Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1992, Síða 78

78
YUKIO TANIGL'CHI
og taldi þær hið bezta dæmi urn einfaldan og kraftmikinn texta í
heimsbókmenntunum, og hann mat stíl þeirra mikils sökum hins
fullkomna raunsæis hans.
Fyrir fyrri heimsstyrjöldina vitnuðu nokkrir enskufræðingar
vegna Beowulfs og þýzkufræðingar í sambandi við Niflungaljóð í
Eddur og sögur, er skipti fræði þeirra miklu máli. Einungis
goðsagnafræðingurinn Takeo Matsumura (1883-1969) birti verk-
in „Volkscharakter und Mythos“ (1934) og „Nordischer Mythos
und Sagen“ (1938), og urðu þau ásamt enskri þýðingu þeirra til
þess, að Japanir komust í allgóð kynni við þessar bókmenntir.
Hvaða vísindamaður japanskur varð fyrstur til að heimsækja
ísland? Það hefur sennilega verið landfræðingurinn Koji Iizuka
(1906-1970). Hann hefur í ferðasögu lýst fagurlega náttúru
íslands og bætt við atriðum úr fornsögunum. Þá hefur áhugi
japanskra jarðfræðinga og landfræðinga á eldfjöllum og jöklum
landsins verið mjög rnikill bæði fyrr og síðar.
Eftir styrjöldina urðu íslenzkar bókmenntir smárn saman kunn-
ari í Japan. Verk Jóns Sveinssonar (1857-1944), „Nonni“ og
„Nonni og Manni“, voru oft þýdd á japönsku og urðu börnum
mjög kær. Hann skrifaði þessi verk á þýzku, og því voru þau
snarlega þýdd. Jón Sveinsson heimsótti Japan fyrir stríð. Hann las
þá iðulega úr verkum sínum og hélt fyrirlestra á ýmsum stöðum.
Kunningi minn, faðir Koide, var fylgdarmaður hans. Jón hvatti
hann mjög eindregið til að þýða íslenzku fornsögurnar á jap-
önsku, eða svo sagði faðir Koide mér sjálfur.
Nú ætti ég ekki að draga lengur að nefna nafn þess rnanns, er
umsvifamestur var í norrænum fræðum eftir stríðið, það er
Shizuka Yamamuro (1906-). Hann fór með vini sínum til Islands
1962 og heimsótti Halldór Laxness. Yamamuro er mjög kunnur
með okkur sem þýðandi þýzkra verka og verka á Norðurlanda-
málum og einnig sem bókmenntagagnrýnandi. Hann hefur enn-
frernur birt margar bækur með goðsögnum og ævintýrum. Af
íslenzkum bókum gaf hann út „Nonna“, „Norrænar þjóðsögur" og
verk Halldórs Laxness „Sjálfstætt fólk“ og „Atómstöðina“. Þrír
þýðendur sneru „Sjálfstæðu fólki“ úr ensku, dönsku og sænsku, en
Yamamuro steypti þeim í eina heild og samræmdi stílinn. Þessa
þýðingu hef ég lesið og hrifizt mjög af henni.
Hvað varðar miðaldabókmenntirnar, þá hefur hann skrifað
sögu og bókmenntasögu Islands (1963) og þýtt og birt í tímariti
ýmsar sögur úr Thulesafninu. Ennfremur hefur hann samið bók