Morgunblaðið - 07.11.1964, Blaðsíða 3

Laugardagur 7. nóv. 1964
i ik fk % ft W 'i% *M O
MORGUNBLAÐIÐ
3
í
I'
!
i1
,
i
!
*
ÓVENJXJMIKIÐ hefur verið
af rjúpu í haust. Skyttur hafa
farið á stúfana víða um land
og orðið talsvert ágengt.
Holtavcröuheiði hefur löngum
þótt gott veiðiland og hafa
menn óspart stundað rjúpna-
veiði frá Fornahvammi það
sem af er vetri. Fyrstu 10
daga veiðitímans voru, sam-
kvæmt skýrslum Gunnars
Góð rjúpnaveiði
frá Fornahvammi
4300 rjúpur fyrstu 10 dagana
1

!
Guðmundssonar bónda og
veitingamanns í Forna-
hvammi, skotnar 4300 rjúpur
á heiðinni. Gunnar hefur
veiðiréttinn á Holtavörðu-
heiði á leigu frá þremur aðil-
um og selur síðan veiðileyfi.
Þær 4300 rjúpur, sem áður
eru nefndar, fengust á 100
veiðileyfi, svo að hver maður
hefur fengið að meöaltali 43-
rjúpur á dag.
Nokkrir blaðamenn Morgun
blaðsins skruppu á rjúpna-
veiðar með Gunnari fyrir
nokkru. Brá þá svo við að
rigningu gerði og hvassviðri.
svo að veiði arð lítil þann
daginn. Gunnar, sem fengið
hafði 419 rjúpur í 7 ferðum,
skaut aðeins 11 þennan dag.
„Það er ómogulegt að eiga við
rjúpu í veðrabrigðum“, sagði
Gunar. „>á er hún að flytja
sig til og er auk þess# mjög
stygg. Svo kúrir hún í rokinu
og maður sér hana ekki nema
af tilviljun eða þá stígur ofan
á hana.“
„Hvað hefur þú fengið
margar í veiðiferð í haust,
Gunnar?“ „Ég fékk 85 í 55
skotrnn á þriðjudag og það

þótti mér of mikið að bera.
svo að ég varð að skilja helm-
inginn eftir og fara aðra ferð.
Hiná vegar bar ég 72 niður
fyrir nokkrum dögum og það
var aldeilis voðalegt erfiði.
Ég gekk smás-pöl í einu og
fleygði mér svo flötum með
pokann á mér.“
„Hefur þú stundað rjúpna-
veiðar lengi?“
„Nei, ég hafði aldrei skotið
rjúpu, fyrr en ég kom að
Fornahvammi fyrir 7 árum.
Nú er ég búinn að fá feikna-
legan áhuga á skotmennsku.“
„Hvað skautztu margar
rjúpur í fyrra?“ .
„Eitthvað á 8. hundrað". •
„Fæstu við að skjóta ein-
hver önnur kvikindi en
rjúpur?“
„Ég hef skotið nokkra refi.
Og af því tilefni er rétt að
geta þess að ég hef aldrei séð
nærri því eins mikið af refa-
slóðum hér á heiðinni og nú
í dag. Ég hef alltaf verið að
búast við að sjá ref á bak við
næsta leiti.“
„Hefurðu komizt í færi við
refi á rjúpnaveiðum með
haglabyssu?"
„Mest hef ég nú notað riffil
með hlaupvídd 222. Þó hef ég
skotið nokkra á rjúpnaveið-
um. Eitt sinn í fyrra var ég
hér á heiðinni á leið upp og
þá kom refur á móti mér á
fleygiferð niður gil nokkurt.
Honum brá svo, þegar hann
sá mig, að hann settist á rass-
inn og góndi á mig. Hafði ég
því nægan tíma til að hlaða
byssuna og skjóta hann.“
„Eitt sinn var hjá mér gam-
all maður, reynd refaskytta",
hélt Gunnar áfram. „Hann
var á gangi um heiðina og
taldi sig sjá tvær yjúpur.
Sýndist honum önnur vera
rólegri og á styttra færi. Stóð
sú út undan stórum steini.
Skaut hann nú á þá við stein-
inn, en hin flaug upp. Þegar
gamli maðurinn kom að stein-
■
inum, sá han hvar skjanna-
hvítur refur lá þar stein-
dauður. Ég held, að mannin-
um hafi ekki þótt þetta mjög
slæm skipti."
Gunnar býr fjárbúi að
Fornahvammi. Hann hefur
um 350 fjár. Hann hefur auk
þess 13 herbergja gistihús, þar
sem 30 manns geta sofið. Þá
hefur hann veitingar fyrir
ferðafólk og hafa Norður-
leiðarbifreiðiar jafnan við-
dvöl í Fornahvammi. Kona
Gunnars, Lilja Pálsdóttir og
börn þeirra 4 hjálpa og við
reksturinn.
STAKSTHMR
„Ýms undarleg orð“
I nokkurs konar útvarpsgagn-
rýnisþætti málgagns Sovétríkj-
anna á íslandi, „Þjóðviljans“.
birtist í gær hugleiðing um síð-
asta bCaðamannafund í rikiisút-
varpinu. Gunnar Schram, rit-
stjóri, stjómaði fundinum, en
ásamt honum spurðu Eyjólfur
Konráð Jónsson, ritstjóri, og
Björgvin Guðmundsison, frétta- »
stjóri, forseti Alþýðusambands ís
lands, Hannibal Valdimarsson,
og þykir þeim, er í „Þjóðvilj-
aiui“ skrifar, sem Hannibal hafi
þar borið skarðan hlut frá borði.
Þótt útvarpsgagnrýni þessi ein-
kennist jafnan af hrútleiðinleg-
um og misheppnuðum fyndni-
tilraunum i fornfálegum lang-
lokustíl, þá er þó ekki fyrir það
að synja, að höfundur hennar
getur stundum verið nokkuð
skemmtí'egur, — en vitanlega
alveg óviljandi. Sem dæmi skal
hér tilfærður niðurlagskafli
greinar hans í gær:
„Hiannibal varðist þeim félög-
um vel fyrst framan af, en er á
leið þáttinn linaðist vöm hans
og lét hann þá ýms undarleg orð
falla, er að ýmsra á’iti hefðu
mátt vera ósögð.
Hámarki sínu náði þó ósvífni
þeirra félaga, er þeir vitnuðu í
son Hannibals og gerðu honum
í raun og veru þá úrslitakosti,
að velja á milli sonar síns og
„Moiskvukommúnismans", er
þeir nefndu svo“.
„Hannibal valdi
lííið“
„Þessi vinnubrögð minnta 6-
þægilega mikið á söguna gömlu
um ræningjana, sem segja við
ferðamanninn: Peningana eðia
lífið. Hannibal valdi lífið. Hann
reis ekki gegn syni sínum, en
hver getur svo sem láð honum
það? Spyrjendurnir fengu ná-
kvæmlega það svar, er þeir ósik-
uðu.
En raunar hefði mátt ætfia, að
jafn hraustur og vígfimur mað-
ur sem Hannibal Valdúr.arsson,
myndi bera þetta liag af sér, þótt
ódrengilegt væri og hann
kannski óviðbúinn, og hafið
(isvo!) gagnsókn og látið árásar-
mennina fá sin maklegu mála-
gjöld.
Þeir þremenningamir fóru
því með sigur ,af hólmi, þótt sá
sigur væri sannarlega ekki vel
fenginn, og væri ekki að ólík-
indum, þótt sigurlaunin yrðu
samkvæmt því“.
Hver verður nú hinn
miskunnsami
Samverji ?
„Sem við hugleiðum þetta aln
saman, kemur fram úr djúpi
nvnninganna saga, er við lásum,
þegar við vorum börn.
— Klnverjar
Framhald af bls. 1
fögnuð, en það vakti athygli að
Chou En-lai, forsætisráðherra,
sat hreyfingarlaus og tók ekki
þátt í fagnaðarlátunum. Hins-
vegar fagnaði kínverski ráðherr-
ann með lófataki yfirlýsingu
Brezhnevs um að Sovétríkin
hyggðust ekki draga úr vigbún-
aði sínum að svo stöddu, heldur
viðhalda hernaðarmætti sínum
til tryggingar öryggi landsins.
Stundarfyrirbrigði
í tilefni byltingarafmælisins
birtist ritstjórnargrein í kin-
verska blaðinu „Dagblað þjóðar-
innar", sem er málgagn stjórnar-
innar í Peking. Er þar rætt um
skoðanaágreininginn milli ríkj-
anna, og segir blaðið hann að-
eins stundarfyrirbrigði, sem unnt
verði að ryðja úr vegi smám sam
an. Þá segir blaðið: „Nikita Krús-
jeff var aðalfulltrúi endurskoð-
unarstefnunnar. Hann sveik
Lenin-ismann, alþjóðaeiningu
verkalýðsins og hagsmuni sov-
ézku þjóðarinnar". Segir blaðið,
að brottvikning hans úr embætti
hafi verið hið mesta þarfaverk,
sem allir Marx-Lenin-istar og
byltingarsinnar um allan heim
styddu.
Blaðið segir að Sovétríkin og
Kína hafi á sínum tíma gengið í
bandalag og heitið hvort öðru
stuðningi og aðstoð. Og gagnvart
sameiginlegum óvini þjóðir og
flokkar ríkjanna að standa sam-
an. Þjóðirnar tvær eiga ekki sök
á því að samband ríkjanna er
sem stendur ekki eins gott og
það gæti verið, segir blaðið, en
enginn getur spillt vináttu þjóð-
anna. Þær 650 milljónir manna,
sem byggja Kína, eru tryggustu
vinir Sovétþjóðarinnar, og munu
standa við hlið hennar hvað sem
á dynur.
Chou við gröf Stalíns
Áður en minningarhátíðin
hófst í Þinghöllinni í Kreml í
dag heimsótti Choun En-lai, eins
og fyrr segir, gröf Stalíns, en
þangað hefur forsætisráðherrann
ekki komið áður. Síðast þegar
hann var í Moskvu, 1961, var lík
Stalíns enn geymt í grafhýsinu
mikla við hlið Leníns. Þangað
fór Chou En-lai þá til að leggja
blómsveiga að líkpöllunum, en
hélt síðan rakleiðis heim til
Kina. Hafði forsætisráðherrann
komið til Moskvu til að sitja 22.
þing kommúnista. En á því þingi
réðist Krúsjeff harðlega á
Albani, sem fylgja Kínverjum í
skoðanadeilunni, og ítrekuðu af-
neitun Sovétstjórnarinnar á
Stalín. Stalín er enn í hávegum
hafður í Kína, og svaraði Chou
En-lai þessum ásökunum með
blómsveig að líkstalli hins fallna
foringja, en hélt síðan á brott.
Nokkrum dögum seinna var svo
lík Stalíns flutt úr grafhýsinu.
Hún var eitthvað á þessa leið:
Maður nokkur ferðaðist frá
Jerúsalem, niður til Jeríkó. Á
leiðinni réðust á hann ræiningj-
ar, flettu hann klæðum og
'skildu hann eftir nær dauða en
un.
Fnamhaldið þekkja allir.
Ef einhverjum fyndist, sem
Hannibal Valdimarsson hefði
lent í ræningjahöndum á um-
ræddum blaðamannafundi, væri
ekki með ólíkindum, þótt sá
hinn sami spyrji: Hver verður
nú t» þess, að taka að sér hlut-
verk hins miskunnsama Sam-
verja?“
— Svo ir.örg voru þau orð.
Það er e.t.v. of frekt að spyrja,
hver Levítinn hafi verið? (Sbr.
Lúkas X., 30)