt að heyra
þessi orðaskifti, og nú fannst
að hann yrði að grípa fram í:
— Ég er hræddur um að ung-
frú Gail gæti ekki staðið í stöðu
sinni, ef hún væri úti á hverju
Nefndin: Marina Oswald bar
það fram, að einu sinni 1 marz
eða apríl 1963 hafi maður henn-
ar sagt henni, að hann ætlaði
að fara að æfa sig að skjóta úr
riffli. Vitni hafa borið, að þau
hafi séð Oswald í skotbakka á
Dallassvæðinu, í október og
nóvember 1963. Rannsókn hefur
ekiki getað staðfest, að maður-
inn, sem þessi vitni sáu, hafi
verið O'swald.
Tilgátur: — Oswald kunni á
bíl og sást í bíl á ýmsum stöð-
um.
Nefndin: Oswald hafði eklki
ökuleyfi. Marina Oswald og
Ruth Paine hafa vitnað, að hann
kunni ekki á bíl, og engin stað-
fest vitneskja liggur fyrir um
það, að hann hafi neinsstaðar
sézt akandi bíl. Að vísu kenndi
frú Paine Oswald lítilsháttar á
bíl og hann ók stuttar vegalengd
ir í þessum kennslubílum.
Tilgátur: Oswald fékk pen-
inga senda gegn um Western
Union-símann, öðru hverju í
nokkra mánuði fyrir morðið á
forsetanum.
Nefndin: Starfsmaður í aðal-
skrifstofu Western Union í Dall-
as, S. A. Hamblen, bar það fram,
að hann myndi sig hafa séð Os-
einasta kvöldi, sagði hann ró-
lega.
Brett varð gramur. — En
hvað kemur þetta eiginlega
yður við, læknir? sagði hann
fautalega. — Ég veit að þér eruð
húsbóndi hennar, en þér eruð
varla fangavörður hqnnar um
leið?
Brett hló, því að hann vildi
helzt að þetta yrði tekið sem
gaman, en Gail fann að það var
ólga í þeim báðum. Það lá við
að hún yrði hrædd. Bara að þeir
færu ekki að rífast! Hvað átti
hún þá að gera? Nú sagði hún,
eins rólega og hún gat:
— Það segir sig sjálft, að ég
get ekki farið út með þér á
hverju kvöldi, Brett. Raeburn
læknir hefur rétt að mæla þegar
hann segir að starfið verði að
ganga fyrir öllu öðru.
Brett beygði sig lengra fram
og hló — og það var alls ekki
neinn góðgirnishlátur. Gail varð
enn hræddari. Hún studdi á
handlegginn á honum og bað
hann að skilja þetta. Svo lægði
ólguna og Gail varð rórra.
— Vitanlega ert það þú sem
ræður, Gail, sagði hann. — En
boðið mitt stendur. Á sunnu-
daginn ætlar guðfaðir minn að
halda nýtt samkvæmi fyrir mig.
Þá geturðu vonandi komið?
Gail var nauðugur einn kost-
ur, að þakka fyrir.
Tom Manning, sem hafði
hlustað á orðaskiptin glottandi,
hallaði sér nú að Gail og hvísl-
aði: — Þér létuð sveimér sljákka
í drengnum, ungfrú. En mér
finnst hann húsbóndi yðar held-
ur daufur í dálkinn. Er hann
ástfanginn af yður líka.
wald nokkrum sinnum taka
móti peningum, sem höfðu ver-
ið símsendir honum. í vitnis-
burði sínum fyrir nefndinni gat
Hamblen ekki fullyrt, hvort
maðurinn, sem hann hafði séð
var Oswald eða ekki. Embætt-
ismenn Western Union leituðu
í bókum sínum í Dallas og
fleiri borgum yfir tímabilið frá
júní og fram í nóvember 1963,
16
en fundu engar ávísanir stílað-
ar á Lee Oswald eða neitt
kunnra auknefna hans. Einn em-
bættismaður hjá Western Union
komst að þeirri niðurstöðu, að
þessi fullyrðing væri „skáld-
skapur frá ímyndunarafli hr.
Hamblens". Nefndin hefur
ekkert fundið, sem mæli gegn
þessari ályktun.
iTIgátur: Á leiðinni heim frá
Mexco City, í október 1963, kom
Oswald við í Alice, Texas til
að sækja um atvinnu við út-
varpsstöðina þar.
Nefndin: Þessi orðrómur er
sennilegast sprottinn frá for-
stöðumanni útvarpsstöðvarinn-
ar KOPY, í Alice, sem bar það
— AUs ekki, herra Mannig,
sagði hún, en fann um leið að
hún roðnaði.
— Jú, hann er það áreiðan-
lega, svaraði Tom Manning og
hló tröllahlátur. — Mér lá við
að halda að þeir mundu fljúg-
ast á, og þér voruð eins og á
nálum. Lofið mér að hella í glas-
ið yðar. Kampavínslögg skemm
ir engan, en er bara til bóta.
Drekkið þér nú út úr glasinu,
góða mín!
Gail var orðið svo órótt útaf
sennunni að hún tók boði Mann-
ings fegins hendi.
— Hver er eiginlega ástæðan
fyrir því að þér fóruð alla leið
fram, að Oswald hafi komið í
skrifstofu hans 4 október síð-
degis og staðið þar við í um
það bil 25 mínútur. Samkvæmt
framburði forstöðumannsins, ók
Oswald í beygluðum bíl frá
1953, og hafði konu sína og lítið
barn með sér í bílnum. Oswald
ferðaðist frá Mexico City til
Dallas í almenningsvagni, og
kom til Dallas 3. október síð-
degis. Sá vagn kom alls ekki
við í Alice. Hinn 4. október
sótti Oswald um tvær stöður í
Dallas og var síðan um nóttina
hjá konu sinni og barni heima
hjá Paine í Irving. Rannsókn
hefur leitt í ljós, að Oswald átti-
engan bíl og engar sannfærandi
upplýsingar liggja fyrir um það,
að hann hafi kunnað að aka bíl.
Þar kf leiðir, að Oswald hefur
ekki getað verið í Alice þann
4. október. Og ekkert liggur
fyrir um það, að hann hafi nokk
urntíma þangað komið í atvinnu
leit.
Tilgátur: Oswald eða ein-
hverjir honum meðsekir höfðu
gert ráðstafanir til þess, að hann
gæti sloppið burt frá flugvelli
nokkrum á Dallassvæðinu.
Nefndin: Rannsókn á slíkum
fullyrðingum leiðir í ljós, að
hingað til Hong Kong? spurði
Tom Manning upp úr þurru.
— Þér vitið það, sagði GaiL
— Ég kom hingað til að vinna
sem aðstoðarsytir hjá Raeburn
lækni í Malcolm Henderson-
stofnuninni.
— En þér eruð of geðug
stúlka til þess að fara hingað
eingöngu til að vinna. — Þér
hafið eflaust haft aðrar ástæður
líka, til þess að koma hingað.
Hún fann að hann var að
reyna að erta hana, og taldi
þetta ekki annað en tilraun
gamals manns til þess að dufla
við unga stúlku. Vitanlega hefði
hún getað gefið honum svarið
þær eru algjörlega tilhæfulaus-
ar. Nefndin heíur enga vit-
neskju getað fengið um það, að
Oswald hafi haft neinar fyrir-
fram undirbúnar fyrirætlanir
um að sleppa burt.
Tilgátur: 150 dalir fundust 1
hirzlu í herbergi Oswalds i
North Beckiey Avenue, eftir
morðið.
Nefndin: Engir peningar
fundust heima hjá Oswald eftir
morðið. Oswald hafði skilið eftir
170 dali í herberginu, sem konan
hans hafði heima hjá Paine í
Irving. Þegar hann var handtek-
inn, hafði hann á sér $ 13.87.
Tilgátur: Eftir handtöku Os-
walds fann lögreglan í herbergi
hans sjö málmkassa, fulla af
nöfnum á Castrosinnum.
Nefndin: í skrá lögreglunnar
í Dallas um muni Oswalds, sem
teknir voru í herbergi hans í
North Beckley Avenue 1026,
koma ekki fyrir neinir spjald-
skrárkassar. Nokkrir spjald-
skrárkassar litlir, sem skrásettir
eru sem fundnir heima hjá Paine
í Irving, innihéldu bréf, myndir,
bækur og prentað mál, og mest
af þessu var eign Ruth Paine en
ekki Oswalds. Engar nafnaskrár
yfir Castrosinna fundust meðal
þessara muna.
Tilgátur: Bréf frá Oswald eru
svo mismunandi að gæðum (rétt
ritun, málfræði, setningaskip-
un), að hann hlýtur að hafa
fengið hjálp til að semja hin
betri bréf, eða þá einhver hefur
samið þau fyrir hann.
IMokkur atriði úr Warren-skýrslunni
KALLI KUREKI

-
->f-
Teiknari: J. MORA
WELL.THEEE'S OL' BUFFALO
BATES.'-HE WASA’ISIPIAM
FISHTES-f PULL SOME JOKE
ON HlMf HE’LL PEACT UKE A
KE&O’POWPER.'
1. í>ú ert ekki svo slæmur eftir
allt saman. Veizt þú nokkuð hvern-
ig við getum komið af stað einhverju
spennandi.
Já, við erum að deyja úr leiðind-
um.
2. Þama er Buffalo Bates gamli.
Hann barðist einu sinni við Indíána.
Stríðið þið honum og hann springur
eins og púðurtunna.
3. Þú erí kannski að gera okkur
einhvem óleik. Ef hann skyldi nú
verða illur eins og þú?
Það er bara skemmtilegra. Hann
getur ekki gert annað en að stama.
Hann hefur ekki byssu.
Kópavogur
Afgreiðsla Morgunblaðsins í
Kópavogi eff að Hlíðarvegi 61,
1 sími 40748.
Garðahreppur i
Afgreiðsla Morgunblaðsins
1 fyrir Garðahrepp er að Hof-
I túni við Vífilsstaðaveg, sími
i 51247.
Hafnarfiörður
Afgreiðsla Morgunblaðsins ^
fyrir Hafnarfjarðarkaupstað
er að Arnarhrauni 14, sími
50374.
Keflavík i
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Keflavíkurbæ er að
Hafnargötu 48.