Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1992, Qupperneq 63

HUGDILLA GUNNARS PÁLSSONAR
63
Látum
lífs-mark nokkurt finna
ljóst þó með oss enn.
Játum
hugar-prýði hinna,
sem heita góðir menn.
Mátum,
munnum afhvað renn.
Hægt má gaum að gefa,
hvað gambra varmennin.
En þér
lifið vel og lengi,
lista magister!
Eflhér
þinnar þjóðargengi,
þín súfeðing er.
En vér
eftirfylgjum þér.
Ljóðin lœtegfalla,
löguðmiðurenber.
Áður hefur verið getið síðasta bréfs Gunnars Pálssonar til
Hálfdanar Einarssonar. Þar segist hann eiga Sciagraphiu með
óskrifuðum blöðum og bætir þessu við: „[...] þar hefir eg fátt eitt á
teiknað, trautt eður ekki nema til gamans uppfyllingar nokkurs
konar þar eður þar.“35 Þetta merka eintak var löngu síðar í eigu
Jóns Þorkelssonar þjóðskjalavarðar og lenti ásamt öðrum bókum
hans í Háskólabókasafninu (UB) í Ósló. Jón rekur feril bókarinnar
á saurblaði á þessa leið:
„Þetta eintak hefir síra Gunnar Pálsson átt.
Eptir hann (1791) hefir eignazt síra Benedikt bróðir hans
Pálsson á Stað á Reykjanesi.
Eptir síra Benedikt hefir eignazt bókina síra Páll Hjálmarsson á
Stað á Reykjanesi 1814—1830.
Síðar heíir bókin komizt í hendur Gísla Konráðssonar, og
þvínæst komizt í eigu Sveins prófasts Níelssonar.
Og úr bókum Björns ráðherra Jónssonar, teingdasonar Sveins
prófasts, er bókin komin 1913.
Okt. 1913.
JÞ“
Viðaukar Gunnars Pálssonar í bók þessari eru gagnmerkir og
hafa verið notaðar í Athugasemdum og skýringum við Bréf
Gunnars Pálssonar.36 Einnig eru þarna viðbætur með höndum
síðari eigenda, þeirra sr. Benedikts Pálssonar, sr. Sveins Níelsson-
ar og Gísla Konráðssonar. En það, sem helzt á erindi í þessa
samantekt, er, að þarna er að finna Hugdillu Gunnars skálds í
eiginhandarriti hans með fyrirsögninni: Hugdilla G.P.S. yfir bók
þessari. Þarna vantar lagboðann, en orðamunur er varla teljandi.