Morgunblaðið - 24.12.1960, Blaðsíða 3

Laugardagur 24. des. 1960
MORC.TJN H .4ÐIÐ
SV. Jón Auðuns, dömprófastur:
3
__j
Jól
Silungapollur
Jdlasveinar
á Sólheima, Vöggustofuna og
Silungapoll, og það eru eiri-
mitt börn á síðasttalda staðn-
um, sem eru að taka á móti
jólasveininum á myndinni
hér fyrir neðan.
BOkNIN missa alveg mál-
ið af aðdáun og undrun
þegar til þeirra kemur
„alvöru“ jólasveinn í
rauðri hempu, með rauða
topphúfu og hvítt skegg,
og færir þeim alls kyns
gjafir. Alltaf er jólasvein-
inum jafn vel fagnað,
hvort sem það er . . .
Á Hornafirði
Jólasveinninn Kertasníkir
fór í heimsókn til Hornafjarð
ar í boði Flugfélags Islands
um daginn. Krakkamir úr
kauptúninu og aðliggjandi
sveitum tóku á móti honum S
á hafnarbakkanum, er hann |||
steig upp úr bátnum, sem jp|g
flutti hann frá flugvellinum. ^
Svo var haldið upp í barna- ' ™
skóla og er myndin hér fyrir
í 1 • 'i
ofan þaðan. Þessari heimsókn
Kertasníkis verður útvarpað
í Ósló á jólunum. -í
í Washington
Hún Inga litla Lou er ís-||l
lenzk, eins og sést á búningn jgl||
um hennar, dóttir Stefáns
Hilmarssonar, sendiráðsritara
í Washington, og Sigríðar
Thors. Hún hitti jólasveininn
í góðgerðarveizlu, sem haldin
var í Washington til ágóða
fyrir félagsskap er berst gegn
lömunarsjúkdóminum Mul-
tiple Sclerosis. Þar voru börn
frá 40 sendiráðum í þjóðbún-
ingum sínum og Inga Lou
vakti svo mikla athygli að
myndir af henni birtust í
blöðunum Evening Star og
Washington Post daginn eftir.
Það er ekkert undarlegt, eins
og þið sjáið á myndinni hér
til hliðar.
mrnmmmmm
’Vashingt"-
VÉR HEYRUM í nótt, hugleið-
um og heyrum hið gamla guð-
spjall jóla. Milljarðir hafa
gieymzt og milljarðir mUnu
gleymast, meðan þessi mynd
verður geymd, átakanleg í sinni
einföldu byggingu, litrík í öllum
sínum einfaldleika: Á hljóðri
nótt beygir sig móðir að barni.
Af jólaguðspjallinu andar friði
hinnar helgu nætur, og þó er
barnið fætt til voða.egrar bar-
áttu. Frá þessari kyrru nótt ligg'
ur vegurinn út í fárviðri og
storma, út í myrkur og kulda
hins kalda hjarns.
Um málefni Krists hlaut storm
urinn að standa. Hvað boðaði
hann, hvað birti hann oss?
Hann birtir „Guð á jörð“.
Vissulega. Allt það, sem tak-
mörkuð mannssál getur hugsað
og skynjað um ótakmarkaðan
Guð, sjáum vér í Kristi, fyllingu
guðdómsins, eins og mannshug-
ur getur gripið hann. En hann
birtir oss ekki aðeins Guð, hann
birtir oss líka manninn.
í barninu, sesm á dýrastall
var lagt, höfum vér séð mann-
inn. Ekki manninn eins og hann
er nú, heldur manninn eins og
hann hefir meðskapaðan mögu-
leika til að verða. Kristur kenndi
að svo er einstaklingurinn, hið
synduga, stríðandi mannsbarn
dýrmætt sjálfum Guði, að öll
auðlegð heims er fánýtt endur-
gjald fyrir eina mannssál. Að
svo dýrmæt er hún í öllu sínu
umkomuleysi eilífum Guði, að
ómælisvíddir himnanna óma
fagnaðarsöngva yfir sigrum
hennar, en gráthljóð yfir óför-
um hennar og vansæmd.
Getum vér trúað þessu um
manninn? í örsmæð sinni and-
spænis mikilleika, sem os. er of
raun að mæla, lifa þessar vesælu
mannverur í einum af útgörðum
tilverunnar. Og svo ættu þær
að skipta eilífan Guð svo miklu!
Svo veik og smá, að ein smá-
vægileg hreyfing á láði, á legi
eða í lofti slekkur líf vort i vet-
fangi, eins og barnshönd slekk-
ur jólakerti, sem er að brenna
út. Og svo ættu örlög vor að
skipta sjálfan skapara alheims-
ins svo miklu máli, að öll dýrð
jarðar sé honum hégómi hjá
einni smælingjasál!
Þessu kann oss að vera erfitt
að trúa, en oss er knýjandi,
brennandi nauðsyn, að Krists-
kenningin um óendanlegt verð-
mæti einstaklingssálarinnar gegn
sýri viðhorf vor, hugsun og
A SHungapolIi
Bandaríkjamenn af flug-
▼ellinum sendu um daginn
jólasvein í heimsókn í barna-
heimili og elliheimili, fær-
andi jólasokk með sælgæti og
leikföngum i. Hann kom m.
a. í Skálatúnsheimilið, á
Grund í Reykjavík og Hafn-
arfirði, Málleysingjaskólann,

menningu. Og þetta er brenn-
andi nauðsyn vorri kynslóð,
sem lifir í heimi, þar sem hóf-
laus ofstjórn, ofríki og skefja-
laus vélvæðing þjóðfélaganna
ógnay manninnum, einstaklingn
um. Vér verðum að bjarga þess-
ari trú, trúnni á manninn, til
þess að bjarga manninum. Und-
an rótum þessarar meginkenn-
ingar Jesú Krists eru runnin þau
verðmæti, sem eru hornsteinar
hins bezta í þeirri menningu, sem
vér búum við og megum ekki
glata.
En hvernig getum vér — með
svimandi víddir alheimsins í
huga og örsmæð mannsins, van
sæmd hans, synd og smán —■
trúað á þetta óhemjulega gildi
hans?
Hvað segja þér heilög jól?
Hvað sýna þau þér? Þau sýna
þér hann, sem svo var dýrð eg-
ur, að þeir sem sáu hann lifa
og sáu hann deyja, nefndu hann
„Ijóma dýrðar Guðs og ímynd
veru hans“.
Hver var hann? Hvernig ætt-
þú að vita það? En eitt veiztu.
Af jarðnesku foreldri var hann
fæddur, sonur himins og samt
barn sömu jarðar og þú. Bróðir
þinn og bendir þó miklu hærra.
Hann er vaxtarbroddur mann-
kyns og bendir fram til mark
miðs, sem manninum er ætlað
að ná, því að einhver vísir þess,
sem í honum bjó, býr einnig í
þér.
Allt syndahaf, öll niðurlæging
mannsms getur engu um þetta
breytt: Kristur birtir n.anninn
eins og Guð vill að hann verði
og hefir gefið honum möguleika
til að verða. Og þá fær þú skilið,
að hjarta Guðs slær með hjarta
þínu, að tárin, sem hann fellir
yfir þér, eru þung eins og út-
höfin, og að gleði hans yfir þér,
þegar til himináttar horfir, óm-
ar um viðáttur himnanna.
Hvílíkur jólaboðskapur! Svo
dýrmæt er sál þín Guði, að son
sinn sendir hann, til þess að
lifa fyrir þig og deyja fyrir þig.
Svo dýrmæt er Guði sú perla,
sem í sál syndugasta barnsins er
fólgin, að Guðssonur sjálfur
hikar ekki við að gefa þetta
gjald fyrir hana.
Á þessum jólaboðskapi er
þeirri kynslóð brennandi þörf,
sem er að glata trúnni í Guð
og mann en tekur upp trú á
blessun þeirrar nútíma velvæð-
ingar, sem stefnir í stóra hættu
virðingunni fyrir gildi einstakl
•ingsins, helgi hans og háum mark
miðum.
Horfðu á Krist. Hlustaðu á
jólaboðskapinn um Guð og um
Þig.
Gleðileg jól!
Hornafjörður
Þingið á Eskifirði
Eskifirði, 23. des.
SÝSLUFUNDI S-Múlasýslu er
lokið. Hinn nýi sýslumaður, Axel
V. Túliníus, stjórnaði fundinum.
Voru mörg mál tekin fyrir og
jafnað niður fjárveitingu til vega-
gerða í sýslunni, alls kr. 52.500.00.
Sýslufundurinn ákvað að veita
styrk til Englendingsins G. P. I.
Walker háskólakennara í Lund-
únum, en hann hefur stundað
jarðfræðirannsóknir hér á Aust-
fjörðum um sex ára skeið. Fund-
urinn gerði ályktun þess efnis, að
skora á þingmenn Austfirðinga
að beita sér fyrir því að
hraðað verði vegalagningu milli
Stöðvarfjarðar og Breiðdalsvík-
ur. Samþykkt var áskorun á rík-
isstjórnina þess efnis að hafa tvo
ríkislögregluþjóna starfandi í
sýslunni. Þá sendi fundurinn
fyrrum sýslumanni, Lúðvík Ing-
varssyni, beztu kveðjur og árn-
aðaróskir. — Gunnar.