Lesbók Morgunblaðsins - 23.10.1960, Síða 1

36. tbl.
þóh
JÍLíi vjjtmMaíið \m
Sunnudagur 23. október 1960
XXXV árg.
Sólskinsdagar á Búðum V,
Úskasteinar,
sjóböð, ölkeldur
Vikur inn í hraunið hjá gististaðnum.
ENGINN hefir gaman að því til
lengdar að skoða hraun og kletta,
og annað er ekki að sjá á Snæ-
fellsnesi, sagði kunningi minn við
mig einu sinni.
Þetta er hér um bil það vitlaus-
asta, sem hægt er að segja um
þann stað. Það er þá fyrst, að mað-
ur þreytist aldrei á að skoða þau
furðuverk sem guð og eldur hafa
skapað þar. Og svo er þar fleira
að sjá en berg og kletta. Eg minn-
ist þess er eg kom ríðandi yfir
Fróðárheiði fyrir mörgum árum,
var kominn niður í Kambskarð og
sá yfir Breiðavíkina, að eg fell í
stafi af undrun yfir þeirri fegurð,
sem þar blasti við. Sól var aðeins
gengin svo langt, að skuggar voru
í fjöllunum og mynduðu þau
dökkvan vegg að norðan umhverf-
is byggðina. En fyrir framan
teygðust grænar grundir ofan frá
fjöllum og niður að glitiandi vatni.
Þar fyrir framan var svo Hraun-
landarifið fagurgult, en handan við
það dimmblátt hafið. Slíkt litskrúð
hafði eg aldrei séð á jaín litlum
bletti.
Staðarsveitin er einnig fögur,
þetta víðáttumikla graslendi með
ótal bæi og litrík og undarleg
fjöll.
Búð'ir eru þarna á milli og þaðan
blasir við Staðársveitin allt inn að
Lágafellshyrnu.
Til viðbótar því, sem áður hefir
verið sagt um byggðina á Búðum,
má geta þess, að árið 1703 er talið
að þar eigi heima 78 menn og 3 i
Bakka. Nokkrum árum seinna
gekk stórabóla og varð mjög
mannskæð; segja annálar að þá
hafi 200 menn iátizt undir Jökli
(fyrir utan Staðarsveit) og er lík-
legt að mannfall hafi orðið svipað
hlutfallslega á Búðum. í Breiðu-