Þjóðólfur - 05.11.1860, Blaðsíða 6

viku, og í sumurn sveitmn, s\o sem í Borgarflrlii, ckki fyreu
mámibi seiutin, því allan þenna tínia béldust knldamir, svo
ekki fór atl grón fyr en 8 vikr af suniri. Hvergi er þó get-
iþ um, aí> meiri snjór hafl falliþ en í Mjnrþvík vií) Borgarljóri
og er þab sógn kiinniigra niaiina, aþ aldrei bafl þeir sebjafn
mikinu snjó á vetrardag, enda nrbu þar óttalegustu afleib-
íngarnar, því engi skepna komst li'fs af nema nieniiirnir og
bundarnir. Eins og merri iná gota, eiukum þegar haft er til-
lit til hinna fyrri harbiuda, vetrinn og vorií) hií) fyrra, og
sumarib og haustib næst á undan1, urbu mjég sliemar afleib-
íngar af harbindum þessum hvervetna, en þó einkum í Borg-
arflrbi og Lobniundarflrbi, Iljaltastaba og Eybaþínghám. Margir
feldu gjórsamlega saubpenfngiiin, en kvóldu frain kýr á mat
og heyleyfum þeim, flestuni skemdiim, sem þeir hófbu eptir,
on cngi komst hjá a% missa nokkub, og ab minsta kusti
töluvert af únglömbum allstabar, þar sem snjóaua gjörbi niikla,
auk þess sem skepnurnar urbu gagnlausar af harbrétti þeim, sem
menn neyddust til aþ beita vib þær.
Vtlendar frettir. Gufuskipií) færbi döusk bliib
til 11. f. iniín. og er eptir þeini lítib ab frétta,
sízt þab er sagt verbi frá í stuttu iniili, því abal-
frettiriiar, í blöbnnum gjörvallan ágiist og septem-
bermánub og fram til 11. f. mán., eru eigi tim ann-
ab en styrjöidina í Italíu, framgaungu og sigrsæld
Gariðaldi, ófarir Franz koúngs í Neapel og páfans
í Róm, og barbstjórnarinnar er þeir liafabeitt; vér
skuluni síbar drepa á liib helzta er gjörzt liafbi í
þeim vibskiptum frani til 11. f. mán.
— Úr Danmörku eru litlar fréttir; vebrátta gekk
þar nokkub til bata í septbr., svo nokkub rættist
betr ór uppskerunni en á horfbist, og var rógr eigi
bækkabr neitt ab rábi í verbi í f. nián., en bygg
var aptr í mjög háu verbi ab tiltiilu, og leibir þar
al' dyrleik bánkabygg3, er sagt, ab þab bafi verib á
11 rd. í Höfn; baunir og hveiti hækkubu og nokk-
ub í verbi; kaffe lielzt i sama verbi og fyrri, en
sikr virtist iieldr ab hækka en liitt. íslenzkar vör-
ur seldust allar lieldr vel, nema lýsi.
— Konóngr vor -hefir dvalib sjálfr í Sljosvík
meginhluta sumarsins (frá 26. jóní), og iiaft absetr
ab Glukksborg, en kom nó apt til höfubborgar sinn-
ar uiii byrjun f. mán. og fögnubu stabarbóar lion-
1) Allir iiiuua eptir velrlnum f hittebfyrra og líka er hans
minst f blöbunum, og í Norbra er getib um áfellib uiikla f
Múlasýslnm haustib 1S58. En þó bættist hib bága sumar í
fyrra, meb óþurka og nýtíng, ofan á þetta, og er sagt, ab sum-
stabar í Norbrfjörbuin hafl taba aidrei orbib hirt heldr fúnab
úti; af þessu leiddi þab, ab menn ráku fö til kaupstabar og
lógubu lömbum heirna, en um síbir varb fé ekki veitt niót-
taka lengr, og urbu margir ab hverfa aptr meb þab heim,
en um þab leyti, skömmu fyrir vetrnætrriar , gjörbi mjög mik-
ib og bagalegt áfelli, sem drap nokkub af skepnum, en gjörbi
þab vibast magrt og illa uudirbúib undir vetrinn, einkum af
því ab heyin voru skemd og lítil hjá mórgum. Húf.
um næstn mjög. Ríkisþíngin hófust og um sama
leyti. Fælíngardagr konóngalns, 6. f. m., var hald-
inn meb mestu vibliöfu um gjörvalt konóngsvcldib;
sjálfr hafíi liann þá mikib samsæti í höllu sinni
Kristjánsborg og voru 300 manns í bobi. þann
dag veitti liann og mörgum manni nafnbætr og
tignarmerki; mebal Islendínga Dr. Grími t’orgríms-
syni Tliomsen „Legatiómráðs“ nafnbót, þab er jafnt
justizrábs tign; „agent" og kaupmanni ve?tfirbínga,
//. A. Clausen, riddarakross danebrogsorbunnar, og
Skapta lækni Skaptasyni í Reykjkvík, dannibrogs-
mannakrossinn. — Engi lausn embættin bér á landi
voru veitt og eigi lieyrbist neitt um þab, nenia
talib víst, ab Eggert sýslumabr Briem fái Skaga-
fjarbarsýslu. Eigi heyrist heldr ueitt um afdrif al-
þíngismálanna 1859, nema þab, ab ný hehjidagasög
sé nó ótkomin samkvæmt tillögum alþíngis í fyrra,
og tiffl lóðartoll af tómthúsvm í Reykjavík.
— Af styrjöldiiuii á Italíu er þab 1 fæstum orbum ab
segja, ab Garibaldi lauk yflrferb sinni og signinningum á
Sikiley, um iok ágústm., hafbi liann þá lagt undir sig gjör-
valla eyna og allar burgir hennar, nema Mcssinaborg ab
nokkru, gjörbi hann þá samníng vib borgarmenn ab þeirgæf-
ist upp og á haus vald án frekari varnar eba blóbsúthellíng-
ar, og svo varb; lýsti hanu þá yflr, ab yflrstjúrn Siklleyjar
skyldi hébanífrá liggja undir konúngsríkib Piemont og Sar-
diney, og vera í sambandi vib hinn ‘nyrbri hluta Itaiíu er nú
hefbi náb frclsi sínu; og setti hann síban hrábabyrgbarstjúrii
yflr eyna í nafni Viktors konúngs. Ab því búnu hélt hanu
libi sínu til moginlandsins, og dreifbi því ábr, svo engi mættl
fyri sjá hvar lielzt yrbi á land loitab, kom hann þvf fram
hæbi meb snarræbi og kæusku, enda varb litib um þab, af
hendi Franz Neapelskonúngs, ab varna hunum landgaunguiin-
ar, því flostir komíiigsmenn snóinbu vopuum frá sér og kon-
úngsmerkiuii, og gengu í lib meb G'aribaldi, úbar eu þeirsáu
merki haus bera vib streudr. S'Ofór ug urn hinar smærri vg
stærri borgir í Calabriu (þab er sybsti hluti italíu og Nea-
pelsríkis), ab þær gáfust flestar upp vib Garibaldi óbar ea
haiin kom ab þeím; var hauu þannig búinn ab leggja undir
sig Calabriu alla á eigi fuilum 6 dögum og hélt nú fyrir-
stöbulaust til Neapelsborgar; rábgjörbi Eranz konúngr meb
fyrsta ab taka til varnar, því borgin er ágætiega víggirt, eu lét
jafnframt berast úf, ab brigbist borgarlíbrimi sér, þá mundi hann
láta vægbarlaust skjóta frá víggirbíngmmm á sjálfa borgina, og
jafnvcl kvcykja í hennf, ou opnn öll fángelsi liimia verztu ill-
ræðismanna. Minmi varð saint úr öllu þcssu cn til stúð, því
(ini'ibiildi ug lið lians bnr fyr uð horgiuni, licldrcn kon-
ungiun varði, var það mi orðið nicir en lieliningi flcirn en
það var er hiinn koin n laiul, þarsem landslj ðriim suér-
ist lirönniiiii ssiinan i lið með hunuiii, þútti nú konúiigi
fótr sinn fcgrstr að loiða sér sem fyrstog geiseimim sin-
um og fjánnmiiini, bcið þvi eigi þcss að Garibaldi kæini
sjálfr, lieldr hörlaði með flj ti burt úr borginni og til Capún,
sú borg er örskamt fni Neapelsborg og liclir til varn-
ar sér einn liinn siei kasla og viggirtasla kastnla, er tiaéta
nefnisl, var fyrst i orði að Franz konúngr ællaði að láta
þarna lyrir berast að eins mii slundarsakir, cn fara þaðan-