Lesbók Morgunblaðsins - 25.02.1934, Blaðsíða 6
70
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Nokkrir brautryðjendur
Ágúst Guðmundsson Þorsteinn Árnason Gunnl. Fossberg. Jóhann Jónsson Hafliði Hafliðason
reið einnig þessu máli að fullu —
í bili. Svar ríkisstjórnarinnar var
það, að vonlaust væri um fjárveit-
ingu til nýrra skóla að svo stöddu.
En málefni þetta fvrnist ekki.
því þörfin fyrir kenslustofnun í
rafmagnsfræði eykst, eftir því sem
fleiri stöðvar eru bygðar, og meira
fje er varið til raforkuvinslu. Er
bjer um menningarmál að ræða,
sem fjelagið mnn gera sjer far
um að koma í framkvæmd.
Annars hefir siómannastjettin
íslenska verið ærið tómlát um
skólamál sín. Þeear þess er erætt
hve miklu f.je hefir verið varið til
skólabvErsrinsra og kenslu í landinu
hin síðari ár, verður það næsta
áberandi, hve ömurlesra er búið
að þessnm tveimur skólum sjó-
manna í fertusra timburhjallinum
vúð Stvrimannastíg.
Miög' snemma bar á því, að
vielstiórarnir vildu verða síálfum
s.ier nósrir einnig í fjárhag'slesrum
efnum. Kom fram tillaga um stofn-
un stvrktarsjóðs innan fielagsins
þegar árið 1913. Hugmyndin komst
þó ekki í framkvæmd fyr en árið
1915. Er þá stofnaður styrktar-
sjóður með 200 kr. stofnfje. Árs-
tillagið var lítið fyrstu árin, með
því að af litlu var að taka. En
brátt var það hækkað að mun.
Hefir til þessa dags verið varið til
styrktarstarfsemi úr sjóðum fje-
lagsins alls iim 20 þúsund krón-
um. Námu þó eignir fjelagsins við
síðustu áramót sem næst 110.000
kr. og sýnir það. að vjelstjórarnir
telja ekki eftir sjer að fórna
nokkru til st.jettarhagsmuna. —
Margir vjelst.jóranna voru um
skeið svo stórhug'a, að þeir töldu,
að takast mætti að mynda sjóð
svo stóran innan fjelagsins, að
nægði til þess að koma í veg fyrir
að nokkur fjelaersmaður eða fjöl-
skylda hans þyrfti að leita á náðir
bæjarfjelagsins. þó atvinnuleysi
eða aðra erfiðleika bæri að hönd-
um. Því miður verður þess að lík-
indum langt að bíða. að vonir
þessar rætist, með því að reynslan
hefir þegar sýnt að dauðratala
innan stjettarinnar verður gífur-
lega há. Valda því sumnart hin
öru sióslvs og sumuart það, að
starfið er miög óholt og heilsu-
snillandi. Virðist tæringin einkum
ætla að ná sjer niðri á hinum
vngri mönnum stjettarinnar.
Þá hefir fjelagið gefið út all-
myndarlegt ársrit hin síðari árin.
Fjallar það einkum um innbyrðis
málefni fjelag'sins. Ennfremur hef-
ir það flutt nokkurn fróðleik um
nýungar á sviði vjelsmíði og vjel-
gæslu. Ráðninga- og upplýsinga-
skrifstofu fyrir vjelstjóra hefir
fjelagið einnig starfrækt um skeið
með góðum árangri.
Eins og getið var um í upphafi,
tóku vjelstjórarnir þá stefnu að
halda fjelaginu alveg utan við
stjórnmálin. Eigi að síður hefir
það yfirleitt fengið góða áheyrn
bæði hjá landstjórn og' Alþingi, og
á máiefni þess hefir verið litið
með fullum skilningi af öllum
flokkum. Ber að viðurkenna það
og þakka.
Margir forgöngumenn s.jávarút-
vegsins líta nú döprum augum til
framtíðarinnar, því margt bendir
til, að erfiðleikar nokkrir sjeu
framundan. En með því að reynsl-
an hefir þegar sýnt, að útvegur-
inn er og hlýtur jafnan að verða
undirstaðan undir afkomu og vel-
megun þjóðarinnar, kemur þó
engum til hugar að leita til fyrri
tímans að lausn þessara mála, eða