Börn og menning - 01.05.1998, Blaðsíða 14

BÖRN OG AAENNlNG
fií 15 ÁRA lllllllllllllll

'Ve'
Eh'sabet B. Þórisdóttir
Björg
Yúhjálmsdóttir
Menníngarlegt uppeldí
Ég læt fara vel um mig í kaffistofu Gerðubergs og bíð eftir
Elísabetu B. Þórisdóttur, forstöðumanni Menningar-
s
miðstöðvarinnar Gerðubergs. A veggjum hanga stór málverk
eftir börn sem gæða kaffistofuna lífi og litum.
Elísabet er leikari að mennt en hún á hugmyndina að
stofnun listsmiðjunnar Gagns og gamans sem hún útfærði í
samvinnu við Sigurjón B. Sigurðsson (Sjón), skáld og
rithöfund. I ár erufimmtán ár liðin síðan Menningarmiðstöðin
var opnuð en tíu ár síðan listsmiðjan fyrir börn, Gagn og
gaman, var stofnuð innan Gerðubergs. Það fer ekki framhjá
neinum sem hittir Elísabetu hvílíkan metnað hún leggur í starf
sitt og það er margt sem brennur á henni. Sömu sögu er að
segja um Björgu Vilhjálmsdóttur sem sér um Gagn og gaman
afmikilli atorku og víðsýni.
A næstu síðum spjalla ég við þær Elísabetu og Björgu
hvora í sínu lagi. I lokin fylgir síðan stutt grein sem unnin er
upp úr tveimur erindum eftir Björgufrá síðasta ári. Annað
þeirrra flutti hún í Hamborg í Þýskalandi í tengslum við
kynningu á íslenskri menningufyrir börn sem þar var haldin
frá nóvember 1997fram íjanúar 1998.
En nú er Elísabet sest og tilbúin til að tala um það sem henni þykir einna
skemmtilegast: Listsmiðjuna Gagn og gaman.
Hvað er menning íþínum huga?
Samkvæmt skilgreiningu Islensku orðabókarinnar
er menning þroski andlegra eiginleika mannsins og
sameiginlegur arfur.
Við höfum þessa skilgreiningu að undirmarkmiði
starfsins hér í Gerðubergi en jafnframt er
afskaplega mikilvægt í þessu starfi að hlusta á
framlag bamanna.
Hvernig líst þér á þróunina í menningarmálum
fyrir börn og unglinga á íslandi?
Mér finnst þróunin vera lítil. Mér þætti stórt skref
stigið ef við Islendingar lærðum að nýta okkur þá
menningu sem er alls staðar í kringum okkur. Með
menningarlegu uppeldi erum við að vinna svo
mikið fyrirbyggjandi starf að það er ólýsanlegt. I
raun er það ávinningur í alla staði og er öllum til
góðs þótt ávallt sé verið að tala um hvað
„menningin“ sé dýr.
Ég man bara sjálf hvað var gaman að dubba sig
upp og fara til dæmis í leikhús og ég var svo lítil að
ég þurfti á sitja á milli sæta til að sjá eitthvað. Þessi
tilfinning og stemmning að koma til dæmis inn á
listasöfn er nokkuð sem bömin okkar fara á mis við
ef menningin er alltaf færð til þeirra inn í skólana
og leikskólana. Ef við förum til útlanda þykir
okkur sjálfsagt að kynna okkur menningararfleifð
þjóða jafnvel þótt við gerum lítið til að viðhalda
þekkingu okkar á list og menningu hér heima!
Þetta er spurning um hugsanagang. Sú leið að
koma með menningu til barna og unglinga í
leikskóla og skóla er á vissan hátt skiljanleg en er
hugsunin rétt? Á ekki að ala börn upp frá blautu
barnsbeini við að sækja sér gleði og upplifun.