Lesbók Morgunblaðsins - 19.07.1980, Blaðsíða 2

Blómgun kallar Sigurjón þennan tréskúlptúr, sem stendur til aö útfæra
í málm — og þá miklu stærri —til þess aö standa einhversstaöar úti.
Að neðan:
Hér kemur enn ein hliö á Sigurjóni, bronsmynd, sem tekur talsveröum
breytingum eftir því hvernig Ijósiö fellur á hana — eins og raunar á við
um fiestar höggmyndir. Þessi mynd er eins og sjá má ekki mjög
fyrirferðarmikil, en Sigurjón gat þess aö þaö eitt að steypa hana í brons,
kostaöi 600 þúsund.
A
SÝNINGU
SIGURJÓNS
ÓLAFS
SONAR

Sl-
UNGUR
TIL-
RAUNA-
MAÐUR
Aö neöan:
Þessi mynd Sigurjóns er ein-
kennandi fyrir vinnubrögö hans
þegar efniviðurinn er tré — og
um leiö sýnir hún síungan
sköpunarmátt hans. Þorbjörg
Höskuldsdóttir listmálari viröir
myndina fvrir sér.
„Þetta gæti ég nú gert," sagöi vegfarandi á Laugarnestanganum, en þaö
sögöu menn líka eftir á um aðferð Kólumbusar til þess aö láta egg standa
uppá endann. Aö vísu eru þetta bara rekaviðarbútar, sem Sigurjón hefur
nánast ekkert gert viö annað en aö stilla þeim upp og festa þá saman svo
úr verður skemmtilegur skúlptúr.
Á LISTAHÁTÍÐ í vor sýndi Sigurjón
Ólafsson höggmyndir í FÍM salnum
og viö hús sitt á Laugarnestanga, þar
sem hann býr og starfar. Á þessari
sýningu kom í Ijós eins og oft áður,
aö Sigurjón lendir aldrei á kafi í þeirri
keldu, sem fjölmargir myndlistar-
menn á hans aidri — og miklu yngri
— brjótast um í og komast ekki upp
úr. Þaö er fen endurtekningarinnar;
þegar sköpunargleðin — eða sköp-
unarmátturinn — hefur yfirgefiö list-
amanninn og hann sættir sig viö aö
endurtaka sjálfan sig, nauðugur eöa
viljugur. Stundum hafa menn ein-
faldlega heilaþvegist svo af hroka oa
sjálfumgleöi, aö þessi endurtekning
án þróunar veröur sjálfsögö og eöli-
leg. Aörir viöurkenna, aö þeir vildu
gjarnan geta fundiö sór nýjar leiöir,
en leitin hefur ekki boriö árangur.
Venjulega veröa ungir menn fyrir
tíðari og margháttaöri áhrifum, sem
þá endurspeglast í list þeirra; það er
eölilegur hlutur. Myndlistarmaöur á
efri árum hefur ef til vill á tilfinning-
unni, aö hann eigi sitt bezta aö baki;
hann er kominn í fastan farveg og
hættan á dauöri endurtekningu vofir
sífellt yfir honum eins og Damokles-
arsverö. Eftirtektarvert er, aö braut-
ryöjendurnir í íslenzkri myndlist
sluppu furöu vel framhjá þessari
hættu og betur en ýmsir aörir, sem
síöar voru á feröinni.
Meöal þeirra, sem náö hafa aö
ausa af æskubrunninum frameftir
aldri er Sigurjón Ólafsson — og
kannski á þetta betur viö um hann en
nokkurn annan hérlendan myndlist-
armann. Sigurjón er síungur tilrauna-
Framhald á bls. 15