Morgunblaðið - 28.01.1940, Blaðsíða 3

Sunnudagur 28. janúar 1940.
MORGUNBLAÐIÐ
3
Útför Einars Benediktssonar I Fulltrúi Islands
I í London
að Þingvöllum
Við gröf Einars Benediktssonar í Þingvallatúni. Síra Hálfdan
Helgason kastar rekunum. Til vinstri við síra Hálfdan sjest Gústav
Jónasson skrifstofustjóri, þá Sigvrg-eir biskup (í svartri yfirhöfn),
þá Már Benediktsson, þá Sigvrður Kristjánsson alþm., þá Eggert
Claessen, þá frú Hlín Johnson. Lengst til hægri Alexander Jóhannes-
son háskólarektor.
ÞINGVELLIR tjölduðu ekki sínu tignarlegasta
skrauti í gær, er Einar Benediktsson var bor-
inn þar til moldar. Fjallahringurinn fagri var
hulinn grárri þoku.
Öxará, sem í augum ferðamanna á sumrin er hið blátæra
hreina bergvatn, fór nú hamförum og veltist áfram straumþung,
kolmórauð með jakaburði, svo allir hólmar voru á kafi. Þing-
vallavatn var úfið og lækir, sem á sumrum renna ljettilega stall
af stalli, beljuðu nú fram í farvegum sínum.
Þannig var umhverfið á Þing-
völlum er Einar Benediktsson
skáld var þar jarðsettur.
Aðeins 30 manns stóðu yfir
moldum hans og hneigðu þar
höfuð sín í lotningu fyrir hinum
látna skáldjöfur.
TIL ÞINGVALLA
Klukkan rúmlega 8 í gær-
morgun hljómuðu dómkirkju-
klukkurnar hjer í Reykjavík, er
lík Einars var borið úr kirkju.
Kista hans var flutt á vörubíl
til Þingvalla og í bílnum voru
8 grafarmenn. Vegna þess hve
vegurinn austur var slæmur eft-
ir rigningarnar undanfarin dæg
ur, þótti ekki tiltækilegt að
flytja kistuna í líkbílnum. Á
eftir þessum bíl fór stór bíll og
voru í honum nánustu ættingj-
ar hins látna og fulltrúar ríkis.
stjórnarinnar. Auk þess fóru
austur tveir aðrir minni bílar.
Lagt var af stað úr bænum
klukkan 9 árdegis. En færðin j
var svo slæm að víða lágu bíl-;
arnir í, og til Þingvalla var ekki
komið fyr en klukkan tæplega
12.
SLÆMUR VEGUR
Jónas bóndi í Stardal hafði
deginum áður farið eftir Þing-
vallaveginum og borið ofan í
verstu torfærurnar, en svo mik-
ið hafði rignt um nóttina og
morguninn, að vegurinn mátti
heita 6fær bílum, þó hann væri
farinn. Nýi vegurinn upp Mos.
fellsdalinn var sæmilegur og
frekar greiðfær, en er kom
austur fyrir vegamót, þar sem
gamli og nýi vegurinn mætast,
mátti segja, að vegurinn væri
ekki annað en forað og leðja.
Þegar bíllinn með kistu Ein^
ars Benediktssonar fór yfir
brúna á öxará, var byrjað að
hringja klukkum í Þingvalla-
kirkju.
Búið var að taka gröf í hinum
afgirta hringmyndaða grafreit,
sem er á hólnum spölkorn fyrir
austan Þingvallakirkju. Gröfin
var skreytt að innan með furu-
greinum úr skógarreitnum á
Þingvöllum. Auk kransa sem
bárust við minningarathöfnina,
barst við útförina krans frá
Eggert Claessen hrm.
GREFTRUNIN
Bílarnir staðnæmdust á hlað-
inu hjá Þingvallabænum og þar
var kistan tekin af vagninum.
Kistan var nú sveipuð hinum
bláa og hvíta silkifána. Átta
grafarmenn báru hana að gröf-
inni, en fimm manna söng-
flokkur söng sálminn „Hjer sein
ast lýðir safnast" á meðan verið
var að bera kistuna að gröfinni
I líkfylgdinni voru: Stefán
Már Benediktsson, sonur skálds.
ins, ólafur Haukur Ólafsson,
bróðursonur skáldsins, frú Hlíf
Johnson og sonur hennar, dóttir
og tengdasonur, Eggert Claesen
hrm., biskupinn herra Sigurgeir
Sigurðsson, fulltrúi ríkisstjórn-
arinnar, Gústav A. Jónasson,
skrifstofustjóri í dómsmálaráðu-
neytinu, dr. Alexander Jóhann-
esson, rektor Háskóla íslands,
fulltrúi Þingvallanefndar, Sig-
urður Kristjánsson alþm., síra
Ólafur Magnússon í Arnarbæli,
síra Gísli Skúlason, prófastur,
síra Halfdan Helgason, Mosfelli
og nokkrir aðrir, alls um 30
manns.
VÍGSLA GRAF-
REITSINS.
Síra Gísli Skúlason, prófast-
ur á Eyrarbakka vígðj grafreit-
Frá ferðalagi
„Bahia Blanca“
frá Brasiiíu
Frásögn dr. Erwin Krzywicki
MEÐAL skipbrotsmanna af „Bahia Blanca“ er
þýskur vísindamaður, dr. Erwin Krzywicki,
er verið hefir nokkur ár í Brasilíu. Hann er
dr. í kemi og námufræði og var erindi hans þangað suður
að rannsaka járnnámur fyrir þýskt iðnaðarfjelag.
Morgunblaðið hefir haft tal af hr. Krzywicki, og spurt hann
uni eitt og annað viðvíkjandi Brasilíu.
— Þar er fjölbreytni mikil, segir hann, bæði að því er snertir
náttúru landsins, menning og þjóðhagi. Höfuðborgin Rio de Janeiro
er nýtískuborg í alla staði, þar sem tækni Evrópu- og Ameríkumanna
hefir rutt sjer til rúms.
FRAMH. Á SJÖTTU SÍBU.
Hafnarljöröur:
Stjórnarkosning
i „Hlif“ i dag
Aðalfundur verkamannafjelags-
ins Hlífar í Hafnarfirði yerð-
ur haldinn í dag; hefst hann kl.
2 í Góðtemplarahúsinu.
Merkasta málið á fundinum er
stjórnarkosningin. Þar verður ekki
viðhöfð listakosning, heldur verð-
ur kosið um hvert sæti fyrir sig
í stjórn fjelagsins.
Verkamenn, sem fylgja að mál-
um þrem stjórnmálaflokkum, hafa
menn í kjöri við stjórnarkosning-
una. Af hálfu Sjálfstæðisverka-
manna verða þessir í kjöri:
Hermann Guðmundsson formað-
ur, Isleifur Guðmundsson varafor-
maður, Ingvar Jónsson gjaldkeri,
Sigurður T. Sigurðsson ritari
Sumarliði Andrjesson fjármálarit-
ari.
í varastjórn verða þessir í kjöri:
Arnlaugur Þ. Sigurjónsson, Sig-
urbjörn Guðmundsson og Hall-
mundur Eyjólfsson.
Allir standa þessir menn fram-
arlega í fylkingu í baráttumálum
hafnfirskra verkamanna og mundu
málefnum Hlífar vel borgið í
þeirra höndum.
Föðurlandssvikari,
einn og yíirgefinn
Frá frjettaritara, vorum.
Khöfn t gser.
C* inska útvarpið skýrir frá
því í dag, að forsætisráð-
herra rússnesku leppstjómar-
innar í Terijoki, Kuusinen, hafi
alla fjölskyldu sína á móti sjer.
Kona hans og dóttir starfa
með finsku Lottunum og tveir
synir hans berjast með finsku
hersveitunum gegn Rússum.
En í afskektustu hjeruðum hins
víðáttumikla lands lifa menn
fjarri áhrifum Evrópumenningar.
Sumstaðar sjest þar vart nokkur
hvítur maður. Alt er þar með
svipuðu sniði og fyrir öldum síð-
an. En innan takmarka Brasilíu
fyrirhittast öll menningarstig
milli þessara tveggja andstæðna,
hins elsta og hins yngsta.
í Brasilíu ægir saman margs-
konar þjóðum. Ber menning og
atvinnulíf landsins þess merki. Til
skamms tíma var mestur hluti af
öllum meiriháttar fyrirtækjum
þar í landi í höndum útlendinga.
T. d. í höfuðborgihni. Þar var það
svo til skamms tíma, að iitlend-
ingar áttu rafstöðvarnar, sem
framleiddu rafmagn borgarbúa,
strætisvagnarnir og annað, er þeir
þurftu til daglegra nota, var í er-
lendum höndum. Og eins var með
ýmsar námur.
I hjeraðinu Minas Gerais og víð-
ar í Brasilíu eru auðugar járnnám-
ur. Voru þær mikið starfræktar á
öfriðarárunum 1914—18. Hið svo-
lenda Minas-hálendi er 7—900
metra yfil* sjávarmál. En upp af
hásljettu þessari rísa allmiklir
fjallgarðar. Þarna er ákaflega
mikið af járni, mestmegnis innan
um kvarts-lög. Er járnblendingur
á yfirborði jarðar á stórum flák-
um og er jörðin rauð af rauða.
Eru þarna miljarðar tonna af
járnmálmi, sem inniheldur 66—
68% af hreinu járni. En járn-
vinsla er þarna ekki sjerlega arð-
vænleg vegna þess hve hjerað
þetta er afskekt. Það eru um 500
km. þaðan til strandar. Innan um
eru smámolar í yfirborðinu af
hreinu járni, sem menn safna sam-
an í bílum og flytja til járnbraut-
arstöðvanna og hafa ofan af fyrir
sjer á þann hátt.
Gullnám er mikið í Brasilíu,
bæði úr bergnámum og eins er
þar gullþvottur víða við árnar.
Reka Englendingar þar mikla gull-
námu, þar sem þeir hafa um 10.000
verkamenn. En verkafólk er
þarna óstöðugt í rásinni og erfitt
Pjetur Benediktsson.
Ríkisstjórnin mun hafa í
hyggju, að því er blaðið
hefir frjett, að ráða Pjetur Bene-
diktsson sem fulltrúa íslands í
London. Hann hefir í 10 ár verið í
þjónustu utanríkisráðuneytisiiMi
danska. Hann hefir áunnið sjer
mikið traust og álit í starfinu.
Sem starfsmaður íslensku stjórn
arinnar verður hann framvegis í
fulltrúastöðu við sendisveit Dana
í London. Verður staða hans hlið-
stæð við stöðu Vilhjálms Pinsenus
í Osló.
Hlákan eyk-
ur hitaveitu-
vinnuna
Byrjað verður
í Vesturbænum
FRAJDL Á SJÖTTU SfiDU
Lundgaard verkfræðingur við
Hitaveituna skýrði blaðinu
svo frá í gær:
Meðan frostin voru urðum við
að draga úr vinnunni við skurð-
gröftinn í götunum. Við höfðum
ekki nema 70—100 manns í vinnu
um tíma. En nú breytist þetta.
Því nú er ldakinn að mestu leyti
úr götunum aftur, svo við getum
haldið vinnunni áfram með svip-
uðum mannafla og áður var. Jeg
hefi heyrt því fleygt, að menn
hafi álitið að verkamönnum hafi
verið fækkað um daginh vegna
þess að komin væri einhver stöðv-
un eða erfiðleikar á að fá píp-
urnar. En ekkert slíkt hefir komið
til sögunnar ennþá.
Nú, þegar verkamönnum verður
fjölgað við skurðgröftinn, verðnr
byrjað á að grafa í götur Vest-
urbæjarins.
Eru annars nokkrar nýjungar
viðvíkjandi verkinu?
Það var víst ekki komið til er
jeg talaði við blaðið síðast, að
við höfum fest kaup á tveim járn-
geymum í Luxemburg til að hafa
á Öskjuhlíðinni. Sá þriðji verð-
ur gerður úr steinsteypu. .Hver
geymir á að taka 1000 tenmetra
af hitavatninu.
Útvarpsvísu þessa sendi „hlus*-
andi“ blaðinu í gærkvöldi:
Lítið var um andans auð 1 úi-
varpinu.
Engan Shakespeare jeg þar fan
eða nokkurn listamann.
f