Náttúrufræðingurinn - 1984, Qupperneq 57

ll.fl ■ ■bk, r^m
||f B ''s /tBI # * ■ ■ mt ■g\ J © |H( |jj| \ JJÉlm
lll jh Jj \ /
N 1 M 1 : 1 fc L Jw O.Olmm
2. Mynd. Munur á yfirborði mannshárs (M) og nornahárs (N). Smásjármynd. - Photographs of human hair (M) and pele’s hair (N). Micro-
t- d. er höfuðhár höfundar 0.04 mm í
þvermál. Yfirborð mannshárs og
nornahára er mjög ólíkt (2. mynd),
enda verður myndun þeirra með harla
ólíkum hætti.
Nornahár hverfa fljótlega í gróður
°g jarðveg, og helst er að leita þeirra í
skútum og glufum er frá líður. Sumrin
1982 og 1983 kom ég á Þeistareykja-
svæðið og kannaði þá ástand
nornaháranna. Sumarið 1982 voru þau
°rðin mjög bæld eftir snjó vetrarins og
sumarið 1983 átti ég í erfiðleikum við
nö sannfæra samfylgdarmenn mína um
ttlvist háranna, svo mjög höfðu þau
látið á sjá - voru nánast alveg horfin.
SUMMARY
by
Helgi Torfason
National Energy Authority
Grensásvegur 9
108 Reykjavík
In the Krafla volcanic eruption in January
1981, pele’s hair were formed, which also had
been the case in previous eruptions in Krafla. In
the summer of 1981 the author was mapping in
the Þeistareykir district, some 14 km to the
northwest. Then bundles of pele’s hair were
found in some of the fissures south of the mont-
ain Bæjarfjall. Further studies showed that the
distribution of pele’s hair was restricted to an
area around Bæjarfjall (fig. 1). In the summer
of 1982 it was still possible to find pele’s hairs in
some of the fissures, but in the summer of 1983
most of it had completely disappeared.
147