Lesbók Morgunblaðsins - 19.01.1980, Blaðsíða 8

Þannig má oft sjá Héöinn Maríusson, þegar hann er í landi. Hann stendur utan viö
skúrinn sinn og greiöir úr kolanetum.
Þaö var á köldum rigningardegi á
sumri úthallanda, aö ég sá Héöin
Maríusson fyrst. Hann stóö þá og
greiddi úr netum utan viö skúrinn
sinn uppaf bryggjunni á Húsavík, í
blárri úlpu, meö sixpensara og girtur
einhverskonar svuntu. Mér þótti
maöurinn vörpulegur og alveg meö
ólíkindum aö hann yröi áttræður eftir
fjóra mánuöi, — og aldrei, hvorki
fyrr né síöar hef ég séö nær
áttræöan mann svo vel á sig kominn.
Á afmælisdaginn, sem bar uppá
svartasta skammdegiö, birtust af-
mælisgreinar um Héðin í dagblööum
og þrír þjóökunnir menn báru þar
mikið lof á kempuna. Af því sem þeir
sögöu, — og af því sem ýmsir
Húsvíkingar tjáöu mér, má slá því
föstu, að Héöinn Maríusson sjósókn-
ari og trillukall allra trillukalla, sé í
raun og sannleika hinn sanni veiöi-
maöur holdi kfæddur. Til eru þeir
menn, sem fæöast með svo ríku-
legan skammt af veiöieöli, aö hugur
þeirra er alla stund bundinn við
þessa einu athöfn: Aö veiða. Þá
skiptir ekki höfuömáli, hvort verið er
meö byssu í höndum og hvort aflinn
veröur selur eöa fugl, ellegar net og
önnur veiöarfæri, sem gefa fisk í
soöið. Annaöhvort fæöist maður
meö þessa hvöt — eöa ekki, og
framar ööru hefur hún oröiö mann-
kindinni til bjargar gegnum áraþús-
undir.
Mér hefur skilizt, aö Héöinn Marí-
usson sé sá veiöimaöur af guösnáö,
sem til er jafnað af þeim sem bezt
þekkja til veiða. Sjálfur er ég ekki í
þeim hópi; er gersneyddur veiöieöli
og hef ekki migið í saltan sjó. En þar
fyrir þótti mér geysilega forvitnilegt
að hitta Héöin á „heimavelli" eins og
sagt er á íþróttamáli. Hann er mikill
vexti, sívalur og trúlega þungur,
þrekinn um heröar og stendur ævin-
lega teinréttur.. Enda þótt viömót
hans einkennist ööru fremur af
hógværð og hlýju, minnti hann mig
eitthvaö á þá forna kappa, sem fóru
um sollinn sæ og stóöu í stafni.
Héöinn er víst ekki ennþá kominn
á karlagrobbsaldurinn; aö minnsta
kosti var ekki á honum að heyra, aö
margt markvert heföi á daga hans
drifið. Hann er ekki einn þeirra, sem
umsvifalaust fara aö segja ókunnug-
um aökomumanni sögur, — ekki
einu sinni veiðisögur. Aftur á móti
bauö hann mér aö líta inn í skúrinn
sinn, þar sem gefur aö líta þúsund
tegundir af snærum og sísal og
allskonar línu — og allsstaöar þessi
Þótt Héöinn sé áttræóur, vottar ekki fyrir óstyrk eöa skjálfta í höndum hans, þegar hann miöar
meö selabyssunni, sem hann fékk í tannfé.
og varð veiði-
maður af
guðsnáð
Um Héðin Maríusson trillu-
karl á Húsavík, sem hefur róið
í 66 ár, þekkir á fiskinum, hvar í
Skjálfanda hann hefur veiöst og
sækir sjó þótt orðinn sé áttræður