Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1981, Blaðsíða 16

Sturla Friðriksson
Snjó-
maðurinn
Minnisatæð er fjallafara
fregn af snjómanninum Jetti,
sem hann nyrst í Nepal frótti
norpadi á yzta hjara.
Og er sumir segja bara
sé að finna hér á hnetti
lifandi á litlum bletti.
Leitarmenn þó taka vara
fyrir von um vissu anara.
Virðast þar í sínum rétti,
er þeir mæna klett af kletti,
kanna för og leita svara.
Vindar kafaldsklökkum hranna,
kólgu upp úr dölum sjóða.
Neðar þynniat þokumóða.
Þá má greina milli fanna
ókunnugleg spor er apanna
spöng á milli jökulflóða,
fótatraðk og troðinn alóða,
táknræn för, er virðaat sanna
einmitt það, sem átti að kanna.
Undanfara vorra þjóða,
týnda ættarhlutann hljóða,
hlekkinn milli apa og manna.
Gnæfa hvitir tröllatindar,
tætast ský á veðramótum.
Jökulsúgur gnýr í gjótum,
gnauða í skörðum monsunvindar.
Árla morguns roðna rindar,
rennur dögg af klakaspjótum.
Vætla eftir urðarhnjótum
undir holds og beinagrindar
fjallsins. Þegar birtan blindar
birtist sýn í skriðurótum.
Einn þar gengur fimum fótum
furðuspor í anjóinn myndar.
Öslar hann um kaldan krapa
kafaldið í förin drífur.
Undravel hann krappan klífur
klettinn, þar sem flestir hrapa.
Þar sem jökulgljúfrin gapa
greiðlega hann yfir avífur.
Upp úr hjarni röskur rífur
ræfil, þar sem aðrir snapa
bjargarlaust og lífi tapa.
Lík þeirra hann með sér þrífur
loðinbrýndur, bartastífur
blendingur af manni og apa.
Fram um herðar hárið aíða
hangir líkast ullartrafi.
Eins og flóknir iokkar lafi
fausir inn um togið stríða.
Manni virðist veran skríða,
vaða fannir hálf í kafí.
Þá er aem hún gryfju grafí
gegn um skafia undirhiíða.
Þessi sýn var lengi að liða
leikur á því enginn vafi,
að veruleiki verið hafi —
vitrun milli kafaldshríða.
Bogfimi — þjóðleg
íþrótt Bhutana
í Paro gefst okkur kostur á aö horfa á og
taka þátt í þjóölegri íþrótt Bhutana, en þaö
er skotkeppni meö boga og örvum. Fer
keppnin fram á grasfleti í útjaöri þorpsins.
Þangað eru komnar bogaskyttur og er
skotiö í mark á um 200 metra færi. Er
furðulegt hve hæfni skotmanna er mikil.
Ekki eru allir samt jafn leiknir meö bogann
og er sagt aö oft eigi sér staö óhöpp, til
dæmis hafi sendiherra veriö skotinn í
lærið, þegar krýning konungs fór fram. Viö
Sigrún reynum bæöi aö skjóta. Boginn er
hátt á annan metra á lengd, og er
strengurinn afar stífur. Mér tekst aö hitta
mark á tíu metra færi. Eftír velheppnaö
skot er dansaö í hring og æpt heróp aö
venju bogmanna.
Er nú komið aö lokum kynnisferöar
16
ÁSTRÍKUB OG GULLSIGÐIN
////// þu MÁrr y.v >
'~LLCT//// FARA Af/ / ATA
r Éo vB/r iíka, Hm//A mig niður ítein
ALLAR HINAR f/6£>/w\ RÍKl/R FR/END/...
AR ÞÍNAR ERU GEVMDAR ÍA
i//n iMti/aiua ny i ' » ___
v/Ð JðruNHAU6 úriT '
SKÓG/, FÖRUM AC SÆKJA
ÞÆR!

VHA,HA! HJALP/
OSS BELJAKOS !
ALDRE/ FÓR ÞAP
SVO,AD ÉG f#/
\HEjMSIÍKTI Þ/Gs
NOKKRUM KLST. SJÐAR.
VESL/NGS VANRÍk-
UR! Sí1 VAR FRELS■
/NU FEG/NN. ÞAUT
E/NSOGHAlA- i
^KL/PPTUP. .jM/.
'MÁ EG EKK/
BJOÐA UPP A
KAFF/SOPAh
' EN 1t/Ð MEGUM EKK/ \
GLEVMA ABALATR/V/NU}
GLAMRÍKUR. V/Ð KOMUM J
T/L AÐ KAUPA GUUS/GD J
HfíNPA SEVVKARL/ 7
w OKKAR!
GLUB&-
NE/.'NEH EjGMVND/ \ EG EG L/KA' OG Æ SKAL
FVR/RVERDA M/G XHE/MTAAB) GJÖF T/L GJALPA!
FVR/R ÞAÐ ALLAÆV/J BORGA! 1 ÉG ERMEV 7LEK/-
héD TAKA BORGUNsÁ. ÆL. FÆR/ SGJÖF' A
' þESS/ BAUTA - >
STE/NN OG ÞÚGETU/
^FÆRT HANNTUa
/JR/f/j ÞAKKA ÞÉR FVR/R,
ZR 1 HE/MSÓKN/NA! MER.
V F/NNSTEG E/Gfí í ÞER
HVERTBE/N.'
//ETL/D/V
AV ÉTA HVO!
ANNAN ?
NU ER KOM/NN T/M/
T/L AP SNÚA fíFTUR
HE/M I ÞORP/V OKKAR
SJÓVRÍKUR B'/VUR EFT
„ IR S/GVINN/ '
VERTU SVO BLESSfíV-
LIR ELSKU GLAMRÍKUR
FRÆND!...' A
okkar til Bhutan. Viö brottförina ökum viö
niður meö Paro-ánni, og síöan sama veg
sem viö komum eftir í upphafi feröar. Enn
er unnið af kappi viö þessa miklu vega-
gerö. í upphafi var gert ráö fyrir, aö þjóöin
legöi þennan veg í sjálfboöavinnu, en sú
áætlun reyndist óhæf. Þá voru fluttir inn
Indverjar og Nepalbúar tii vegavinnu. Má
víöa sjá þetta fólk, þar sem þaö býr í
smáhreysum, eða kyndir eld á vegarkantin-
um. Þar er hitaöur málsverður eöa brædd
tjara í stórum pottum. Karlar, konur og
börn eru þar viö mokstur og grjótburö.
Þessir vegamenn standa skör lægra í
mannviröingum en bhutanskir bændur.
Meöal bænda er þjóðfélagið fast skoröað í
aldagömlum farvegi, þar sem einangrunin
hefur fram á síöustu ár varöveitt forna
menningu í þessum afskekktu dölum
Himalajafjalla. Hér má enn finna ævintýra-
heima í ódáinsökrum Shangri-la, og viö
brottför okkar úr landamærabænum
Phuntsholing skiljum við gjörla sjónarmiö
landsmanna, aö ekkert liggi þeim á aö
innleiöa nútíma vélmenningu í sitt forna
drekaland.
ÚtKcíandi: Hf. Árvakur, Reykjavlk
Framkv.stj.: Haraldur Svelnsson
Ritstjúrar: Matthfax Juhannetwen
Styrmir Gunnarsson
Ritstj.fltr.: Gisli SÍKurðsson
AuglýsinKar: Baldvin JAnsson
Ritstjórn: Aðalstrœti 6. Simi 10100