Lesbók Morgunblaðsins - 25.02.1962, Blaðsíða 11

Nú er hún
komin í
íslenzkri
þýðingu
F'INS og flestum lands-
i mönnum mun kunn-
ugt er nú verið að búa tiinn
kunna bandaríska söngleik
„My Fair Lady" til flutnings í
Þjóðleikhúsinu, og hefur Les-
bók Morgunblaðsins fengið
leyfi til að birta nokkra texta
við hin frægu og vinsælu söng-
lög. Þýðinguna á söngtextan-
um gerði Egill Bjarnason, en
Hagnar Jóhannesson hýddi
lausamálið. Persónur í söng-
leiknum eru margar, en aðeins
hinar helztu koma bar nokkuð
að ráði við sögu
Elíza Doolittle, blómasölustúlkan
sem gerist hefðarmær, kemur mest
við sögu, en faðir hennar, Alfred
P. Doolittle, er ein skemmtilegasta
persónan. Henry Higgins, prófessor
og verndarvættur Elizu, hefur sig
einnig mikið í frammi, og svipað
er að segja um vonbiðil hennar,
Freddy Eynsford-Hill. Leikurinn
gerist í Lundúnum árið 1912, oghér
fara á eftir slitur úr sckigvum ofan-
greindra fjögurra persóna.
Ilok þriðja aitriðis fyrista þáttar
synguir Henry Hdggins lang-
an söng, þax sem þetta er m.a.:
Ég er eins Og fólk er flest,
©g mér fremur ekkert kýs en mega
dvelja hér í ró.
Að lifa hér sem helzt ég kýs,
það hentar mér og alveg nóg.
Ég hversdagsmaðor er.
!Á kenjar engar til,
vil lifa laus við pex, raus og rex
og geri. það eitt sem óska ég og vil.
Einmitt eins og fólk er flest.
I>ú vandur ert að virðing þinni
og varast hávært ta! sem mestt
Nú allt i einu orð þú notar
eins ag götustrákar verst.
Ó, et þig kona kraekir í,
þú kominn er á glæfrastig.
Látið karlmenn ldækjafljóð
kreista úr ykkur líf og blóð.
Heldur böðli haus minn sel ég
hress og feginn dauðann vel ég
fremur en að nokkur kona kræki í mig ..
Bíddu við, Henry Higgins, biddu við.
Þú munt brotna saman. -
Þú færð engin grið.
Þú munt betla og biðja um lítið.
Biðja mig um aur. En skrítið.
Bíddu við, Henry Higgins, bíddu við.
Bíddu við, Henry Higgins, heilsan þver,
og þú hrópar: Sæktu lækni handa mér.
En ég alvag á það stræka.
Ég skal engan lækni sækja.
Bíddu við, Henry Higgins, bíddu við.
Skömmu seinna í sama atriði
syngur Elíza söng, sem víða
hefur orðið vinsæll:
Ból. Ból. Ég þangað fer ei fet,
þótt fyrir það mér byðust djásn og gull.
Svefn. Svefn. Ég sofnað ekki get,
því sál mín er af ljúfri kæti full.
Ég vildi dansa í nótt,
já, vaka’ í alla nótt.
Ég verið get ei kyrr.
Svo afarglöð ég er,
til alls nú treysti mér,
sem aldrei gat ég fyrr.
Af hverju er ég æst og undurhrifin?
Af hverju hlær mitt hjarta ótt?
Ég veit það eitt, hann var
við mig að dansa þar.
Ég þrái dans, dans, dans í nótt.
Iáttunda atriði fyrsta þáttar
syngur Freddy með Elízu í
huga:
Áður oft ég hef arkað þennan veg,
gerast gamalkunnir götusteinarnir og ég.
I.oks mér Ijós er nú
ljúfust staðreynd sú:
þetta er gatan mín því hér býrð þú.
Eitthvað leiddi mig,
eitthvað seiddi mig.
Eru tré og fuglasöngur hvergi nema hér?
Er hér einhver dýrð
ei sem verður skýrð?
Hún er sú ein að hérna þú býrð.
í æðum ástarþrá brennur.
Ókunn sælukennd gagntekur mig.
Mitt hjartablóð hraðar rennur
við hugsun þá að brátt ég muni lita þig.
Allir stara á mig, engu skiptir bað
af því ég vil hvergi vera
nema á þessum stað.
Ég er nær þér nú.
nóg er gleðin sú.
Hér er gatian mín, hérna býrð þú.
Ifyrsta atriði annars þáttar
syngur Higgins, þegar honum
hefur tekizt að blekkja ungverskan að-
alsmann með framkomu Elízu:
í sauðargæru úlfur sannur er hann
og sitt undirförla hlutverk kann.
Með djöfuls kænsku kauði sá hugðist þar
komast að því hver ungfrú Doolittle var.
Okkur þarna alls staðar
eltandi sá hundur var
frá Búdapest.
Brosandi og blaðrandi,
búktandi og flaðrandi
með hundapest.
Loksins ákvað ég að láta hana
kynnast allri hetjugetu hans.
Ég brá mér frá og þá bað hann
hana um dans.
Ásýnd hans var æst og rjóð,
eftir gólfi svitaflóð.
Hann með brögðum hugði snar
sig hljóta’ að fiska hver hún var.
Að loknum dansi hugsar hann:
Hér ég mikinn sigur vann!
Ánægður æstri röddu
úr sér fréttum jós:
Heyrið, húsfrú og gestir.
Hér er svikadrós.
Hún talar ensku alltof vel
af Englendingi nú í dag að vera.
Ekkert blæst í máli. Ber rétt fram.
En Bretar hvorugt þetta lengur gera.
Jafnvel þótt hún hefði lært á
frægum skólum
framsögn, upplestur og málfræði.
Finn ég, heyri’ og veit að hún
er . . . Ungverji.
(Talar) Ekki aðeins ungversk,
heldur aðalborin
prinsessa.
Hann sagði ,,Hennar blóð er meira blátt
en okkar Dóná er.
Aðalsmerkið hún í svip og fasi
með sér ber.
Ég kann öll heimsins mál af hreinni list.
Og hún er jafnvel ungverskari
en rapsódíur Liszt“.
Alfred gamli Doolititle syngur í
þriðja atriði annars þáttar,
þegar hann er í þann veginn að kvæn-
ast aftur:
Ég á að kvænast kellu á morgun.
Kling. Klang. Og þá ég héðan fer.
Tappa lát „fokka“!
Tæmd skal enn bokka.
Til kii'kjunnar þið komið mér.
Komast í kirkju ég þarf á morgun.
Klár þá og strokinn vera ber.
Ungmeyjar kyssið
mann sem þið missið.
í kirkju svo ég klökkur fer.
Loks gefum við prófessor Higg-
ins orðið aftur í fjórða atriði
annars þáttar, þar sem hanm ræðir við
vin sinn, Pickering ofursta:
Því er ei konan neitt karlmönnum lík?
Þeir hafa göfga og grandvara sál.
Þeir gera sitt bezta. Þeir styðja rétt mál.
Hjálpsamir hver öðrum,
með hjarta á réttum stað.
Af hvti'ju er konan . . . ekki það?
Því gerir hún allt sem aðrar hafa gert?
Er þá heilabúið gert úr leir?
Því er það sem mamma gerði
mest um vert ?
Hún msetti líkjast pabba svolítið meir.
Plötur
Frh. af bls. 9
kvæðaflokki eftir sænska skáldið Harry
Martinson. Fjallar hann um geimflug á því
herrans ári 2038 en hefir einnig táknræna
merkingu.
„Aniara“ er nafn á geimfari, sem leggur
af stað frá jörðu og hefir innanborðs 8000
farþega, sem eru að flýja jörðina eftir að
hún er orðin óbyggileg vegna geislavirkni.
Förinni er heitið til Mars. Geimfarir eru
um þessar mundir komnar á það stig, að
reglubundnum ferðum er haldið uppi milli
jarðar og Mars. En í þetta skipti kemur
fyrir óhapp. „Aniara" lendir f sveimi af
vígahnöttum og neyðist til að víkja af braut
sinni. Hjálparköll eru árangurslaus, og loks
hrekst geimfarið út úr sólkerfinu, eitthvað
út á vetrarbrautina. Fyrir farþegana er öll
von úti. Viðbrögð þeirra eru uppistaðan í
því drama, sem óperan byggist á.
Þetta forvitnilega verk er nú nýlega kom
ið út á hljómplötum (amer. Columbia), og
er upptakan sögð mjög góð. Listamenn úr
söngvarahópi Stokkhólms-óperunnar fara
með einsöngshlutverkin, kór og hljómsveit
Volksoper í Vín aðstoða, elektróníska vmn-
an hefir verið leyst af hendi hjá sænska
útvarpinu, stjórnandi er ameríski hljóm-
sveitarstjórinn Werner Jansson.
Karl Birger Blomdahl (f. 1916) var áðut
þekktur sem eitt allra gáfaðasta og efni-
legasta tónskáld hmnar yngri kynslóðar á
Norðurlöndum. Einkum hefir þriðja sin-
fónía hans, „Facetter", hlotið mikið lof víða
um lönd, enda er hún ágætt verk.
Jón Þórarinsson.
„MY FAIR LADY
i
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS H