Lesbók Morgunblaðsins - 06.07.1996, Blaðsíða 16

Morgunblaóió/Porkell
KOGQA og Edda Jónsdóttlr ásamt leirverkum sem eru á sýnlngu þeirra I Norræna húsinu
MUNUÐAR-
FULL
LEIRVERK
Keramik-innsetning í samvinnu tveggja ólíkra lista-
manna er sumarsýning Norræng hússins í ár.
ÞÓRODDUR BJARNASON ræddi vió Koggu og
Eddu Jónsdóttur um sýninguna sem opnar í dag.
KOGGA og Edda Jónsdóttir
sýna leirverk unnin í eam-
yinnu á sumarsýningu
Norræna hússins i boði
Norræna hússins. Þær
hafa unnið að gripunum i
eitt og hálft ár og fengu
Guðna Frapzson tónlistar-
mann til að semja tónverk
sem leikið er á sýningunni- Hjóðfærin sem
leikið er á eru leirverkin sjálf. Tónverkið
heitir Lament og hefur verið hljóðritað á
geisladisk sem er fáanlegur ásamt módel-
leirgrip eftir listakonurnar í árituðum og
tölusettum öskjum.
Mikill fjöldi leirverka, settur upp í mis-
munandi stórum hópum, er á sýningunni
í ýmsum stærðum, llt og lögun. Þær sögð-
ust hafa leitað á hlutlaus mið til að vinna
að sýningunni og fengu inni í Listamiðstöð-
inni Straumi í Hafnarfirði í eitt ár. „Það
var mikil hreinsun fyrir okkur báðar að
fá aðstöðu þar," sögðu þær. Sýningin skipt-
ist í raun í tvennt. í stærri salnum eru
eingöngu verk í dökkum litum sem eru
útibrennd en í innri salnurp eru Ijós verk
sem hafa verið brennd í rafmagnsofni.
„Það hafa ansi margir góðir gripir sprung-
ið og brotnað í vinnuferlinu og þá sérstak-
lega þeir útibrenndu þvi þessi tækni er
þannig að verkin verða mjög viðkvæm og
hafa eyðilagst bæði í ofninum og á lejð-
inni úr ofninum," sagði Kogga og sýndi
blaðamanni vagn, hlaðinn fögrum verkum
sem fengu þetta hlutskipti. Hún útjlokaði
ekki að þeir fengju að vera með á sýning-
unni. „Maður verður stundum að leyfa sér
að vera svolítið blátt áfram."
Sýningin er unnin sérstaklega
með rými sýningarsalarins í Noi'-
ræna húsjnu í huga og þær leggja
áherslu á að rétt samspil þurfi
að vera milli allra hluta svo rétt
rýmiskennd náist- Lýsing og
hljóð skipa þar stóran sess. „Við
fengum Guðna Franzson til að
koma og athuga hvort mögulegt
væri að búa til tónlist með því
að leika á Ijstaverkim Hann hejm-
sótti okkur oft í vinnustofuna þar
til hann fylltist löngun til að gera
það. Hann nær ótrúlegustu harma-
kveinum úr gripunum og þetta er mjög
dramatískt. Lament þýðir sorgaróður en
verkið endar í þeirri birtu sem er í ljósa
salnum hjá okkur," sögðu Kogga og Edda.
Tónhstin spilar því með verkunum á marg-
an hátt og þær bentu einnig á að dökku
hlutirnir eru brenndir við lifandi hita en
þeir hvítu við dauðan, sem er rafmagnshit-
inn. „Það var mjög gaman að vinna með
svona ólíkum listamanni og það skapar
umræðu um verkið og veltir upp nýjum
flötum á því.H
Háskólanóm i samskiptum
Það er ekki á hveijum degi að Ijstamenn
leggja saman krafta sína og sýna sameigin-
leg verk eins og á þessari sýningu og því
Jék blaðamanni forvitni á að vjta hvernig
samstarfið hefði gengið. „Þetta var eins
og háskólanám í samskiptum. Það stóð
alltaf til að yinna hlutina saman en hug-
myndirnar hafa þróast á vinnutímanum,
Upphaflega stóð til að ég sæi um að móta
formin og Edda myndi sjá um skreytingar
Gudni ncer ótrú-
legustu harma-
kveinum úrgrip-
unum.
en siðan sáum við að það yrði ekki eins
spennandi. Okkar samstarf hefur gengið
vel og uppsetningin hér í Norræna húsinu
sérstaklega. Það hafa ekki kamið upp nein
yandamál."
Edda hefur ekki unnið í keramik áður
og segist því ekki einungis hafa lært mik-
ið af samvinnunni samskiptalega heldur
líka verklega. „Það er spurning hvort ég
losna úr þessu aftur. Maður fær svo mikla
jarðtengingu við að vinna með leirinn og
það er líkamlega mjög þægilegt. Þetta er
samt að mörgu leyti líkt grafíkinni sem
er mín sérgrein."
Sýningin er óvenjuleg sem keramiksýn-
ing að mörgu leyti. Bæði að hlutunum er
stillt upp mörgum saman og að notagildi
þeirra er ekkert,
Blaðamaður minntjst á hve honum þættu
hlutjrnir lífrænir. „Þeir eru bæði munúðar-
og kynþokkafulhr enda mjög tengdir
náttúrunni, hvort sem það er náttúran í
okkur eða náttúran sem efnið er sprottið
úr," sögðu Edda og Kogga-
16 IESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/USTIR 6.JÚLÍ 1996