Lesbók Morgunblaðsins - 16.11.1991, Blaðsíða 11

Þekkir einhver þetta fólk?
Myndina tók Hallgrímur Einarsson í barnaskól-
anum í Reykjavík um aldamótin síðustu. Ef les-
endur Lesbókar telja sig þekkja fólkið á mynd-
inni, eru þeir vinsamlegast beðnir um að koma
þeim upplýsingum á framfæri við Minjasafnið á
Akureyri, því þar er þessi mynd varðveitt. Póst-
hólf Minjasafnsins er nr. 341, 602 Akureyri; einn-
ig er hægt að hringja í síma 24162.
Hausateikningin er til að auðvelda lesendum
að merkja við það fólk sem það þekkir. Þótt þið
kannist aðeins við einn, eða örfáa á myndinni,
eru allar upplýsingar vel þegnar.
Af þeim sem þegar eru þekktir má nefna nr.
2: Guðmund Jónsson, Reykjum í Mosfellssveit,
f. 1890, skipstjóra á Skallagrími. Nr. 11 er sögð
vera María, kærasta Helga frá Brennu, nr. 14
er Sigríður Siemsen, gift Páli Einarssyni sýslu-
manni á Akureyri og er Einar Pálsson verkfræð-
ingur sonur þeirra. Nr- 15 er Þórdís Ásgeirsdótt-
ir, f. 1889, frá Knarrarnesi á Mýrum. Hún var
send tvo vetur í Barnaskólann í Reykjavík og
giftist Bjarna Benediktssyni á Húsavík.
GUÐBJÖRG
TÓMASDÓTTIR
Sumar
kveður
Enn er sól og sunnanvindur.
Svífur fugl um klettaskarð.
í fjarlægð blámast fagur tindur
- fjallabrún og klettaskarð.
í vatni speglast hnjúkar, hólar,
hraun og drangar miklu nær.
A borði þess er bjarmi sólar
- og birta himins silfurtær.
Á háum kletti er krummi á þingi
- kjói á flugi - litlu fjær.
Rjúpa á rölti í lágu lyngi.
- Rákar vatnið sunnan blær.
Fálki gjóar um fuglaheima
fránum augum, eftir bráð.
Á litlum vængjum lóur sveima.
- Lífsbaráttan hörð er háð.
Undir klettsins bratta bergi
berjalyng og mosi grær.
í huga mínum get ég hvergi
hjartans friði komist nær.
Dagar koma. - Sumar kveður.
- Kyngir snjó á fjallasnös.
Blómin fölna - fleira skeður.
- Falla lauf og sölna grös.
Þó tíðin kólni og kannski frjósi.
- Kuldi næði yfir storð.
í geisla sólar - gullnu Ijósi
gárast vatnsins yfirborð.
Höfundur er húsmóðir í Hafnarfirði.
Ljóðið er úr nýrri Ijóðabók, sem heitir
Sitthvað.
PÁLMI EYJÓLFSSON
Haust á Þingvöllum
Tveir hrafnar fljúga hægt í austurátt
og ofar þeirra vængjum loftið blátt
er skreytt með skýjabreiðum.
Það ríkir helgiblær hjá Öxará,
við aldinn hamrakór og forna gjá,
en móða birgir sýn að háum heiðum.
Og værð er yfir vatnsins fríðu mynd
við vesturbakkann tært sem bergvatnslind,
en dimmblátt þegar dregur út frá landi.
Hér vakir kirkjan vígðum grafreit hjá
og víst er bærinn þjóðlegur að sjá
í fögru fjallabandi.
Er klukka landsins klingdi á þessum stað,
með kveinstöfum sá dæmdi miskunn bað.
Hér grét hinn gæfurúni.
Er fátæk þjóð fékk fyrstu stjórnarskrá,
í fögnuði sitt land í draumum sá
og hóf hér fána að húni.
í gráan mosann haustið hæglátt fer
en hraunið breytist ei, þó frjósi ber
og litadýrð á lyng og birki færist.
Þú geymir þessa gullnu mynd hjá þér
svo gleðistraumur hljótt um brjóst þitt fer
því ást til lands og lífsins endurnærist.
Höfundur býr á Hvolsvelli.
HRAFN HARÐARSON
Kópavogur Kópavogur
1955 árið 2000?
Það var í húsi hérna austar Ég veit að öll bárujárnsklæddu
í bænum lágreistu húsin í bænum
auðvitað með risi munu víkja fyrir fram-
og mörgum kvistum eins og gömlu tré vindunni.
Og ég geng þess ekki heldur
að útburður dulinn
— nú Moggans að sjálfsögðu — að í þeirra stað
varð ekki úti kemur meiri depurð einsemdar
heldur innlyksa í steinsteyptum
í gömlu ævintýri fjölbýlishúsum
um gamla norn sem var prinsessa í álögum fyrir gamalt fólk.
og varð að lesa fyrir hana Og nú er sagan hálf.
dánartilkynningar, helstu fréttir frá útlöndum, Afar gamalt fólk,
Ferdinand og dagbókina okkur sjálf.
á hverjum morgni allan veturinn
uns hann var sendur í sveit vestur í Dali um vorið. \
Það varð honum til lífs
að kunna að Iesa Höfundur er skáld og bókavörður í Kópa-
ungur. vogi.

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 16. NÓVEMBER 1991 11