Morgunblaðið - 28.01.1940, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
„Ðahia Blanca“
Útförin
FRAMH. AP ÞRIÐJU SÍÐU.
i|m. I ræðu sinni sagði hann
jmeðal annars:
i Vjer sýnum framliðnum mönn
am virðingu vora Ineð því, að
lata oss ant um grafreitina, sem
geyma ,lík þeirra, og minnumst
með þessu mannanna sjálfra
meðan þeir voru lifandi og starf
andi. Andinn fer til guðs, sem
gaf hann, það eru ekki menn-.
irnir sjálfir, heldur lík þeirra,
,sem eru lögð til hinnar hinstu
hvíldar, en af því vjer ekki
|>ekkjum mannsandann öðruvísi
en í sambandi við líkamann, þá
Trerður líkaminn tákn og ímynd
mannsins sjálfs og vjer heiðr-
um manninn sjálfan með því að
sýna virðing líki hans og leg-
stað. Grafreitirnir eru þögulir
að sýn, en þó tala þeir hárri
röddu til hvers einasta manns.
Mundu það maður, að þú átt að
deyja! En einmitt með því að
minnast dauðans, erum vjer
hvattir til að lyfta huga og
hjarta til hans, sem einn hefir
íífið í sjer varandi og hefir sent
son sínn tfl þess að kalla menn-
ina til lífsins.
Vjer erum hjer að taka upp
nýjan grafreit, ekki kirkjugarð
neinnar sjerstakrar sóknar,
heldur grafreit, þar sem fleiri
mönnum er ætlaður legstaður,
sem þjóðin vill sjerstakan heið-
«r sýna. Það getur ekki orkað
tvímælis, að slíkur reitur verð-
ur að vera á hinum fornhelga
stað, á Þingvöllum. En með því
a ð heiðra minningu látinna
mikilmenna, vinnum vjer það
verk, sem á að verða til heilla
og hvntningar komandi kynslóð-
nm. Grafreitur eins og þessi, á
að gera meira en það, að minna
men á dauðann, hversu á að
:gera komandi kynslóðum ljósa
og Jifandi minningu þeirra, sem
öðrum fremur hafa barist góðri
faaráttu og hvetja þá með því til
þess að feta í fótspor þeirra.
Þess fleiri sem árin líða og þess
fleiri sem þeir ágætismenn
■verða, sem hjer fá legstað, þess
meír vex þessi reitur að tign
og helgi. Og jeg bið þess, að
hjer megi breyting frá hinum
látna ná til þeirra, sem lifa,
svo að þessi reitur megi vinna
sitt verk til þjóðþrifa og þjóðar-
lieilla.
Eftir vígsluna söng söngflokk
urinn sálminn „Jurtagarður er
herrans hjer“.
Síra Halfdan Helgason kast-
aði rekunum, en söngflokkur-
inn söng síðasta versið af sálm-
inum: „Alt eins og blómstríð
eina“: „Jeg lifi í Jesu nafni . . .“
og loks voru sungin 2 vers af
.sálminum „í friði látinn hvilir
hjer“.
Er vígslu reitsins var lokið,
gengu ættingjar hins látna að
gröfinni og lögðu blómsveiga á
kistuna, en silkifáninn blái og
bvíti var tekinn af kistunni.
Ríkisstjórnin veitti öllum við-
Ætöddum kaffi í Þingvallabæn-
mn hjá umsjónarmanni staðar-
íbs, Guðmundi Davíðssyni.
Greftrun var lokið um klukk
an 12,30, en það drógst fram
nndir 1,30 að aðkomumenn
gætu lagt af stað heimleiðis.
PRAMH. AF ÞRIÐJU SÍÐU.
viðureignar. Verkamenn hlaupa
altaf við og við úr vinnunni til að
sinna heimilum sínum. Þar eru
dýpstu námugöng í heimi, yfir
2000 metrar á 'dýpt frá yfirhorði.
I 20 ár hafa Englendingar1 á
einum stað verið að vinna að und-
irbúningi að námugrefti í stórum
stíl. Þeir voru húnir að gera 17
km. löng göng inn í fjall eitt. En
alt í einu var leyfið tekið af þeim
fíl námureksturs og urðu þeir að
hætta við alt saman. Það er hin
nýja þjóðernisvakning, er kom því
af stað.
Þarna í Minas Gerais dvaldi jeg
í ein tvö ár við námurannsóknir.
Þar er loftslag mjög þægilegt,
aldrei frost, en mestan hita fjekk
jeg þar 32° í skugga. Helsta horg-
in þar um slóðir heitir Ouro Preto.
Hún er minni en Reykjavík. En
þar eru 30 kirkjur.
Menn ferðast þar mikið ríðandi
á múldýrum. Eru þau hetri til
reiðar en hestarnir, þolin og þæg.
Ýmislegt er einkennilegt í fari
Brasilíubúa, er menn hera þá sam-
an við Evrópumenn. Eitt af sjer-
kennum í dagfari þeirra er, hve
mikið þeir nota af meðulum. í
hæjunum eru lyfjabúðir á hverju
strái, sem hafa á boðstólum alls-
kon^r undralyf, sem fólk gleypir
við, fjörgandi lyf og hressandi,
hætiefnalyf og margt fleira. Brasi-
líubúar geta engan dag lifað án
þess að taka inn eitthvað meðala-
gutl.
★
Talið barst síðan að ferð Bahia
Blanea, er fjekk svo sorglegan
endi úti fyrir Vestfjörðum um
daginn.
Krzywicki segir svo frá:
Bahia Blanca var stærsta vöru-
flutningaskip Suður-Ameríku—
Hamborgar-línunnar. Það hafði
legið lengi í Rio. Löngu áður en
við lögðum úr höfn vitnaðist það,
að skipið ætlaði að freista að kom-
ast heim. Jeg las um þá fyrirætl-
un í blaði langt inni í landi mán-
uði áður.
Ensku herskipin Ajax og Exet-
er komu inn til Rio de Janeiro
við og við. En þau máttu ekki
stansa þar nema stutt í einu.
Að við sluppum framhjá þeim
áttum við Graf von Spee að
þakka. Þessi bresku herskip voru
að sinna honum þegar við lögðum
út á hafið.
Þessa 34 daga, sem við vorum
á ferðinni, sáum við til 11 skipa.
Eitt af þeim var líklega vopnað
óvinakaupfar. Það heygði af leið
er það varð vart við okknr; hefír
sennilega búist við að við væfum
vopnaðir.
Alt gekk að óskum, uns við
lentum í ísnum sem kunnugt er.
Er skipið eftir langa mæðu var
laust úr ísnum, var stefni þess
með miklum opum, eins og klipið
væri framan af því, og glufur á
kinhurígunum. Fremsta lestin var
alveg full af sjó. En það sem hjelt
skipinu fljótandi var milligerðin
milli fremstu lestarinnar og þeirr-
ar næstu þar fyrir aftan.
Skipinu var siglt með hægri
ferð áleiðis til lands, með stefnið
í sjó og fremstu lestina fulla af
vatni.
En þegar við svo, fengum frá-
landsvind á móti okkur með mik-
illi öldu, þá var ekkert annað að
gera en reyna að fá hjálp. Þá var
milligerðin milli lestanna líka far-
in að bila. Þá sendum við neyð-
armerki, sem togarinn Hafsteinn
frjetti af, svö hann kom okkur
til bjargar. En eins gat verið að
okkur óvinveittara skip hefði orð-
ið fyrra til á vettvang. En svo
varð ekki.
Sjómenska og dugnaður skips-
hafnarinnar á Hafsteini bjargaði
okkur.
Það er hinni hraustu skipshöfn
á Hafsteini að þakka, að við kom-
umst úr sjávarháska og komumst
heilu og höldnu hingað til Reykja-
víkur. Hjer var okkur tekið með
gestrisni og velvilja. Yið höfum
verið hjer aðeins stuttan tíma, en
okkur líkar dvöldin ágætlega.
REYKJAYÍKURBRJEF
FRAMH. AP FIMTU SÍÐU.
in til dagskrárinnar er lítill hluti
af útgjöldum stofnunarinnar,
rúml. 13%, er einkennilegt, hve
ýmsum þingmörínum og öðrum er
hugleikið að fá einmitt þenna út-
gjaldalið lækkaðan. Það er þó með
útvarpsefninu, sem tekjurnar fást
að mestu leyti, þessi hálfa miljón,
sem hlustendurnir greiða. Öll sú
upphæð fer nú í önnur gjöld en
útvarpsefni, nema hvað af henni
er hægt að greiða fyrir frjett-
irnar.
Þeir, sem telja sig umboðsmenn
hlustendanna, ættu vissulega held-
ur að hugsa um, að þeir fengju
meira fje til útvarpsefnis fyrir
þessa % miljón, er þeir greiða
Ríkisútvarpinu.
Hraðfrysti fiskurinn.
rá því hefir verið skýrt hjer
í blaðinu, að markaður fyrir
hraðfryst þorskflök hafi glæðst
vermlega á síðastliðnu ári.
Nú hefir Fiskimálanefnd stað-
ið í samningum um sölu á 6000
smálestum af hraðfrystum þorsk-
flökum, er keypt verða fyrrihluta
þessa árs. Samsvarar þetta 5000
smálestum af fullverkuðum salt-
fiski.
Yerðið er að vísu ekki hátt, 15
aurar fyrir kg., sem hægt verður
að greiða fyrir fiskinn nýjan inn-
anífarinn. Er það sama verð og
greitt hefir verið fyrir fisk þann,
sem keyptur hefir verið af bátum
í togarana til útflutnings. Yerð
þetta mun jafngilda 120—130 kr.
fyrir skpd. af verkuðum fiski.
Fiskur þessi verður tekinn frá
hraðfrystihúsunum frá ísafirði til
Keflavíkur, auk þeirra staða á
Flateyri, Dýrafirði, Stykkishólmi,
Ólafsvík og hjer í Reykjavík.
Sfldarverksmið j urnar.
tjórn síldarverksmiðjanna
hefir verið á fundi hjer und-
anfarna daga til þess að ræða um
fyrirhugaðar viðbætur verksmiðj-
ajina á Siglufírði og Raufarhöfn.
Hefir altaf verið svo ráð fyrir
gert, að fje sje fyrir hendi, er til
kemur, til að leggja í viðbætur
þessar, og er þess vænst, að svo
verði, svo byggingar og vjelar
verði til taks þegar á þarf að
halda í sumar.
Sunnudagur 28. janúar 1940.
Uthlutun á morgun
FRAMH. AF ÞRIÐJU SÍÐU.
miðum fyrir hveitimiða, samkvæmt
læknisvottorði, verða hinsvegar ,af-
greiddir frá 1. til 7. hvers mán-
aðar. Sama gildir um þá, er glat-
að hafa stofnum, sem og utan-
bæjarmenn, t. d. á skipum.
Matvælaseðlar verða framvegis
ekki afgreiddir til fólks án þess
að stofnar komi á móti, nema að
lögð sjeu fram skilríki fyrir því,
að það hafi ekki fengið seðla áður,
eða, ef það hefir glatað stofnum,
gefi skriflega yfirlýsingu um að
svo sje, og að stofnarnir sjeu ekki
í umferð.
27298 Tðlur á 5 aura
stykldð, seljum við meðan birgðir endast. Um 100 tegund-
um úr að velja. Einnig nokkur þúsund skelplötu- og tau-
tölur á 2 aura stykkið.
K. Einarsson & Björnsson
Bankastræti 11.
-- LITLA BILSTÖBIN Er nokkuð ttór
UPPHITAÐIR BÍLAR.
Málarafjelag Hafnarfjarðar.
Kvöldskemtun
með dansleik í kvöld kl. 9 að Hótel Björninn.
Lárus Ingólfsson dansar og syngur hinar víðfrægu
Chaplin-vísur. Daníel Bergmann hermir eftir nokkrum
Hafnfirðingum.
Cik_
4 manna hljómsveit leikur nýju danslögin. — Þeir^
sem vilja skemta sjer, koma í Hótel Björninn.
Verkamannafjelagið Ðagsbrún.
TrúnaöarmannaráD Dagsbrúnar
tflkynnir að gefnu tilefni:
Samkvæmt lögum um gengisskráningu eiga Dagsbrún-
armenn að fá 9% uppbót á kauptaxta fjelagsins og ber
atvinnurekendum því að greiða kaup Dagsbrúnarmanna
þannig, frá 1. janúar þ. á. að telja:
Dagkaup
Eftirvinna
Helgidagavinna
Næturvinna, sje hún unnin,
Samkvæmt 3. gr. samnings milli Dagsbrúitar og Vinnu-
veitendafjelags Islands frá 28. apríl 1938 ber að greiða
tímakaup með 10% álagi á kauptaxta, sje unnið vinnutíma-
bil sem fellur utan kaffitíma, þannig að kaup greiðist þá
með kr. 1.74 á klst. í dagvinnu.
Reykjavík, 27. janúar 1940.
TRÚNAÐARMANNARÁÐ DAGSBRÚNAR.
kr. 1.58 á klst.
— 2.34 - —
— 2.94 - —
— 2.94 - —