Morgunblaðið - 28.08.1977, Blaðsíða 34

34
MOKGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. AGUST 1977
sex árum vegna textanna. En nú
er útvarpið alveg hætt að skipta
sér af þessu; ef lagið er gefið út á
plötu, þá spiler útvarpið það.
Enda er útvarpið rikisfyrirtæki,
en ekki ritskoðari. — Svo er ann-
að. Það er orðin svo til sama tón-
listin á flestum plötunum. Það
eru mikið til sömu örfáu mennirn-
ir sem leika undir á öllum plötum
eins og tii dæmis hjá Lónlí blú
bojs, Ríó, Brimkló, á Visnaplöt-
unni, — þarna virðist vera nokk-
urn veginn sama hljómsveitin á
ferð, eða þannig kemur það út í
eyrum fólks, sem leggur sig ekki
sérstaklega fram um að fylgjast
með þessum málum. En það er
sjálfsagt í þessari grein eins og
öðrum, að það koma fram hæðir
og lægðir í framboði og eftir-
spurn. Nú virðist annar hver mað-
ur vera að mála og halda sýning-
ar, fyrir 15—20 árum skrifaði
annar hver maður bók og þetta
hlýtur að koma fram í tónlistinni
líka. Ég hef dregið úr útgáfunni
beinlínis vegna þessa samdráttar.
Ég hef frestað ýmsu, á til dæmis
nokkuð af upptökum sem ég
geymi þar til þetta er gengið yfir.
Ég álít að það væri nærri því
sama hvað ég setti á markaðinn
núna, það myndi ekki seljast fyrir
kostnaði. Þette ástand mun
standa yfir í 1—3 ár í viðbót, en
þá verða hættir þeir menn sem
hafa verið að gefa út 1—2 plötur á
ári og sömuleiðis verða hljóm-
sveitirnar hættar að stunda þetta
sjálfar. Þegar það kostar minnst
1—2 milljónir að koma út plötu,
þá getur fólk ekki endalaust tekið
slíkt fé úr eigin vasa eða komizt
upp með að skulda það öðrum.“
Slagbrandur rædir vid plötuútgefendur um samdrátt í sölu íslenzkra platna
0 ISLENZKAR hljómplölur hafa selzt mun verr á þessu ári en því
slðasta, en erlendar plötur hafa selzt jafn vel eða betur en 1 fyrra.
Útgefendur eru yfirleitl þeirrar skoðunar, að offramboð f fyrra hafi
valdið því, að markaðurinn mettaðist, og einnig er það mat útgefend-
anna, að misjöfn gæði platnanna og lítil fjölbreytni í tónlistinni hafi
átt sinn þátl f því, að kaupendur gerðust fráhverfir íslenzkum plötum
og fóru að kaupa erlendar plötur plötur í stórum stfl.
Slagbrandur ræddi við fjóra plötuútgefendur um þetta mál og
leitaði skýringa þeirra á þessari þróun. Þrír þessara útgefenda eiga
einnig þátt í rekstri hljómplötuverzlana og hafa því góða yfirsýn yfir
plötusölu á lslandi um þessar mundir.
STEINAR BERG stjórnandi út-
gáfufyrirtækisins Steinar hf. og
plötusölu Karnabæjar, sagði:
,,Það er búið að þurrausa bæði
tónlistina og listamennina. Það
hlaut að koma að því að fólkið
yrði leitt á Búðardalslínunni. í
tvö ár hafa lög af „Merle Hagg-
ard’s Greatest Hits“ og „
Ameriean Graffiti" verið ráðandi
á íslenzkum plötum og menn
hlutu að fá leið á þessu. Það er
áberandi miklu minni sala á ís-
lenzkum plötum en áður, en sala
erlendra platna hefur ekkert
mínnkað, síður en svo. í fyrra
seldust vinsælustu íslenzku plöt-
urnar í stórum upplögum, en nú
hefur engin plata selzt neitt í lík-
ingu við þær. Ég hef verið hepp-
inn, ég hef gefið út tvær plötur og
þær hafa báðar selzt vel. Ég ákvað
að fara hægt í sakirnar í útgáf-
unni í ár, og tók þar mið af út-
komu síðasta árs. Ég þóttist sjá
fram á samdrátt, því að 60 plötur
eru offramboð.“
— Heldurðu, að það verði
plötuflóð fyrir jólin eins og und-
anfarin ár?
„Ég held að það eigi eftir að
koma mikið út af plötum. Menn
voru bjartsýnir í byrjun árs og
fyrri hluta ársins var geysimikið
að gera í stúdíói Hljóðrita. Það er
því mikið til af upptökum, en
margar plötur eru ókomnar út.
Menn eru hræddir við að setja
þær á markað, þeir bíða og sjá
hvað setur. Nú er vinnan farin að
minnka í Hljóðrita af því að út-
gefendur eiga efni á lager."
JÖN ÖLAFSSON, sem rekur
Hljómplötuútgáfuna hf. og hljóm-
plötuverzlanir, sagði: „Já, það er
almennt minni sala á islenzkum
plötum. Mér finnst ég þó selja
mínar plötur mjög vel. Mér finnst
kassettusalan hafa aukizt gifur-
lega, 100—200%, þannig að þriðj-
ungur af sölu íslenzkrar plötu er
ný á kassettum. — I fyrra gaf ég
út margar plötur, en eyddi minna
fé í þær en nú og árangurinn varð
eftir því. Nú er lagt meira í okkar
plötur og þær seljast líka betur.
— Ástæðan fyrir samdrættinum i
sölunni er hversu framleiðslan
var orðin ofboðsleg og gæðin mis-
jöfn. Hér áður fyrr, þegar menn
voru að gera plötur, þá voru þeir
að gera einhverja athyglisverða
hluti. Síðan fóru þær plötur allt i
einu að seljast vel og þá skelltu
allir sér i leikinn og nú átti að
fara að græða á þessu. En þá
gleymdist bara að gera athyglis-
verða hluti."
— Telur þú, að von sé á plötu-
flóði fyrir jólin?
„Já, það verðsr plötuflóð, en
samt dálítið dreifðara en áður,
tónlistin nær yfir breiðara svið og
plöturnar verða ólikar hver
annarri."
SVAVAR GESTS, stjórnandi
S.G.—hljómplatna, sagði: „Aðal-
skýringin er að mínu mati sú, að
fólk hefur étið yfir sig af íslenzk-
um plötum á sl. ári. Þá kom gífur-
lega mikið út og fyrir bragðið
voru íslenzkar plötur mjög mikið
keyptar. Það virðist vera, að stór
hluti þssara platna hafi ekki
reynzt vera i þeim gæðaflokki
sem fólk reiknaði með. Fólkið
hafi því hvekkzt og keypt sáralítið
af þessari vöru síðan. Ég vil taka
það skýrt fram, að ég undanskil
mig ekki undan þessu, hvað gæði
vörunnar varðar, ég er undir ná-
kvæmlega sömu sök seldur og aðr-
ir útgefendur í þeim efnum. Þeg-
ar svona gifurlega mikið er gefið
út, þá vill það gjarnan fara svo, að
undirleikurinn er skárstur, söng-
ur oft lélegur, lagavai flausturs-
legt og textar oft ákaflega lélegir.
Fjöldi laganna hefði ekki fengizt
spilaður í útvarpinu fyrir svona
— Áttu von á plötuflóði fyrir
jólin?
„Ég reikna með því, já. Ég verð
sjálfur ekki nema með örfáar
plötur fyrir jólin og þær gjörólik-
ar hver annarri. En af fréttum
blaðanna um útgáfur og upptök-
ur, þá sýnist mér sízt minna eiga
eftir að koma út af plötum það
sem eftir er ársins en i fyrra."
ÖLAFÚR HARALDSSON, for-
stjóri Fálkans, segir: Plötusalan i
heild hefur sízt minnkað, en hlut-
deild íslenzku platnanna í sölunni
er áberandi minni en áður; Fólk
er farið að kaupa erlendar plötur
meira en áður. Þessi þróun hefur
haft sín áhrif á plötuútgáfu Fálk-
ans. Maður sér fram á það, að
salan fer minnkandi, á sama tima
og kostnaður við plötugerðina
eykst mun hraðar en verðið.
Þannig þyrfti salan raunverulega
að fara vaxandi. Fyrir þremur ár-
um, þegar Hljóðriti hf. opnaði
stúdióið, þá kom gifurlegur fjöldi
platna á markað, en áður hafði
komið tiltölulega lítið af íslenzk-
um plötum. Það hafði verið
ákveðin eftirspurn eftir íslenzk-
um plötum, en framboðið of lítið.
Fólk keypti þvi geysimikið af
plötum fyrst eftir að flóðið skall
yfir, en það virðist vera, að fólkið
sé orðið satt á íslenzkri tónlist. Þá
er breiddin alltof lítil i islenzkri
tónlist. Þetta er sama tuggan á
flestum plötum og það á vafalaust
sinn þátt í þessu. Hljóðið í útgef-
endum er almennt dauft og mað-
ur verður var við það í verzlunun-
um, að eftirspurnin eftir íslenzk-
um plötum er minni en áður. En
ég reikna þó með jólaplötuflóði
einsogáður.“ —sh.