Lesbók Morgunblaðsins - 25.02.1934, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
71
vjelstjórastjettariimai'.
Haraldur Sigurðsson Ólafur Sveinsson Gísli Jónsson Theodor Jensen M, E. Jessen skólastj.
t. d. halda að segl og árar koini
aftur í stað vjelanna. Sú leið er
óhug'sandi með öllu. Atvinnuveg-
unum er yfirleitt ekki önnur leið
fær en sú, að fylgja þróun vjela-
menningarinnar og hagnýta á sem
bestan hátt þá strauma framtaks
og nýbreytni, sem í kjölfar lienn-
ar renna. Aukin tækni, betri sam-
vinna og skipulag og um fram alt
meiri hagsýni eru þau meginatriði,
sem líklegust eru nu til velfarn-
aðar á þessxi sviði.
Jeg er þess fullviss, að vjelstjór-
unum er það fullkomið áhugamál
á þessum tímamótum stjettar sinn-
ar, að geta lagt sem drýgstan skerf
að góðri launs þessara mála, enda
munu þeir jafnan telja sjer skylt
að beita fjelagssamtökum sínum
einungis til efiingar og þróunar
þeim atriðum, sem hjer voru
nefnd.
— Óska þjer til hamingju, Niku-
lás; nú hefir þú verið giftur í 16
ár. —
— Já, hefði það verið tugthús,
þá væri jeg nú laus.
Sparnaður
er vegurinn til farsæJdar.
Pyrir nokkru flutti Axel Bang
yfirrjettarmálaflutningsmaður er-
indi í danska útvarpið um sparn-
að. Hann sagði þar að þjóðfje-
lagið skiftist í tvo flokka: spar-
endur og eyðendur. Hinir síðar-
nefndu telji sjer það til hróss
að þeir stuðli að því, að pening-
arnir sje altaf í umferð, og' þykj-
ast gera þjóðfjelaginu mikið gagn
með því. En sannleikurinn er sá,
að þeir eru þjóðfjelaginu mjög
óþarfir. Dæmi eru til þess, að
þjóðfjelög hafa staðið föstum fót-
um í margar aldir, aðeins vegna
þess, að þegnarnir kunnu að
spara, en þau þjóðfjelög, þar sem
eyðsluhítirnar eru í meiri hluta,
hafa hrunið í rústir.
Á öldinni sem leið byrjuðvx
Svíar á því að stofna sparisjóði í
barnaskólum og síðan hefir hver
þjóðin á fætur annari tekið upp
þá hugmynd þeirra. Með nokk-
urum tölum er hægt að sýna
hverja þýðingu þessir sparisjóðir
hafa, Setjum svo. að 400.000 skóla
börn leggi vikulega 25 aura hvert
í sparisjóð, þá er sú Upphæð orð;
in, þegar skólatíminn er úti, 30
miljónir króna, með vöxtum og
vaxtavöxtum! Það þarf að kenna
börnunum að spara og setja spari-
skildinga sína í sparisjóð.
Spilahús.
í litlu þorpi í Devonshire í Eng-
landi er einkennilegt hús, sem
maður nokkuð hefir látið byggja
fyrir peninga, sem hann hefir
unnið í spilum. Húsið er fjórlyft
— sín hæðin fyrir hvern lit í
spilunum. 13 dyr eru á því —
einar fyrir hvert spil í lit, —
og 52 gluggar — einn fyrir hvert.
spil.
— Mamma, er það satt að litli
bróðir sje heiðinn af því að hann
er ekki skírður.
— Já, barnið mitt, en það á að
skíra hann á sunnudaginn.
— Er það ekki skrítið, mamma,
að litli bróðir skuli liggja þarna
í vöggunni og trúa á Óðinn og Þór.