Lesbók Morgunblaðsins - 27.04.1991, Blaðsíða 11

Pontiac: Firna sterklegar liurflir, stjórntæki í „klasa“ við stýrið, fallega formuð
sæti og mælaborð oer afturendi, sem hefur smávegis kiúðrast.
Tveir góðir - en ólíkir.
um. Drifið er á framhjólunum eins og á
Citroén. Af öðru sem fylgir með í pakkanum
má nefna veltistýri, sjálfvirka hraðastillingu,
loftkælingu, klukku og álfelgur.
Akstur og niðurstaða
Það er ekki nándar nærri eins sérkenni-
legt að aka Citroén XM eins og fyrirrenn-
ara hans, DS í gamla daga. Það ætti ég
að mifna, því ég átti um árabil þijá af þeirri
gerð. En breytingin er öll til mikilla bóta.
Maður verður að taka vægt á því hvað vél-
in er slöpp, en erfiðara er að skilja, hvers-
vegna ekki er hægt að hljóðeinangra hana
betur. Þegar Citroén XM er kominn á skrið
er hann framúrskarandi og leynir hraðanum
ótrúlega. Vindhvinur er mjög lítill. Maður
situr fremur hátt og hefur góða yfirsýn;
stýrið er mjög nákvæmt eins og það var
raunar alltaf og bíllinn er afburða stöðugur
Pontiac Grand Prix (að ofan): Utlitið er í senn sterklegt og straumlínulagað, en
ekki hnökralaust. Citroen XM virkar lengri og rennilegri, þótt hann sé í raun-
inni styttri.
í rásinni. Frágangurinn er naumast eins
traustlegur og á Pontiac Grand Prix , en
listrænt útlit bætir það upp.
Póntiac Grand Prix er orðinn miklu háþró-
aðri akstursbíll en ég átti von á, enda hefur
maður næsta lítil kynni haft af nýjum
amerískum bílum síðustu ára. Engum
amerískum bíi hef ég ekið, sem svipar jafn
mikið til Evrópugæðinganna, sem allir virð-
ast keppast um að nálgast. Það er afar
ánægjulegt að aka þessum bíl; hann hefur
þessa gegnheilu, sólídu tilfinningu, sem
Þjóðveijar hafa kunnað manna bezt að
byggja inn í sína bíla, jafnvel þótt þeir séu
litlir eins og nýi Þristurinn frá BMW. Mér
sýnist á öllu, að verkfræðingar Pontiac hafi
skoðað vel BMW-Fimmuna. Tilfinningin
þegar setið er undir stýri í þeim er ekki
ósvipuð.
Niðurstaðan verður sú, að ekki verði auð-
veldlega skorið úr um, hvor sé betri Brúnn
eða Rauður. Báðir hafa til síns ágætis nokk-
uð. Fyrir þá sem ekki sjá annað en ameríska
bíla, verður Pontiac Grand Prix hinn sjálf-
sagði valkostur. Hann er meira traustvekj-
andi, en ekki eins fallegur, eyðslufrekari,
en líka skemmtilega kraftmikill og í ljósi
reynslunnar má ímynda sér að endingin
verði góð.
Citroén er betur teiknaður; hann er list-
rænni bíll, sérstæðari í útliti, með meiri
þægindi vegna fjöðrunarinnar og úrvals
sæta. Sem flaggskip Citroén-flotans er hann
að öllum líkindum meira stöðutákn, enda
mun dýrari ef hann er tekinn með sambæri-
legiá vél við Pontiac Grand Prix.
G.S.
L
trol gerir það einnig að verkum að bíllinn
er rásfastari en ella, minni hætta er á að
hann skriki og að ökumaður missi stjórn á
honum við óvæntar aðstæður.
Að innan kemur Sigma einnig þannig fyr-
ir að þar sé vel fyrir öllu séð. Þægindi á öll-
um sviðum sitja í fyrirrúmi. Mælaborð gefur
allar nauðsynlegar og hefðbundnar upplýs-
ingar og sveigist efri brún þess upp á við
framan við ökumann en liggur síðan lárétt.
Neðan við mælana er síðan láréttur kantur
sem skilur að brettið þar sem finna má mið-
stöðvarrofa, útvarp og fleiri rofa. Ljósa- og
þurrkurofar eru í armi við stýrið og í stýrinu
er einnig hraðastilling sem þó þarf að kveikja
sérstaklega á með rofa í mælaborðinu til
vinstri.
Rafmagn Og Þægindi
Ökumannssæti er stillanlegt á hæðina og
síðan má stilla fjarlægð frá mælaborði, bak-
halla og halla á setu. Stillingarnar eru raf-
knúnar og hægt er að setja tvær stillingar
í minni sem er mjög þægilegt ef tveir mislag-
aðir ökumenn nota bílinn mikið til skiptis.
Bíllinn er einnig búinn veltistýri.
Aftursætin eru þægileg og sérstaklega
má nefna að höfuðrými er nóg bæði í fram-
og aftursætum og gott fótarými er einnig.
Sigma er með öðrum orðum stór og rúmgóð-
ur bíll. Þá er allt yfirbragð hið innra smekk-
legt nema að mér finnst viðarklæðning í
mælaborði og hurðum ekki falla nógu vel
að þessu umhverfi. Hanskahólf er ágætt og
sömuleiðis er hólf milli framsæta.
Sem fyrr segir sitja þægindin i fyrirrúmi
hjá Sigma og af rafdrifnum búnaði má nefna
auk stillingar ökumannssætis, hita í framsæt-
um, rúður og læsingar, speglastillingar, sóll-
úgu og sjálfvirka stillingu á hita.
Vélin er þriggja litra, 205 hestafla með
tveimur yfirliggjandi knastásum, 24 ventla
með rafstýrðri íjölinnsprautun eða þriggja
lítra og 177 hestafla. Hérlendis verður þó
aðeins boðinn bíllinn með stærri vélinni.
Bíllinn er fáanlegur með fimm gíra hand-
skiptingu eða sjálfskiptingu sem býður upp
á sparnaðar- eða sportstillingu og var kraft-
meiri bíllinn prófaður og með sjálfskipting-
unni.
Þegar sest er undir stýri á Sigma finnst
strax að hér er ekki smábíll á ferðinni. Bæði
er að ökumanni fínnst hann hafa verklegt
tæki í höndum og vélarhljóð er skemmtilegt,
ekki hávaði en það heyrist að bíllinn er knú-
inn kraftmikilli vél. Enda verður ökumaður
ekki fyrir vonbrigðum með viðbragðið sem
er snöggt en þrátt fyrir það fer sjálfskipting-
in mjúklega að þegar hún skiptir niður við
framúrakstur.
í þessari kynningu hjá Norðmönnum gafst
tækifæri til að láta gamminn geisa á sér-
stakri æfingabraut hjá FÍB þeirra Norð-
manna. Á hálkubrautinni kom vel í ljós hvern-
ig spyrnustýringin hefur hemil á ökumanni
og tekur í raun af honum völdin þegar hann
er að rata í vandræði. Og þótt hún bjargi
náttúrlega ekki öllu þá er ljóst að þetta kerfi
hjálpar ökumönnum í vissum aðstæðum með-
al annars með því að koma í veg fyrir að
hægt sé að spóla þegar veggripið er lítið.
Auk þess að aka á hálkunni var spyrnt
hraustlega á æfingabrautinni með tilheyrandi
bugðum og einnig þar finnst hversu rásfast-
ur Sigma er en segja má að þarna hefðu
þurft að vera aðrir bílar til viðmiðunar og
prófunar í sömu beyjum.
Verðið á Sigma er í dag áætlað kringum
2,7 milljónir króna. Er það bíllinn með stærri
vélinni og þeim búnaði sem hér hefur verið
lýst. Óhætt er að fullyrða að þar er margt
í boði fyrir fjárfestinguna.
Vélin er þriggja lítra, 205 hestöfl og
24 ventla.
Farangursrýmið er sæmilegt.
Sigma er í flokki stórra bíla.
I
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 27. APRÍL 1991