Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1941, Blaðsíða 32
456 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Verðlatmamyndagáta Lesbókar
Verðlaunamyndagátan er að þessu sinni nokkuð með öðrum hœtti en undanfarin ár. Finna menn það
þegar þeir fara að ráða hana, að fleira er til stuðnings rjettri ráðningu en áður. Á hinn bóginn eru nokk-
ur afvik frá venjulegu máli í því, hver þýðing er í myndunum. Á einum stað er táknorðið með annari
stafsetning en nú tiðkast, þó ekki komi sú stafsetning í bág við venjulegan framburð. En á öðrum stað
er eitt táknorðið enskt, þó það sundurleyst falli í íslensk orð. Vegna efnis ráðningarinnar, þykir það, að
svo vöxnu máli, ekki saka. — þrenn verðlaun verða veitt fyrir rjettar ráðningar, eins og að undanförnu,
Verðlaunin verða að þessu sinni kr. 50,00, 1. verðlaun, og tvenn verðlaun á kr. 25,00. (Verðlaunin voru áður
kr. 15,00, kr. 10,00 og kr. 5,00). — Verður dregið um það hverjir fá verðlaun af þeim, sem sent hafa
rjettar ráðningar fyrir 8. janúar. Ráðningar sjeu sendar í lokuðu umslagi til afgreiðslu blaðsins, merkt
„Myndagáta". — Ráðendur muni, að hér sem fyrri er í ráðningu ekki gerður greinarmunur á y og i, svo að
þar sem er t. d. y í táknorði getur átt að vera i í ráðningunni o. s. frv.
Ferðamenn, sem komu til Vichy
frá París skýra frá því, að í kunnri
bókabúð í Paris hafi allar bækur ver
ið teknar úr sýningarglugga búðar-
innar og í staðinn settar tvær gríðar
stórar ljósmyndir af einræðisherrun-
um Hitler og Mussolini. Milli mynd-
anna var ein bók í litlu bandi. það
var „Vesalingarnir'*, eftir Victor
Hugo.
þegar þjóðverjar tóku eftir þessu
ljetu þeir loka versluninni.
★
„ Obreyttur hermaður var á gangi i
herbúðunum og mætti ofursta. Her-
maðurinn heilsaði ekki foringjanum
Við það brást ofurstinn reiður við
og kallaði á hermanninn:
„Komið hingað, maður minn!"
Hermaðurinn gekk til hans og
sagði:
„Nú, hvavarða?“
„Vitið þjer ekki, að þjer eigið að
heilsa foringjanum með hermanna-
kveðju?“
„Nei“.
„HVAÐ! — Hvað hafið þjer verið
lengi í hernum?"
„Síðan klukkan 7 í morgun".
★
Maður nokkur kom inn á veitinga-
hús og þjónninn kom þegar með kjöt-
kássu á disk og setti fyrir hann.
„Hvað er þetta?“ sagði maðurinn.
„Get jeg ekki sjálfur valið hvað jeg
vil?"
„Jú“, svaraði þjónninn. „þjer gæt-
uð valið um að borða þetta eða fá
ekki neitt".
★
Tveir litlir strákar voru að deila:
Jón: það er víst.
Siggi: Nei, það er ekki.
Jón: Jú, það er víst. Mamma segir
að það sje og hún segir oft að það sje,
þó að það sje ekki.
★
„Hvernig stóð á því að þú hættir
að syngja í kirkjukórnum?"
„það lá þannig í því, að jeg var
lasinn einn sunnudaginn og þrír
menn skrifuðu söngstjóranum og
sögðu að það gleddi þá að búið væri
að gera við orgelið".