Morgunblaðið - 19.06.1938, Blaðsíða 8

MORGHNBLAÐIÐ
Sunnudagur 19. júní 1938L
Kenslukonur hafa ekki alment
orð á sjer fyrir að vera fagrar eða
aðlaðandi. En undantekningar eru
frá þeirri reglu, ef sagan er sönn
um erkihertoga Albreeht af
Habsburg. Hann hefir nýlega til-
kynt, að hann ætlaði innan skams
að ganga að eiga 24 ára gamla
kenslukonu, er hann hitti uppi í
sveit.
Skugga bar síðan á það tilhuga-
líf. Einkaritari hertogans rjeði
sjer bana. í brjefi, sem hann ljet
eftir sig, sagði hann að hann
hefði sjálfur ætlað sjer að biðja
kenslukonunnar. En úr því svona
fór gat hann ekki hugsað sjer að
lifa lengur.
★
Maurice Chevalier hefir sjer-
kennilega safnara-ástríðu. Hann
safnar yfirhöfnum. Hann á mikið
safn.
★
Nútímatæknin ljettir mörgum
leiðinleg störf. Nú eru þeir í Ame-
ríku búnir að finna aðferð til
þess að stoppa göt á sokkum á1
fáum sekúndum. En það verða að
vera silkisokkar.
Áhaldið er líkt og greiða. En
tennur greiðunnar eru holar að
ínnan. Og innan í greið'unni er
fljótandi gerfisilki.
Sokkagöt eru stoppuð á þann
hátt, að þrýst er á greiðuna, svo
silkivökvinn renni út um tennurn-
ar. Er síðan farið með greiðuna
yfir götin og storknar þráðurinn
um leið og hann smýgur út úr
tönnunum og gatið er stoppað á
svipstundu.
★
I apóteki einu í Suður-Ameríku
kom það óhapp fyrir að lyf var
blandað rangt og sjúklingurinn,
sem tók inn lyfíð, dó vegna þess.
— Heyrið þjer mig, sagði apó-
tekarinn við lyfjasveininn. Þetta
var ansi leiðinlegt — og svo bætti
hann við í byrstari tón: Hvernig
getið þjer búist við að viðskifta-
mennirnir komi aftur þegar þann-
ig er farið með þá.
★
Iðnaðarmaður einn í Deichsau í
Þýskalandi myrti á dögunum konu
sína og son sofandi með því að
berja þau með hamri í höfuðið.
Síðan sagaði hann af sjálfum sjer
vinstri hendina og hengdi sig að
því loknu.
★
Fyrir dómstólum í London er
mál sem vakið hefir mikla eftir-
tekt. Ung frú hefir gert „kossa-
verkfall“ og neitað að kyssa mann
sinn nema á sunnudögum. Þessu
reiddist maðurinn svo mjög að
hann heimtar nú skilnað frá konu
sitlni.
★
MÁLSHÁTTUR:
Ánægjan er auðlegð betri.

Otto B. Arnar, löggiltur út varpsvirki, Hafnarstræti 19. — Sími 2799. Uppsetning og viS- gerðir á útvarpstækjum og loft- n"«tum. aTCoUflS&ajlW? Tjöld og tjaldsúlur fyrirliggj- andi, einnig saumuð tjöld eft- ir pöntun. — Ársæll Jónasson — Reiða- og Seglagerðaverk- stæðið. Verbúð nr. 2. — Sími 2731.
Geri vi8 saumavjfilar,. skrár og allskonar, heimílisyjelar. H. Bandholt, Klapparstíg 11. Sími 2635.
Lítið hús með góðri lóð utan við bæinn, óskast til kaups eða leigu. Tilboð merkt „12“ komi á afgr. Morgunblaðsins fyrir 25. þ. m.
Sokkaviðgerðin, Hafnarstrætl 19. gerir við kvensokka, st’opp- ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót af- greiðsla. Sími 2799. Sækjum, sendum.
Húsmæður. Athugið, Fisk- búðin, Barónsstíg 59, hefir á- valt nýjasta og besta fiskinn. Sími 2307.
Kaupi famlan kopar. Vald.
Poulaen, Klapparstíg 29.
DRENGJAFÖTIN úr Fata-
búðinni.
V'jeíereimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Hefi ávalt fyrirliggj andi
dökka frakka. Guðm. Guð-
mundsson dömuklæðskeri, Aust-
urstræti 12.
ÞAÐ BESTA SEM
ÞEKKIST
eru ódýru brauðin frá okkur.
Hver hefir efni á að versla
annarstaðar?
Rúgbrauð kosta aðeins 50 au.
Normalbrauð — — 50 au.
Franskbrauð — — 40 au.
do. !/2 — — 20 au.
Súrbrauð 1/1 — — 30 au.
do. % — — 15 au.
Vínarbrauð allar teg. — 10 au.
Smjörkökur, st. góðar— 45 au.
Kringlur kg. 1.00
Tvíbökur kg. 2.00
Smátt skonrok kg. 1.00
Bakaríkið, Klapparstíg 17. —
Sími 3292. Útsölustaðir: Berg,
Bergstaðastræti 49, Sími 2091.
Venus, Nönnugötu 5, sími 4714.
Bára, Garðastræti 14, sími 4329
Hermes, Baldursgötu 39, sími
1036. Mjólkur og brauðabúðin
Tjarnargötu 5, sími 3200.
Sparið peninga. Kaupið harða-
brauð í nestið.
Gabbro í legsteina.
nýkomið í talsverðu úrvaii. Gabbro er besta íslenska efn-
ið í legsteina og jafnast fullkomlega á við útlendan gran-
it. — Þeir, sem hafa beðið eftir að þetta efni kæmi til
okkar, gjöri svo vel að tala við okkur sem fyrst.
Magnús G. Guðnason
Steinsmíðaverkstæði, Grettisgötu 29. Sími 4254.
'ZHC&ynnbtufav
Er flutt á Grettisgötu 57 A.
Sími 4092. Þórarna Thorlacius.
Friggbónið fína, er bæjarina
bfesta bón.
Kaupmenn og kaupfjelög.
Jeg undirritaður útvega og sel ódýrt bestu tegund
Svartahafs-hveitis, Hafragrjón, Þurkuð Bláber, Lauk,
tjekkneskan kristallssykur (melis og strausykur), rauð-
an og svartan Kandis 0. m. fl.
Talið við mig og athugið, hvað jeg hefi að bjóða, áð-
ur en þjer festið kaup annarsstaðar.
Jón Heiðberg
Laufásveg 2A. Sími 3585.
Kaapmenn. Kanpfjelög
& a
Slysavamafjelagið, skrifstofa
Hafnarhúainu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, tekið móti
gjöfum, áheitum, árstillögun-
Corona-Haframjölið
i pökkum
er komið aftur.
H. Benediktsson & Co.
3 herbergi og eldhús, ásamt
stúlknaherbergi í nýtísku húsi
óskast 1. okt. Skilvís greiðsla.
Tilboð, merkt: „NAVS“ send-
ist Morgunblaðinu fyrir 27. júlí.
Kaktuspottar, 30 togundir.
Barnaleikföng, mörg hundruð tegundir. Nælur. Armbönd.
Hálsbönd Töskur, og ýmiskonar smávörur í miklu úrvalL
K. Einarsson & Björnsson
Lögfræðingsstðrfum
ýmsum sinnir G. Sveinbjörnsson. — Er að jafnaði til við-
tals daglega kl. 1—3. Á öðrum tímum eftir umtali. Ásvalla-
götu 1, miðhæð.-Sími 3010.
FAITH BALDWIN;
EINKARITARINN. 66.
hyggja á, ekkert, sem ekki er fullkomlega eðlilegt og
saklaust. En þegar þetta alt er fljettað saman — getið
þjer ekki sjeð það? Jim benti mjer á þetta og jeg
hefi verið að velta því fyrir mjer. Ef þeir kæmust að
því, að við hefðum bæði verið fjarverandi frá skrif-
stofunni um tíma — þjer voruð í 'Washington, jeg í
Chieago — gæti það orðið laglegt-“
„Þetta er fjarstæða“, sagði Fellowes ákafur. „Ekkert
væri auðveldara en sanna, hvar við vorum. Jeg hefi
ótal vitni og reikning frá gistihúsinu, þar sem jeg
dvaldi, og þjer hafið Lawson!“
„Sannanir! Þær hafa enga þýðingu“, sagði Anna
þreytulega. „Jeg hefi lítilsháttar kynni af dagblöð-
unum. Þeir setja fram ágiskun, gefa í skyn sitt af
hverju, en gæta sín að halda sjer innan takmarka
laganna. Við gætum komið með sannanir í það óend-
anlega. Þeir myndu taka við leiðrjettingu frá okkur
og koma með afsakanir, en það yrði ávalt til fólk, sem
er reiðubúið til þess að halda, að blöðin hafi verið
neydd til þess. Það er ávalt til fólk, sem vill trúa því
versta. Fyrir slíkt fólk hafa sannanir enga þýðingu.
Og ef þetta kemnr nokkurntíma fram opinberlega,
munu níu tíundu af því fólki, sem þjer þekkið, og
þekkið ekki, halda, að Mrs. Fellowes skilji við yður
mín vegna“, sagði Anna að lokum í lágum róm.
„En þetta er bannsett rugl“, hrópaði Fellowes svo
hátt, að Anna leit talandi augum til dyranna. „Bann-
sett rugl“, sagði hann aftur lægra. „Konan mín vill
skilja vegna þess að okkur fellur ekki“.
„Það hjelt jeg líka. En hvaða ástæðu, sem hún
kann fram að færa fyrir skilnaði, þá mun ávalt ein-
hver vera fús til þess að halda, að annar kvenmaður
hafi valdið því, og að hún taki því svona vel“.
Fílabeinspappírshnífurinn, sem Fellowes var að
handleika, brotnaði alt í einu í tvent. Hann ljet brotin
á borðið, setti þau nákvæmlega saman og fleygði þeim
síðan í hrjefakörfuna.
„Heyrið þjer“, sagði hann rólega. „Yið höfum verið
mestu mátar, og enginn, ekki einu sinni konan mín,
fyrverandi kona mín, þekkir mig eins vel og þjer. Þjer
þekkið mig frá hliðum, sem eru eins og lokuð bók fyrir
nánustu vinum mínum. Jeg hefi ekki farið í neina
la'unkofa fyrir yðnr. Jeg hefi tekið það fyrir sjálf-
sagðan hlut, að þjer vissuð alt um mig, alveg eins og
jeg tók starf yðar, dugnað og hollustu eins og sjálf-
sagðan hlut. Nú minnist jeg als þessa og tek það ekki
lengur eins og sjálfsagðan hlut. Jeg vildi óska, að jeg
hefði sagt yður að Linda væri farin. En um eitt leyti
1 jet jeg stolt mitt ráða. Jeg liafði staðið mig hneyksl-
anlega illa sem eiginmaður og var særður yfir. Linda
var óhamingjusöm í sambúðinni við mig. Jeg var ekki
það fyrir hana, sem hún þarfnaðist —- góður fjelagi og
— ástvinur. Við höfðum fjarlægst Jivort annað, og
það var of seint að snúa við — þó að jeg hefði verið
fús til þess að byrja upp á nýjan leik; en það var jeg
ekki. Linda var hreinskilin við mig. Hún bað mig um
skilnað, hún vissi, að við gátum bæði hvort án annars
verið“.
„Jeg vildi óska“, sagði hann aftur, „að jeg hefði sagt
yður þetta. Ef til vill hefðum við átt að geta sjeð
þetta fyrir. Og þó — hvernig átti það að vera? Eitt
langar mig td þess að segja yð'ur ; og það er, að jeg
er fús til þess að umbera hvað sem vera skal vegna
þessa, nema eitt. Jeg umber ekki að missa yður, Anna.
Þjer eruð orðin ómissandi fyrir mig“.