Morgunblaðið - 10.07.1983, Blaðsíða 20

68 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. JÚLÍ 1983
Sumarkvöld
í vesturbænum
„Dyra-símar eru eitur. Maöur selur aldrei neitt í gegnum þá,“ sagði
Magnús og beygði sig niður í dyrasíma og bauð gott kvöld. Það var hlýtt og
fallegt sumarkvöldið, sem hann bauð, svolítið seint, sólin var farin að nálgast
Snæfellsjökul ískyggilega og á himininn varpaði hún bleikura fólva. Ský
hafði hún engin til að angra sig enda þau sennilega löngu orðin leið á að
stríða henni og mannfólkinu í borginni. Haf og himinn runnu saman í eitt
allsherjarsólbað.
Við vorum í vesturbænum og
ekki köttur á kreiki. Og þó. Einn
kolsvartur skaust yfir götuna alls
óhræddur við bíla að því er virtist.
Enda voru fáir bílar á ferð um
götuna. Sennilega flestir að fylgj-
ast með sólinni ganga í háttinn.
Maður gæti rétt ímyndað sér að
ljóðskáld notuðu sér viðlíka kyrrð
til að búa til ógleymanleg ljóð. Ef
til vill ortu þeir á þessum stundum
um „sólina, vorið og land mitt og
þjóð“. Og ef til vill gæfu þeir ljóð
sín út á bók og leyfðu fólki að taka
þátt í hrifningu sinni. Þá væru
þeir kannski kallaðir skáld,
ungskáld eða nútímaskáld. Svo
eru margir sem ekki eru kallaðir
skáld, en eru það samt því þeir
yrkja fyrir sjálfa sig og setja það
aldrei á prent.
Magnús Einarsson, sem segir að
dyrasímar séu eitur, hefur gefið út
fyrstu ljóðabókina sína og labbar
nú um götur Reykjavíkur síðla,
býður fólki góða kvöldið og ljóða-
bókina sína um leið. Bókin ber
nafnið „Sykurlaus vitnisburður",
og hún hefst á eftirfarandi orðum
Magnúsar til lesenda sinna: „Sam-
félagið er átekin kassetta. Kass-
ettur eru mismunandi að lengd og
gerð og veldur þar um tími og að-
stæður. Hegðun okkar er í fullu
samræmi við forrit og efni snæld-
unnar. Að taka yfir réttmætt efni
og innihald snældunnar, er lög-
brot og fæst einungis gert í laumi,
við luktar dyr. Sértu óánægður
með kassettuna þína, spurðu þá
hverjir hanni hana og framleiði.
Sértu ánægður, hins vegar, þá
spurðu einskis."
Það svarar enginn í dyrasímann
svo við göngum út á götuna aftur.
Magnús, sem er Njarðvíkingur, er
með nokkur eintök af ljóðabókinni
sinni undir arminum og segir: „í
rigningu er engin sala. Ég hef
reynsluna af því. Fólki bregður
bara í brún þegar það sér mig á
tröppunum hjá sér, rennvotan og
ófrýnilegan og er fljótt að loka á
mig hurðinni. Nei, þá gengur nú
betur að selja í sól og sumaryl. Þá
er vit í að bjóða góða kvöldið. Ég
býð alltaf gott kvöld. Það er alveg
fastur punktur. Ég gerði það
meira að segja um hábjartan dag-
inn einu sinni. Áttaði mig bara
ekki á því að ekki var komið kvöld.
Viðtökur fólks eru margvíslegar.
Ég hef verið faðmaður, hurðinni
hefur verið skellt á nefið á mér og
mér hefur verið boðið inn í stofu."
Og með það erum við komnir
upp að skemmtilegu einbýlishúsi
og ung kona er eitthvað að stússa í
garðinum. Gott kvöld, segir Magn-
ús. Ég er hérna með nýja ljóðabók
til sölu. Það má ekki bjóða þér
eintak? Og hvað heitir hún? spyr
konan. Sykurlaus vitnisburður. Ég
vona að þú sért ekki sykursjúkur
fyrir það, segir konan. Nei, ekki er
það nú, en viltu ekki líta á grip-
inn? Heyrðu, ég er nú bara svo
mikið að gera núna eins og þú
sérð. Heldurðu að þú getir ekki
komið seinna? Þá skal ég lfta á
bókina þína. Sjálfsagt mál, segir
Magnús, og aftur erum við komnir
út á götu.
Ég spyr og Magnús hugsar sig
um en segir svo: „Að selja eigin
bók á rölti milli húsa má líkja við
eggjatínslu. Hver seld bók er
fundið egg. Ég lít á það sem góðan
og dyggan stuðning ef einhver
kaupir bók af mér. Með því sýnir
hann áhuga á þessu framtaki
mínu. En þetta er slæmur tími til
að gefa út ljóðabók. Upphaflega
ætlaði ég ekki að yrkja. Ég vakn-
aði þó ekki einn morguninn og
sagði: Nú skalt þú Magnús taka til
við að yrkja. Raunar er maðurinn
að yrkja hvern dag, það er bara
spurning um hvort hann setji það
á blað. Ég fann þörf fyrir því að
setja mitt á blað. Það fylgir því
ánægja að skrifa þetta niður fyrir
sig. Það felur í sér að maður þarf
að hugsa og ég hef alltaf haft
gaman af því,“ segir Magnús og
gengur inn í þrílyft hús og upp á
efstu hæð og bankar á dyrnar.
Guðmundur Björgvinsson
myndlistarmaður kemur í gættina
og Magnús býður góða kvöldið.
Leikar fara þannig að Guðmundur
kaupir eintak, aðrir í húsinu hafa
áhuga en þetta er röngu megin við
mánaðamótin sem Magnús er
þarna á ferð. Hann fær oft að
heyra það þessa stuttu kvöld-
stund. Og svo erum við aftur
komnir út á götu. Það er eitt að
skrifa niður ljóðin sín og annað að
gefa þau út á bók. „Ég vildi leyfa
öðrum að lesa það sem ég hafði
sett niður. En þó ég hafi farið að
skrifa ljóð er fjarri lagi að ég hafi
ætlað að gefa þau út. Til þess var
ég hvattur hins vegar. Ég fór að
athuga málið og uppgötvaði að
þetta væri kannski ekki svo
ómerkilegt framtak. Sjálfsagt
hefði ég getað sleppt hinu og þessu
til að gera bókina fágaðri eða heil-
legri. En svo ákvað ég bara að
setja það allt saman og kalla það
„Sykurlaus vitnisburður". Nafnið?
Vitnisburður er alltaf vitnisburð-
ur. Ljóðin eru vitnisburður um
manninn. Svo datt ég niður á
þetta kynduga orð, sykurlaus. Nú
á dögum er keppst við að hafa allt
sykurlaust og því þá ekki ljóða-
bók? Það hlýtur að vera hollt. Ef
eitthvað er sykurlaust er það
ókryddað, ómengað, hispurslaust."
Við héldum áfram göngu okkar,
hús úr húsi. Einn sagðist vera
blankur og þó hann ætti pening
myndi hann ekki fara að eyða hon-
um í ljóðabók. Annar sagðist aldr-
ei hafa lesið ljóð og ætlaði ekki að
fara að byrja á því núna. Magnús
sagði þar sem hann stóð við einn
dyrasímann að fólki heyrðist hann
oft segja „jólakort" í stað „ljóða-
bók“ og hélt hann væri að grínast.
Um hvað ertu að yrkja? spurði
ung kona í blokk. Það er svo
margt, sagði Magnús og bauð
henni að komast að því sjálf. Hún
hafði mikinn áhuga á því en hún
fengi ekki útborgað fyrr en daginn
eftir. Komdu þá, sagði hún.
Magnús tíndi tvö egg þetta
kvöldið, seldi tvær bækur. Hann
var svosem nógu ánægður með
það. Sólin hvíldi á Snæfellsjökli,
hann hlyti að fara að bráðna bráð-
um, og sumarkvöldið var að breyt-
ast í nótt. Svarti kötturinn birtist
aftur, góndi svolítið á okkur en
stökk svo í burtu. Við gengum til
baka eftir götunni og kvöddumst.
— ai.
Guðmundur Björgvinsson myndlistarraaður var ekki lengi að kaupa sér
eintak af Ijóðabók Magnúsar.
í gættinni stendur Birgir ótafaaon og veltir bókinni fyrir sér.
Morgunblaðið/ —al.
Evrópuþingið:
Aukin aðstoð
EBE við
þriðja heiminn
Strarabourg, 8. júlí. AP.
iVRÓPUÞINGIÐ í Strassbourg
amþykkti í dag skýrslu, þar sem
korað er á Efnahagsbandalagsríkin
ð auka aðstoð við þróunarlöndin
m 3 milljarða dollara til viðbótar í
æstu tíu árum. Að samþykktinni
tóðu 77 fulltrúar en 37 greiddu at-
væði gegn henni.
Efnahagsbandalagið sem er
tærsta viðskiptabandalag í heimi
lytur um 40 prósent af varningi
ínum til þróunarlanda og fær frá
eim um 60 prósent af innfluttum
örum. Viðskipti Evrópulanda við
>nd þriðja heimsins nema árlega
am svarar um 100 milljörðum
íollara. ......*............
f KAUPMENN- VERSLUNARSTJÓRAR
VEXTIR
IKUHHAR
Bananar Del Monte — Appelsínur Autspan —
Appelsínur Brazilía — Mandarínur Uruguay — Epli
rauð Chile — Epli rauð New Zealand — Epli gul
frönsk — Epli græn Granny Smith — Sítrónur
Autspan — Grape Autspan — Vatnsmelónur—
Melónur Honey Dew — Vínber græn — Vínber rauö
— Perur South Africa — Plómur rauðar — Plómur
gular — Ferskjur ítalskar — Ferskjur grískar —
Ferskjur spánskar — Nektarínur ítalskar — Döðlur
— Kiwi — Apríkósur — Avocado.
EGGERT KRISDAIMSSOIM HF
Sundagörðum 4, simi 85300