Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 24.09.1983, Qupperneq 16

Lesbók Morgunblaðsins - 24.09.1983, Qupperneq 16
Krossgáta Lesbókar Morgunblaðsins Lausn á síðustu krossgátu ú i 9 rl.if LÍrriK Tli. Tmh aeiH- IÐ /KEl- IH ÁMA ÍK.sr H £ u u i a -b V A T N i 1 5 í r IM A L A R. o T A i> <A R ■ KA«L- »«w« WIW- VAHTA 'A N lJ- 6» ,lf L u U T F Á L A N 1 A W8Í LOfAt. M«T n F A u K A IIJKA I fMI A N N V 6 R aiuun u« M o K OKAT SKIPA« M.I.UB i T ik R 1 N ILLU« A T A L L críHT b F Æ R T T Sðncir JVAR L Kvew- t>v-R £ «*riL £ L } A riT ILL 6 'e R A 1*4 Ai .TAB- L £ N J> 1 N C. KfYR »««- K»MA A K MflJS- IMA 3í«Mí £ T ; t> tm »k« KOKA A L £ / N J>’AÐ M*va A F R £ K rtöcu 5 1 M A >0 *&“ r> 1 T*9\, N Æ R A r«ruM ffHI V A R TTBÍ W r, (? U N A So«tAr ei«- 1 >4 h R M & TlTlLL fu IKA J> R 'o L u UtAKl íl^M M ’A 3> A m A ESPA IfTMO FLTÓT J> U L irút_x AH M rz k 1 bi Atr TITILL 1 í> A ae/Mj >/ Æ 9 U A TlL A t> mujl AJT L A r P- A s. r UR 5 b L SÖULL- Att rc. A u L A TALDI út L A T T / DVR. A ? A ■ /hr- ’OTTA- FÍlACk km i./k> AMS - H L UT - 1 NN ÓVILI.-H AR | NÍSKAR RUSTA ÚREÍN- 1R SWftUT- AR ÓERA Vli> UÚLAV- I IR SAR c, ÚTAF- MILDI ■ hafaj- ■ FIRii- HH IMC.UC- | IMM MEIN- 1 NN HARM 1© H Llí- LE'/S- /NG.I ÖKLÖCk mm LfyMA Hua ílNUM hR/trá ucm r/L- ítERÐ HÁVAÐI Pmor /L'ATI ANDI TANól KVM- LEÍl VEIKA Bikkta ótukT' arlco. SNT b- KON7AW FLUú- FÉlikc, STÓR 5PRÆKI UNN(Á CxR U L L EW0/R4 sxÁv/ie þýR UNDIE- Œ INÍ KIND 5tc>lPI rwe e iní SL/CP- 1 ST \uu- \HRKI KlSTflR Æ.SA i/ERWl RÍKUR. FER ME6 R'oO. BoK- ÍTAF- UR RÖSK'ÓR 'í HRf'fr- IHClUNI iKlfJDA- ■Hlötfi) SAtA- TENCllK kát r RfKKJA l'iT/l Alda jKELF- LAND ÖEFA AE> BoRBA Blf) JA UN) VL\J EN- FUUL STYRtV vekvc- FÆRIS L o ka- O VC. £> Ál'iT KEVRI V ATWJ- PALL Iheið- 1 uR Bów- STAFUR HCB.- BFRÚI £LDI- V \£) WTÖCk Ck*>í> a RLAKI S'ok- ÍTAFUÆ U lúLea- l'íí-ÁT SEFA C.LÖÍ) HYtLTA Stofnun til að framleiða „draugasögur" Frh. af bls. 3. flugstöðinni yfir að næstu bygg- ingu sem var lögreglustöð og sagði: „Afsakið, ég er á ferða- mannsvegabréfi, en getið þið veitt mér hæli sem pólitískri flótta- manneskju?" „Ég veit það ekki,“ svaraði annar lögreglumaðurin af tveimur sem var á vakt þarna. „Ef þú veist það ekki, hver veit það þá?“ spurði Galina. „Ég skal at- huga málið," svaraði sá sami. „Hversu langan tíma tekur það?“ spurði Galina. „Um það bil tíu mínútur," svaraði lögreglumaður- inn. „En ég get ekki beðið," svar- aði Galina. „Við getum reynt að flýta því,“ svaraði lögreglumaður- inn. Annar lögreglumannanna var óeinkennisklæddur. Hann skrapp frá og Galina sagði dansflokknum, sem var farinn að hafa áhyggjur af hvað orðið hefði af henni, að hún hefði skroppið þessa leið til að forðast að lenda í biðröð. óein- kennisklæddi lögreglumaðurinn kom aftur. „Þetta er í lagi,“ sagði hann. „Komdu með okkur. En fyrst verðurðu að tilkynna ferða- félögum þínum hvað þú hefur í hyggju að gera.“ Hún sagði farar- stjóranum frá þessu, en hann hélt í fyrstu að hún væri að gera að gamni sínu. En áður en hann átt- aði sig var hún sloppin burtu með verndurum sínum inn í bakher- bergi nokkrum skrefum frá ferða- hópnum. „Ég er dauðhrædd," sagði Galina. „Ég er það lika,“ sagði lögregluþjónninn. Henni var sagt að lýsa farangri sínum og eftir klukkustund var búið að hafa upp á honum. Henni var fylgt upp tröppur í lítið her- bergi með innflytjendaskrifborði og þar var vegabréfið tekið af henni. Þetta var að kvöldi 1. maí, hátíðisdags verkalýðsins, og það liðu 20 klukkustundir þar til tókst að finna einhvern sem hún gæti verið í felum hjá. Á meðan keðju- reykti Galina og drakk stöðugt kaffi. Maðurinn á innflytjenda- skrifstofunni spurði hana hvort hún gerði sér grein fyrir því, að það væri ekkert auðvelt að lifa í Vesturheimi. Það væri erfitt að fá vinnu. Væri ekki betra fyrir hana að komast í samband við rússn- eskan sendiráðsmann? Jú, henni var ljóst að þetta var ekkert auð- velt en hún var búin að ákveða þetta fyrir löngu og ætlaði ekki að hitta neinn rússneskan embætt- ismann fyrr en hún hefði leitað hælis. Seinni hluta næsta dags með stimplað bréf upp á vasann og í fylgd með lögreglu sem lofaði að yfirgefa hana ekki fór hún á fund rússneska sendiráðsmannsins Ek- imenko. „Af hverju vildurðu fara?“ „Mér líkaði ekki andrúms- loftið." „Andrúmsloftið í Englandi er hryllilegt." „Ég á við stjórn- mála- og efnahagslega andrúms- loftið." Ekimenko notaði aðra að- ferð: „Foreldrar þínir eru niður- brotnir. Móðir þín grætur stöðugt og sárbænir þig um að koma heim aftur ...“ Galina var óbifanleg og hringdi til Moskvu. Hún talaði við móður sína og það voru fyrstu fréttirnar sem hún hafði af flótta hennar. Galina hefur unnið hitt og þetta síðan. Hún talar mjög vel ensku og er að byrja að kynnast fólki og háskólaborgurum í Bretlandi. Hún er að vonast til að komast í St. Anthony’s College í Oxford og lesa til doktors. Hún dvelur öllum stundum núna, eins og fyrrver- andi draumaprinsar hennar, Max- im og Lenin, í British Museum. Hún er að vinna að sögu rússn- eskra sendiráðsmanna og upplýs- ingar um slíkt eru miklar í Lon- don alveg eins og á Lenin-safninu í Moskvu. Hún var orðin vön að læra nútímasögu og hélt að þetta mundi ekki falla sér í geð en svo reyndist ekki. Hún er hrifin af fortíðinni eins og svo margir Rússar. Galina vonar að hún geti haldið áfram að starfa sem háskólaborg- ari þó hún sé á Vesturlöndum. Tekst henni það? Hún fær þung- lyndisköst en samt vonar hún að heimurinn fylgist með starfi hennar sem hann og gerir. Hún hefur ekki breytt um skoðun á réttarfari Sovétríkjanna. Hún fyrirlítur fólk sem kyngir hugsun- arlaust áróðri Rússa. Efnislega séð eru hlutirnir miklu verri en Vesturlandabúar hafa hugmynd um. Rússar eru fólk þverrandi en ekki stígandi vonar. Galina hefur ekki eitt augnablik iðrast þess að hafa yfirgefið Rússland. Hún veit að nú getur hún sagt og skrifað það sem henni býr í brjósti. Það sem henni finnst alltaf svo und- arlegt er á hversu sjálfsagðan hátt Vesturlandabúar taka tjáningar- frelsi sínu. „Þeir hafa ekki hug- mynd um hvers virði það er.“ Þýðandi Valgerður Þóra. Útgefandi: Hf. Árvakur, Keykjavík Framkv.stj.: Haraldur Svcinsson Kitstjórar: Matthías Johannessen Styrmir Gunnarsson KiLstj.fltr.: Gísli Sigurðsson Auglýsingar: Baldvin Jónsson KiLstjórn: Aðalstræti 6. Sími 10100 Lúter Frh. af bls. 7. með aðdáun. Það er mikil bók í stóru broti og telur 396 bls. Raunar er athyglisvert, að hann gagnrýnir það helst, að honum þyki gæta alltof mikils íburðar í útgáfunni, sem geri bókina of dýra. Dettur manni ósjálfrátt í hug, að þar ráði hin kalvínsku viðhorf hjá gagnrýnandanum, ákveðin andstaða gegn öllu prjáli og íburði, en sem kunnugt er voru sjónarmið siðbótar- mannanna, Marteins Lúters og Jóhanns Húss, næsta ólík í þeim efnum. Lúter var óneitanlega miklu mildari í garð lystisemda þessa heims og mun meiri fag- urkeri. Það kemur í ljós, að bók Manns er ríkulega myndskreytt. Er þar að finna sex flokka af ljósmyndum í litum, m.a. eftir- prentanir af málverkum Lúkas- ar Cranachs eldra, og ótal dæmi má þar finna um málverk, bygg- ingarlist og höggmyndir frá dögum Lúters. Þá ritar Brown, að „til þess að gylla liljuna, sé í ritinu formáli eftir kirkju- sagnfræðinginn Jaroslav Pelik- an, sem færi hana eins nærri „imprimatur" mótmælenda og unnt sé“. Alvarlegri er sú gagnrýni Browns, að honum þykir faðir Manns ganga of langt í því að afsaka óbilgjarna afstöðu Lút- ers til Gyðinga, og gagni þar ekki að afsaka hann með því, að hann hafi verið barn síns tíma eða hinu, að fornmenntavinur- inn Erasmus hafi verið miklu verri í þeim efnum. En niðurstaða umsagnarinnar er sú, að bók þessa kaþólska kennimanns hljóti að ylja mót- mælendum um hjartarætur og sú þunga áhersla, sem bent sé á, að Marteinn Lúter leggi á mis- kunnsemd Guðs við synduga menn, þurfi að móta viðhorf manna til hvers annars, til efl- ingar sönnum friði í heiminum. Óneitanlega er freistandi að rekja hér ítarlega lýsingu Browns á verki föður Manns, sem kom út í enskri þýðingu Michael Shaws, en á því voru engin tök að sinni. Vonir um meiri einingu Ánægjulegt er til þess að vita, að það skulu vera kaþólskir höf- undar, sem þannig hefja forleik- inn að veglegri minningarhátíð um siðbótarmanninn Martein Lúter. Viðhorf þeirra hljóta að móta nýja og jákvæða stefnu í samskiptum kirkjudeildanna og vekja vonir um þá einingu, sem kristnum mönnum er nauðsyn- leg á viðsjárverðum tímum og getur orðið friðvana heimi til bjargar. Þannig hefur Marteinn Lúter ennþá mikilvægu hlut- verki að gegna í veröld okkar, ef hann nær að greiða helgum anda Guðs veg að hjörtum manna eins og séra Matthías lýsir í ljóði sínu: „Hann boðar nýjan blóma hann birtir frelsi’ og náð; og Drottins orð úr dróma hann dró fyrir mannkyn þjáð. Og þá var líf í landi og Ijósið skein svo bjart, er Herrans helgur andi við hjörtum manna snart.“

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.