Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1903, Qupperneq 57

Eimreiðin - 01.01.1903, Qupperneq 57
57 »Nú getur þú verið rólegur, prestur minn og hjartans bróðir,« segir hann. Æ, Kristján kapteinn, fölir sátu prestarnir í vagnin- um, en presturinn í glugganum virðist þessa björtu sumarnótt vera óendanlega miklu fölari. Æ, Kristján kapteinn! Presturinn hóf upp handlegginti og miðaði kreptum hnefanum á hið klunnalega, heimska andlit jötunsins, en stilti sig þó. Hann skelti glugganum afturi staðnæmdist á miðju gólfi og skók hnef- ann mót himni- Hann, sem eldtunga andans hafði logað yfir, hann, sem hafði fengið að kunngjöra dýrð Drottins, hanti stóð nú þarna, og fanst Guð hafa haft sig að ginningarfífli. Hlaut ekki biskupinn að halda, að Kristján kapteinn hefði verið sendur af prestinum! Hlaut hann ekki að halda, að hann hefði hræsnað og logið allan daginn? Nú hlaut hann að gjöra alvöru úr að rannsaka embættisfærslu hans. Nú hlaut hann að verða sviftur hempunni. Næsta morgun var presturinn horfinn. Hann hafði ekki viljað bíða og verja mál sitt. Guð hefði haft hann að ginningarfífli. Guð vildi ekki hjálpa honum. Hann vissi, að honum mundi verða vikið frá. Guð vildi hafa það svo. Hann gæti þá eins farið strax. Petta skeði um 1820, í afskektri sókn í vesturhluta Vermalands. Pað var fyrsta óhamingjan, sem mætti Gústaf Berling, en það var ekki sú síðasta. Pví þeim folunum fellur lífdö þungt, sem hvorki þola spora né svipu. Við hvern sársauka, sem þeir finna til, tryllast þeir og þjóta yfir vegleysur og gínandi gjár. Undir eins og vegurinn verður grýttur og færðin slæm, hafa þeir engin önnur ráð en að velta vagninum og þjóta af stað í ráðleysu. II. BEININGAMAÐURINN. Kuldadag einn í desembermánuði kom beiningamaður nokkur labbandi upp Brúbæjarhæðirnar. Hann var klæddur í gauðrifna garma og skórnir hans voru svo slitnir, að kaldur snjórinn nam fætur hans. Löfven heitir langt og mjótt vatn í Vermalandi; sumstaðar er það aðeins örmjótt, því breið nes ganga út í það báðum megin. Til norðurs nær það alla leið upp að Finnskógunum og til suðurs niður að Væni. Margar sóknir liggja meðfram vatninu, en Brúar-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.