Lesbók Morgunblaðsins - 14.02.1965, Blaðsíða 7

Í.Ij.i:iiísstœBur atburður úr Bandm'skl&f ör
völdstund með
Piltarnir í körfuknatt-
leilísflokknum, sem
bandarísku samtökin People
to People buðu í keppnis-
ferðalag til Bandaríkjanna,
höfðu frá mörgu skemmti-
legu að segja, þegar þeir
komu heim. I>eir voru 12
saman ásarnt þjálfara og far
arsiijóra og komu víða við á
ferð sdnni, en keppinau'.ar
þeirra voru körfuknattleiks-
lið háskóla í ýmsum borg-
um.
Ferðin var fyrst og fremst
farin í þeim tilgangi að kynn-
ast þessari íþrótt hjá þeirri
þjóð, þar sem hún stendur með
miestum blóma. Körfuknaittleik
ur er feiknalega vinsædl í
3and.aríkjunum, og aliir háskól
ar eiga sitt körfuknattleikslið
— og það eru sannanlega eng-
ir aukvisar, sem skipa þau,
enda reyndust þeir oifjariar ís-
lenzku piltanna. Þegar tekið er
tillit til þess, hve skammt er
síðan kveða tók að körfuknatt-
leik hér á landi, verður útkom
an samit að teijast góð — enda
mátti Xesa í bandarískum
blöðum, að geta íslendinganna
hefði komið á óvart.
Einn af þátttakendum í þess-
ari ferð var Einar Bol-lason.
Einar stundar lögfræðinám við
Háskóla ís.ands, en gefur sér
þó tíma til að iíta upp úr bók-
unurn við og við til þess að
sinna körfuknattleiknum. Ein-
ar hefur einnig stundað
kennslu við Gagnfræðaskóla
Vesturbæjar.
Við hiltum Einar á förnum
vegi nýlega, og báðum hann
þá að segja okikur frá minn-
isstæðustu atburðum í þessari
ferð.
Hann sagði, að þeim félögum
hefði fundizt rnest til koma að
sjá leik atvinnuliða í körfu-
knattleik. Það hefði verið ær-
inn læixiómur.
— Okkur fannst það líka
mikið sport, sagði Einar, þeg-
ar okkur var boðið að vera við
upptöku á sjónvarpsþætti Eds
Sullivans í New York. Það var
mótitökunefndin í Hofstra Uni-
versity á Long Island, sem kom
Pósthólf unga fóíksins
þesisu í kring, en í þeim há-
skóla lékum við fyrsta leik oikk
ar.
F orvitni okkar var vak-
in. Þáttur Eds Sullivans í sjón
varpinu er með vinsæilustu þátit
um sinnar tegundar, og þegar
Ed birtist á skerminum á
sunnudaigskvöldum hjá þeim,
sem eiga sjónvarpstæki, er oft
um það deilt, hvort horfa skuli
á Edda eða hlusta á dagskrár-
efni úitvarpsins. Líklega hefur
Eddi vinnintginn í flestum til-
vikum. En hvernig skyldi upp-
taka á s’iku fyrirtæki sem þætt
inuim hans fara fram? Líklega
er það stórorotnara en nokk-
um grunar, sem ekki hefur
kynnzt því af eigin raun. Við
báðum Einar að segja frá, og
hann sagði:
V ið komum til samkom-
unnar fullir eftirvæntinigar
þremur stundarfjórðungum áð-
ur en upptakan. hófst, og höfð-
um þannig tækifæri til að fylgj
ast með því, hvernig hvert ein-
asta smáatriði var undirbúið.
Að þessu sinni var um að ræða
sérstakan nýársþátt, en til
han.s er jafnan sérstaMega vel
vandað. Þeir, sem komu fram
í þættinum, voru heldur ekki
af lakari gerðinni, þarna sungu
t.d. „The Serenpitidy Singers“.
sem er víðfrægur þjóðlagasöng
flokkur, þrjár falleigar biökku
stúlkur, sem var fagnað gífur-
lega—þær heita „The Suprem-
es“ og syngja bara vel. Sýnd-
ir voru þjóðdansar frá Ung-
verjalandi, og margt' fleira
mætti upp telja.
Upptakan fór fram í geysi-
stórum upptökusal, sem rúm-
aði rnörg hundruð m.anns í
sæti. Okkur var fyrir komið í
sal neðra en þar voru boðsgest-
ir samankomnir. Það vakti at-
hygli okkar, hve allt gekk fljótt
og snurðu’aust fyrir sig, enda
þýddi ekki annað, þar sem
þættinum er alltaf sjónvarpað
beint. Við o*g við var þó smá-
'hlé, þegar skotið var inn aug-
lýsingum, en þær sáu viðstadd
ir á sérstökum ske.mi. Þessum
au-glýsinigum er alltaf sleppt,
þegar þættinum er sjómvarpað
hér.
í miðjum þættinum-tiJkynnti
Eddi, að meðal viðstaddra
væri körfuknattleiksflokkur
frá íslandi. Þeir, sem stjórn-
uðu sjómvarpsvélunum, tóku
þá viðbragð og beindu vé.un-
um að okkur, e.n við risum á
fætur við fögnuð viðstaddra.
Sjónvarpsvélar voru á hverju
strái, -og það voru engin smá-
ræðis tæki, sumar þeirra voru
kyrrstæðar, aðrar voru á sleð-
um, sem ekið var um sviðið
eftir þörfum. Einnig voru vél-
ar, sem hægt var að skrúfa upp
í loft í allt fimm metra hæð
og sátu þá sjónvarpstökumenn-
irnir eins og límdir við vél-
arnar.
egar þættinum var lok-
ið, brugðuim við okkur bak við
tjöldin, þar sem við heilsuð-
um upp á Edda. Hann virtist
ákaflega taugaóstyrkur, enda
hafði hann í mörg horn að liíta
þessá stundina. Okkur fanrnst
háilílbroslegt að sjá ándlitið á
honum, því að hann var með
tomimu þykkan andlitsfarða —
eða það fannst okkur að
minn.sta kosti — og einnig
vakti það athygli okkar, hve
maðurinn var ævintýralega lít-
ill vexti.
Þrátt fyrir annríkið gaf Eddi
sér tíma til að spjalla stundar-
korn við Boga, fararstjórann
okkar, oig þá kom á daginn, að
hann vissi ákaflega lítið um
ísland.
Þessi kvöidstund með Ed
Suldvan var sannarlega eftir-
minnileg, sagði Einar að lok-
um — og auðvitað hlökkum við
allir til að sjá okkur á skenm-
inuim, þegar þessum þætiti verð
ur sjónvarpað hér á landil
„Ein 13 ára“ skrifar póst
hólfinu og spyr:
„Ég <=r ekki að gera aö
gamni mínu, en mér þœtti
j gaman að vita, hvað fólk
liejur mörg hár á höföinu.
Ég œtlast ekki til að þið
Svakiö allar nœtur við aö
telja, en það vœri gaman,
ef þið gœluð einlivern veg-
^ inn komizt að þessu“.
♦ Miðað við eðlilegan
hárvöxt er fjöldi háranna
eitthvaö á milli hálf millj-
^ ón og 800 þúsuhd — og
!það tók okkur nákvœmlega
klukkutíma að komast að
þessu.
Kœra póstliólf.
Mig langar að biðja þig
um að segja mér eitthvað
um meOlimi hljómsveitar-
innar ,Tlie Shadows“.
Koma þeir liingað? Hverj-
ir þeirra eru giftir? The
Shadows eru mjög vinsœl-
ir hér, en aðdáendur þeirra
vita bara svo lítið um þá.
Það er yhrleitt ekkert um
þá í íslenzkum blöðum.
♦ Því miður er okkur
ekki kunnugt um það,
hvort The Shadows koma
hingað, eklcert hefur að
minnsta kosti verið um
það rœtt ennþá. Tlie Sliad-
ows eru taldir standa
fremst allra „instrumental“
lújómsveita enda kom það
ekki á óvart, er þeir voru
kosnir besta hljómsveit árs
ins 1961/ í Englandi. Að
undanförnu hafa þeir kom-
ið fram á London Palladi-
um, sem er frœgt hljóm-
leikahús í London. Þar
hafa þeir og söngvari
þeirra, sem heitir Cliff Ric
hard, flutt söngleik, sem
þeir hafa sjálfir samið og
heitir ,yAladdin og lamp-
inn“. Úr þessum söngleik
eru tvö lög þegar farin að
heyrast hér: „Gene with
the light brown lamp“ og ,1
could easály fall“, sem Cliff
syngur. En vissir þú, að
Cliff Richard heitir réttu
wafni Harry Webb?
The Shadows hafa nýlega
leikið í st.uttri kvikmynd,
og hafa þeir einnig samið
lögin í henni. Þessi mynd
heiíir ,Rhythm and Greensc
og er gamansöm ádeila á
allt innantómt dœgurlaga-
glamur — sjálft heiti mynd
arinnar sr auðvitað ekkert
annað en útúrsnúningur úr
„Rhythm and Blues“, en
svo nefnist sú tegund tón-
listar, sem einna vinsœlust
er nú sbr. Rolling Stones.
Þeir, sem hljómsveitina
skipa, lieita Bruce Welch,
23 ára, leikur á rytma-gít
ar. Hann er frá Newcastle
og lék á skólaárum sínum
í skólahljómsveitinni á-
samt Hank B. (fyrir Brian)
Marvin, en ivann er sólógít
arleilcari hjá tlie Shadows
og jafnaldri Bruce. Hank
lœröi að spila á banjó í skól
anum, en sneri sér brátt að
gltamum. Brian Bennett
leikur á trommur. Hann er
21/ ára gamall frá London,
og lœrði á fiðlu á sínum
yngri árum. John Rostill
lieitir svo bassaleikarinn,
22 ára frá Birmingham.
Því miður getum við ekki
sagt þér, hvort þeir eru
lausir og liöugir eða ekki.
6. tbd. 1965.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7