Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1955, Blaðsíða 8
f 540 ^
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Sneebjörn Jónsson:
THOMAS HARDY OC „TESS"
ESS HEFIR verið óskað að ég
skrifaði eitthvað um Thomas
Hardy til birtingar í LESBÓK.
Mér er ljúft að verða við þeim til-
mælum. Og virðast mætti það ekki
alveg út í bláinn að minnst væri
hér á þann mann, sem meira er
nú ritað um í enskumælandi heimi
en nokkurn annan rithöfund. Þeg-
ar æfisaga hans eftir Emily Hardy
kom út í London í fyrra, var mér
skrifað að þrjár aðrar biðu þar
útgáfu. Bókum og ritgerðum um
sjálfan hann og verk hans rignir
niður, og þó víst allra mest í
Ameríku. Það hefir ávallt verið
svo, að hvergi í víðri veröld naut
hann meiri hylli en þar. Þó er
það öðru nær en að hans eigin
landar gleymi honum. Þannig var
það, að í fyrra sendi brezka út-
varpið út og lét leita um þvert
og endilangt England að þeim
mönnum, er haft hefðu náin kynni
af honum. Meðal þeirra, sem við
þann fyrirdrátt ánetjuðust, voru
tvær vinkonur mínar. Man önnur
þeirra hann lengra aftur í tímann
en nokkur annar, sem nú er ofan
moldar. Hann var aldavinur for-
eldra hennar og sá hana fyrst í
vöggu, en nú er hún á níræðisaldri.
Þeirra innilega vinátta rofnaði
aldrei, og síðast vitjaði hún hans
nokkru áður en hann lézt, í janúar
1928, 87 ára að aldri. Til hennar er
hið eina bréf hans, sem vitað er
að til sé hér á landi — gjöf frá
henni. En frá hinni konunni á ég
bréf til hennar frá Florence Hardy.
Fróðleikur -sá, er brezka útvarp-
ið komst yfir með þessum hætti,
er vandlega varðveittur og smám-
saman er verið að miðla hlustend-
um af honum. Einn þáttinn er bú-
ið að tvítaka á þessu ári, í febrúar
og maí. Efalítið á hann enn eftir
að koma síðar.
★
Naumast nefnir svo nokkur mað-
ur nafn þessa manns, að ekki skjóti
jafnframt upp í huga honum nafn-
inu Tess. Því er það rétt, að henn-
ar sé hér sérstaklega getið, og
það því fremur sem Tess er að
svo komnu hin eina saga hans, sem
íslenzkir lesendur þekkja nokkuð
á móðurmáli sínu — að undan-
skildum þrem eða fjórum smásög-
um.
Þetta var nú brezka útvarpið.
Það er náttúrlega ekki tiltökumál,
að ríkisútvarpið okkar hefir lítið