Morgunblaðið - 04.11.2000, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 4. NÓVEMBER 2000 5£*
GUNNAR VALDIMAR
HANNESSON
+ Gunnar Valdi-
mar Hannesson
fæddist í Reykjavík
22. april 1933. Hann
lést á Landspítalan-
um 19. október síð-
astliðinn og fór útfor
hans fram frá Ás-
kirkju 27. október.
Okkur langar til að
kveðja Gunna með ör-
fáum orðum en það er
erfiðara en orð fá lýst.
Missirinn af honum úr
vinnunni er óskaplega
mikill og nú er hann
kominn á „bláu eyjuna" sína sem
hann var farinn að tala um að hann
væri á leiðinni til. Gunni var alveg
frábær vinnufélagi, alltaf léttur og
kátur og mikið ljúfmenni. Þar sem
Gunni var, var alltaf mesta fjörið og
gamanið, það var alltaf létt yfir
mannskapnum í kringum hann enda
sóttist fólkið eftir návist hans. Okk-
ur langar að þakka Gunna fyrir hvað
hann var elskulegur og góður vinur
og minningin um hann gerir okkur
ríkari.
Eiginkonu hans, börnum, tengda-
börnum og barnabörnum hans, eða
englabörnum eins og hann kallaði
barnabörnin sín, sendum við okkar
dýpstu samúðarkveðjur og biðjum
góðan Guð um að styrkja þau og
styðja í þessari miklu sorg og við er-
um vissar um það að nú dregur hann
Gunni andann létt á „eyjunni bláu“.
Kærar kveðjur.
Sigrún, Inga, Barbara og Gná.
Mig langar að minnast tengdaföð-
ur míns með fáeinum orðum. Ég
varð þeirrar gæfu aðnjótandi að
kynnast dóttur Gunnars fyrir 13 ár-
um. Mín fyrsta minning um hann er
þegar hann situr við borðið sitt á
Grettisgötunni, vinnandi ættfræði
sem var honum svo hugleikin. En
margar eru minningarnar orðnar.
„Farið þið varlega
elskurnar mínar“,
sagði hann blessaður
karlinn í hvert sinn
sem við fórum úr húsi.
Þessi orð verða mér
gott veganesti í lífinu.
Hann var alltaf að
glettast og úr urðu
fleygar setningar sem
við öll minnumst. Ég
minnist þess einnig
hversu mikinn áhuga
hann hafði á fólki og
var oft stórkostlegt að
fylgjast með honum
þegar hann „stúder-
aði“ náungann. Allt í fari fólks vakti
áhuga hans. Einstaklega gaman var
að ferðast með honum, hann var svo
víðlesinn, vissi allt um sveitirnar,
bæina, forfeður okkar og náttúruna;
enda náttúrubarn af Guðs náð.
Hann tengdapabbi hafði alltaf trú
á manni, sama hvað maður tók sér
fyrir hendur, hann studdi mann með
ráðum og dáð þegar á móti blés.
Ég minnist tengdaföður míns
með virðingu og þakka honum fyrir
allt.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðarviðkvæm stund.
Vinimir kveðja
Vin sinn látna,
Er sefur hann hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
Margterhér að þakka,
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margserað sakna,
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Mikill er missir þinn, elsku
tengdamamma, megi góður Guð
styrkja þig í sorg þinni.
Kæri vinur og tengdapabbi, Guð
geymi þig.
Jón Ingi Magnússon.
Nú ertu farinn, elsku afi minn, ég
hugsa að ég komi aldrei til með að
venjast þeirri tilhugsun að þú sért
farinn frá okkur. Það eina sem kem-
ur til með að hugga mig í sorginni er
hversu sterk og falleg minningin um
þig er. Þú bræddir þig inn í hjörtun
á öllum sem þú hittir með þínum
einstaka persónuleika.
Allir þeir sem koma til mín og
votta mér samúð sína tala eins um
þig. „Þetta var einstakur maður,
mikill gleðigjafi og sá alltaf til þess
að lund þeirra sem í kringum hann
voru var létt.“ Vinnufélagar þínir,
og mínir, sem komið hafa til mín,
segja vinnustaðinn ekki þann sama
eftir að þú fórst. Fjörið var alltaf
þar sem þú varst og sögðust þau
hafa verið óspör við að leita til þín til
þess að létta lund sína. Þú varst
ósérhlífinn og alltaf tilbúinn að taka
að þér að gera eitthvað fyrir náung-
ann.
Þú varst besti afi í heimi. Ég
minnist þess alltaf að þegar ég var
yngri og kom til Reykjavíkur þá var
það alltaf það fyrsta sem ég gerði að
koma við á Grettó og heilsa upp á
ykkur. Þá sast þú iðulega fyrir aftan
kringlótta borðstofuborðið, umluk-
inn skáktölvum, bókum og
ættfræðipappírum. Svo fluttuð þið á
Seilugrandann, Seiló eins og við
kölluðum það, og ekki varstu lengi
að útbúa þér horn þar sem þú hélst
þinni iðju áfram í ættfræðinni.
Elsku afi minn, ég þakka þér fyrir
allt sem þú gafst mér, alla þá hlýju,
ást, umhyggju og stuðning sem ég
fékk frá þér. Ég veit að það ríkir
gleði í kringum þig þar sem þú ert
staddur núna eins og ávallt.
Elsku amma, Guð styrki þig í
sorg þinni því missir þinn er mikill,
þú ert umlukin börnum, barnabörn-
um, barnabarnabörnum og tengda-
börnum sem öll elska þig út af lífinu.
Jón Gunnar Þórhallsson.
SIGRIÐUR KRISTIN
SIG URÐARDÓTTIR
+ Sigríður Kristín
Sigurðardóttir
fæddist í Hjalta-
staðahvammi í
Blönduhlíð, Skaga-
firði, 31. ágúst 1911.
Hún lést á hjúkrun-
arheimilinu Víðihlíð,
Grindavík, 22. októ-
ber síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Grindavík-
urkirkju 28. október.
Sigga í Felli var hún
alltaf kölluð og heimili
hennar er órjúfanlegur
hluti af mínum fyi'stu bernskuminn-
ingum úr Grindavík, sannkallaður
miðpunktur staðarins í mínum huga.
Ég og öll mín fjölskylda eigum Siggu
og Valda manni hennar ákaflega
mikið að þakka. Þegar ég var nærri
sex ára gömul tóku þau hjónin mig
að sér og dvaldi ég hjá þeim í marga
mánuði á meðan foreldrar mínir
gengu í gegnum erfitt tímabil.
Hjá Siggu og Valda í Felli var ég
svo sannarlega í öruggri höfn frá
ólgusjó lífsins.
Mér leið eins og prinsessu og
stjanað var við mig á allan máta.
Sigga hugsaði ákaflega vel um mig.
Hún saumaði á mig marga fallega
kjóla sem um leið urðu uppáhalds-
flíkurnar mínar. Einnig kenndi hún
mér að lesa. Hún og Valdi lásu fyrir
mig á hverju kvöldi áður en farið var
að sofa. Hver sögubókin af annarri
var lesin og svo aftur og aftur og
aldrei fékk maður nóg. Þessar sögu-
stundir hjá þeim voru fyrir mig sem
endalaus skemmtun. Ég minnist
þess þegar ég flutti aftur heim til
foreldra minna hversu stolt ég var
yfir því að vera orðin
læs og kunna allt Gagn
og gaman nánast utan
að.
Upp frá þessu varð
það að eins konar hefð
hjá mér að heimsækja
þau Siggu og Valda á
sunnudögum. Sunnu-
dagsheimsóknin byij-
aði venjulega á því að
Sigga sendi mig út í
Stjörnusjoppu til að
kaupa tvo rjómaísa í
brauðformi, einn fyrir
mig og annan fyrir
hana. Eftir að við vor-
um búnar að njóta íssins var farið að
spila og þá annaðhvort lúdó eða
rommí. Spiluðum við oft saman af
miklum ákafa fram undir kvöld.
Spilamennskan var annars uppá-
halds afþreying þeirra hjóna. Éitt
kvöld í viku hverri komu vinimir í
heimsókn og alltaf var spiluð vist.
Við krakkamir vomm alltaf vel-
komnir að horfa á og vomm í
sjöunda himni þegar við vorum valin
sem happagosar.
Annað áhugamál Siggu var garð-
urinn hennar. í honum birtist líf
hennar og sál. Um árabil var garður-
inn hennar Siggu einn af þeim falleg-
ustu í Grindavík ef ekki víðar. Garð-
urinn stóð við aðalgötu bæjarins.
Fyrir kom að afurðirnar freistuðu
þeirra sem leið áttu fram hjá. Ég
minnist þess er Sigga tók eitt sinn
þekktan strákahóp á sálfræðinni.
Hún hafði raunar beðið eftir þessu
tækifæri til að hitta þá þar sem þeir
stóðu og horfðu löngunaraugum á
bráðina. Hún gekk ákveðið yfir til
þeirra, heilsaði þeim kurteislega og
spurðlhvort ekki mætti.bjóða þeim
að smakka. Þeir urðu undrandi á
þessari góðvild og þáðu með þökk-
um. Þetta var nóg til þess að garður-
inn hennar Siggu fékk að vera í friði
upp frá þessu. Hæfileg blanda af
mijdi og ákveðni var allt sem þurfti.
I garðinum hennar Siggu var hóll
einn sem í minningunni er bæði stór
og áhrifamikill. Þar sagði hún okkur
ki'ökkunum að byggju álfar og
huldufólk. Bannaði hún okkur að
leika okkur á hólnum eða að vera
með ólæti þar í kring. Þetta fannst
okkur afar dularfullt og spennandi
og aldrei hvarflaði það að okkur að
virða ekki bannið. Oft mátti sjá ein-
hverja krakka sitja íyrir framan hól-
inn og reyna að ná sambandi við þá
sem þar bjuggu.
Gestrisni var Siggu í blóð borin.
Alltaf var boðið upp á kaffi og nýbak-
að meðlæti og öllum tekið opnum
örmum enda var mikill gestagangur
í Felli og sumir kíktu þar daglega
við.
Af Siggu lærði ég mikið um ís-
lenska siði og venjur. Það var dá-
samlegt að hlusta á hana segja frá
gamla tímanum. Þar opnaði hún mér
sýn inn í aðra og magnaða veröld. í
hefðbundinni matargerð var hún svo
sannarlega á heimavelli og þorra-
maturinn hennar var einfaldlega sá
besti sem ég hef smakkað.
Sigga var ein af þeim manneskjum
sem aldrei gat verið aðgerðalaus.
Um árabil sá hún ásamt Valda um
hreingerningar í skólanum. Auk
hefðbundinna heimilisstarfa fékkst
hún mikið við prjónaskap og útsaum.
Prjónasokkar og vettlingar frá
Siggu í Felli voru nokkurs konar
vörumerki á okkar heimili í gegnum
öll okkar uppvaxtarár.
Elsku Sigga. Örlæti þínu og gjaf-
mildi mun ég aldrei gleyma. Þú varst
mér og minni fjölskyldu óendanlega
mikils virði á mínum uppvaxtarár-
um. Fyrir það vil ég þakka af öllu
hjarta. Guð blessi minningu þína.
Herdís Kristmundsdóttir.
t
Innilegustu þakkir sendum við öllum þeim er
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför okkar elskulegu móður, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
GRÓU J. JAKOBSDÓTTUR
frá Vatnagarði,
Eyrarbakka.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Ljós-
heima á Selfossi og Sólvalla á Eyrarbakka fyrir
Guð blessi ykkur öll.
góða umönnun.
Gissur Jónsson,
Erlíngur Jónsson,
Sigurbjörn Jónsson,
Esther Jónsdóttir,
Halldóra Steinsdóttir,
Skúli Steinsson,
María Steinsdóttir,
Jón Sveinsson,
Sigríður Ólafsdóttir,
Erna Ingólfsdóttir,
Birgir Indriðason,
Óli Karló Ólsen,
Svanhildur Magnúsdóttir,
Guðmann Guðmundsson,
Anna Reynisdóttir,
Matthías Bergsson,
Ingibjörg Steinsdóttir, Þrúðmar Þrúðmarsson,
Gróa Sigurbjörnsdóttir,
ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem
auðsýndu samúð, hlýhug og vináttu við andlát
og útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
BRYNDÍSAR NIKULÁSDÓTTUR,
Miðhúsum,
Hvolhreppi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunar-
heimilisins Ljósheima, Selfossi.
Ragnhiidur Lárusdóttir,
Gísli Lárusson, Guðrún Þórarinsdóttir,
Ragnheiður Fanney Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum öllu því góða fólki, er vottaði okkur
samúð og veitti aðstoð við andlát og útför
okkar ástkæra,
SIGURSTEINS JÓHANNSSONAR,
Merki,
Borgarfirði eystra.
Guð blessi ykkur öll.
Þórdís Sigurðardóttir,
Unnar Heimir Sigursteinsson, Sigurborg Sigurðardóttir,
Jón Þór Sigursteinsson, Svava Herdís Jónsdóttir,
Einar Sigurður Sigursteinsson, Sigrún Birna Grímsdóttir,
Grétar Smári Sigursteinsson, Gunnhildur Imsland,
afabörn og langafabörn.
t
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýju við andlát og
útför elsku litlu dóttur okkar, systur og barna-
barns,
KOLFINNU PÉTURSDÓTTUR,
Viðarrima 20,
Reykjavík.
Pétur Árni Rafnsson, Ásta María Reynisdóttir,
Sif Pétursdóttir,
Svanfríður Birna Pétursdóttir,
Reynir G. Karlsson, Svanfríður Guðjónsdóttir,
Rafn Jóhannsson, Birna Pétursdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug
andlát og útför
PÉTURS J.KJERÚLF
lögfræðings,
Faxatúni 28,
Garðabæ.
Hafdís Ágústsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn,
Guðlaug P. Kjerúlf,
systur hins látna og fjölskyldur.