Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1992, Side 101

FRÁ STEPHANI GUTTORMSSYNI
101
veigalítill; gott verkfæri í góðra manna höndum, en illa til foringja
fallinn. Thorvaldur Thorvaldsson er drifíjöðrin í félaginu og sálin
í því að mörgu leyti. Hann er mesti þjarkur í öllum framkvæmd-
um. Ekki er hann neitt skáldafííl, en skoðar alla hluti frá praktísku
sjónarmiði. Ef íslenzkan hjálpar okkur ekki til þess að komast
áfram í þessu landi, má hún hverfa, er hugsun hans. En þjóðerni
sínu ann hann og vill veg landa sinna í öllum efnum.
Einn frænda hef ég heyrt sagt að þú eigir í félaginu. Hann heitir
Marínó og er Hannesson. Hvað mikið hann er skyldur þér, veit ég
ekki, því að óættfróðari mann en mig mun erfitt að finna. Eg hygg,
að það sé mannsefni í þessum frænda þínum; hann er fæddur í
þessu landi, hefur lítið haft af Islendingum að segja, því foður og
móður missti hann á unga aldri. Fleiri ætla ég ekki að telja upp í
þetta skipti.
Stúdentar voru að bisast með Roberts skáld á fundi hér á
dögunum; til þeirra mála lagði ég alls ekki. Mér fannst þeim nær
að hleypa á stað með íslenzkan fána í broddi fylkingar. Mínum
smekk er svo varið, að ég tek M.J. Bjarnason, t.d., að mörgu eða
öllu leyti fram yfir þennan Roberts, þó gumað sé af honum. Til að
friða hjörtu þeirra, sem látið hafa á sér skilja óánægju yfir svona
lagaðri framhjátöku, hafa þeir nú lofazt til að taka til bæna í
bróðurhug og sameining ensk, íslenzk, frönsk og þýzk skáld (í
hugsunarlítilli bendu). En allt vill hafa sinn gang; heimskan og
hroðvirknin situr í hásæti um stund og miðlar málum, en þau völd
eru oft skammvinn sem betur fer. Islenzkunni verður ekki borgið í
þessu félagi nema við hinir fylgjumst að málum og liggjum ekki á
liði okkar.
Ræðustúfurinn sem ég gat um að ég hefði haldið var ekki látinn
á „þrykk út ganga“, af því að forsetanum láðist einhverra hluta
vegna að geta samkomunnar í Hkr. Nóg er samt af þessu íslend-
ingadagsskvaldri.
Þú bendir mér á skóla þarna vestur frá og hvað hátt kaup
kennarar fái þar. Eg þakka þér innilega fyrir hugulsemina. Mér
þætti ekki að því að kanna ókunnuga stigu, því ég er ferðalangur í
aðra röndina. En á því að ég geti fengið skólakennarastöðu vestur
frá eru svo mikil vandkvæði að ókleyf eru. Fyrst og fremst hef ég
aðeins 3rd Professional Certificate (þó ég hafi 2nd Non-Professional,
sem er sama sem núll, ef Normalskóla saltið vantar). Þar næst er ég
svarinn óvinur W.A. Maclntyre, höfuðpaurs Normalskólans í
Manitoba, sem mundi ekki svífast að gjöra mér allt til skapraunar