Lesbók Morgunblaðsins - 13.11.1955, Blaðsíða 13

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
641
Hvíta mannkynið
verður bratt ofurliði borið
myndasafn. Hún hefur lagt fyrir
sig myndasmíði sem tómstunda-
iðju.
Þegar frú Perkins lagði niður
skrifstofustörf, þar sem hún hafði
setið við að þýða úr ýmsum tungu-
málum á ensku, bréf, skjöl, tekn-
iskar og vísindalegar ritgerðir og
bækur, fór hún að þýða íslenzkar
smásögur á enska tungu. Dr. Stefán
Einarsson hafði bent henni á að
þarna væri verk að vinna. Hann
leiðbeindi henni með val á sögum
og höfundum, o. s. frv. — og með
góðum árangri. Þýðingarnar munu
16 talsins og höfundarnir þessir:
Gunnar Gunnarsson, Jón Trausti,
Þorgils Gjallandi, Gestur Pálsson,
Jakob Thorarensen, Guðmundur
Friðjónsson, Kristmann Guð-
mundsson, Einar H. Kvaran, Hulda,
Kristín Sigfúsdóttir og Friðjón
Stefánsson. Allar hafa sögurnar
birzt á prenti, eins og þegar er get-
ið, á vegum Am. Scand. Founda-
tion. Útgáfu og ritstjórnarnefnd
þess félags, gerir yfir höfuð strang-
ar kröfur með val og frágang allan.
Fyrir utan ritstörf sín varðandi
fsland, hefur frú Perkins lagt hönd
á ýmis önnur viðfangsefni, og tékið
þátt í margs konar félagsskap. Hún
tilheyrir m. a. Washington deild
amerískra kven-rithöfunda —
Ameriean Pen Women, og nýlega
voru henni dæmd fyrstu verðlaun
í ljóðagerðar samkeppni, sem fé-
lagið efndi til. — í ljóðakveri um
höfuðborgina, sem félagið gaf út
eftir meðlimi sína, á hún tvö falleg
náttúrukvæði. — í barnablöðum
hafa komið út frumsamdar sögur
eftir hana, og sömuleiðis í Americ-
an Red Cross News. — Einnig hef-
ur hún sent frá sér kvæði, og rit-
gerðir — flestar um íslenzk efni
eða viðhorf. Til dæmis var vönduð
ritgerð um ísle.nzkar konur í vor-
hefti Am. Scand. Review, 1943 —
og önnur, um þrjár ísl. konur í op-
inberum embættum, 1 haustheftinu
JJVÍTA mannkynið hefir verið
hæstráðandi á jörðu hér um
langan aldur. En það hefir farið
illa að ráði sínu. Það hefir hugsað
mest um að auðgast á þeim löndum
er byggð voru af hörundsdökkum
þjóðum, og stóðu á lægra menn-
ingarstigi. Gusti þeim, er af hvítu
þjóðunum stóð, er nú að mestu
lokið, og bráðum mun strokan
standa á þær af hinum þjóðflokk-
unum, og hún verður köld.
Hvítu mennirnir eru þegar komn-
ir í vörn. Glöggasta dæmi þess er
ástandið í Suður Afríku. Þó hafa
menn misskilið það mjög og telja
að vandræðin þar stafi af kyn-
þáttahatri. En svo er ekki. Þar
stendur fyrsta varnarstríð hvítra
manna fyrir menningu sinni og til-
veru.
Þegar hvítir menn námu Suður
Afríku var þar strjálbyggt land,
þar sem villidýr fóru um hópum
saman. Þarna voru víðlendar slétt-
ur, sem blökkumenn höfðu engin
not af, vegna þess að þeir kunnu
1954. Frumsamið gamanljóð (um
norrænt efni) skreytt teikningum,
kom í sama tímariti 1954.
Fáar konur hef ég þekkt með
jafn ákveðna og ávaxtaríka þrá og
meðfædda hneigð til mennta. —
Þegar einu viðfangsefni sleppir, er
óðar hafin áhugasöm leit að því
næsta.-------Og þegar því er að
skifta, er hún afbragðs tíma-kenn-
ari í íslenzku.
Frú Perkins er hvorttveggja í
senn — eftirtektarverð amerísk
kona, og eftirtektarverður fulltrúi
ættlands síns, íslands, í nýrri álfu.
ekki að rækta þær. Þarna voru líka
auðugar námur, sem blökkumenn
vissu ekki að hægt er að nota.
Hvítu mennirnir komu og ræktuðu
landið, þeir hófu námavinnslu, þeir
reistu borgir og gerðu hafnir. Sigl-
ingar og verslun jókst ag þeir
komu sér vel fyrir í hinu nýa
landi, sköpuðu sér þar framtíðar
heimili með súrum sveita.
En jafnframt því sém landið
batnaði urðu þangað nýir þjóð-
flutningar. Bantunegrarnir, sem
áður höfðu bústaði sína miklu
norðar, tóku að bvrnast bangað.
Þetta var ekki föðurland þeirra,
en þeir settust þar að, og nú er
svo komið að þeir eru orðnir miklu
fleiri heldur en hvítu mennirnir.
Þess vegna á menning hvítra
manna þarna í vök að verjast, svo
að hún drukkni ekki í þessu flóði.
Hér er ekki um stríð vegna hör-
undslitar að ræða. Hér hefir
tveimur ólíkum menningum lostið
saman og hvíti kynstofninn berst
fyrir því að fá að halda því sem
hann hefir byggt upp. Hann er í
sjálfsvöm. ....... v"
Þessi saga gerist víðar og hún
gerist líka milli þeldökkra manna,
svo að þar getur ekki verið um
hatur að ræða vegna litarháttar.
Það er ekki af hatri vegna litar-
háttar að Ceylon hefir orðið að
reisa ramar skorður við innflutn-
ingi Indverja. Nú sem stendur er
rúmlega ein milljón Indverja á
eynni, eða áttundi hver maður..—
Þeir eru á hörundslit eins og inir
innfæddu, en þeír eru þó, .f-ram-
andi þjó.ð og hafa framandi þjóð-
háttu. Þeir hafa aðra trú og 'tala
annað tungumál. Þeim fjölgár