Lesbók Morgunblaðsins - 30.09.1973, Blaðsíða 16

FRELS
Framhald af bls. 10.
Veggirnir hverfa.
Ljósið er frjálst. Víðátta
alheimsins hvolfist yfir.
Lýðurinn horfir á sig í
nektinni. Hér eru allir
jafnir. Allir eru eins í
nektinni. Hispursleysið
og hreinleikinn eiga sér
engin takmörk. Flekk-
leysið hefur yfirhöndina.
Er ekki dýrlegt, að
sitja svona frjáls, laus frá
þessu bjánalega amstri,
sem eyðileggur taug-
arnar?
Finn, hvernig frið-
urinn liggur í loftinu.
Sjá, hvernig tíminn
hefur stanzað og hreyf-
ingin deyr út.
Heyr, hvernig ástin
hljómar í gegnum hjart-
slátt lífsins.
Hér þarf ekki orð.
Lýðurinn skilur leyndar-
dómana. Og leynd-
ardómurinn er Frelsið.
Lausn alls.
Reykur.
— Ahhhh.
Reykur. — Frelsi.
Takturinn hættir. Við
tekur ærandi hávaði
þagnarinnar. Líkamarnir
titra. Andardrátturinn
verður hraðari.
— Ahhhh.
Reykur.
Sælan og alfriðurinn er
að ná hámarki.
Svo yfirgefur hið ver-
aldlega staðinn. Frelsið
eitt er eftir. Hugurinn er
yfir allt hafinn. Hann
skynjar líkamana í köJdu
algleyminu og horfir á þá
með fyrirlitningu.
Einskisnýtir líkamar.
Allt leysist upp í enda-
leysi.
Þögnin þagnar.
Reykurinn er hula
tómsins. Líkamarnir
hallast upp að og hætta
að titra. Þarna liggja
þeir. Hugurinn hrósar
sigri yfir yfirborðs-
mennskunni. Allt er
blátt.
Víðsýnið er algert. Sjá,
sólin er græn. Þarna eru
kýr. Hvað eru þær að
segja þessar kýr? Þarfn-
ast þær orða?
Mikil er fegurð
himinsins. Þrungin friði.
Við erum frjáls.
— Ahhhh. . .
Sjáið þið líkamana. En
hve þeir eru ljótir.
Furðulegt, hvernig við
getum búið þarna.
Hvítir. Hvílíkt hneyksli.
Hugurinn dofnar yfir
sýninni. Veggirnir eru að
koma. Er himininn að
lokast? Hugurinn fer í.
Þrátt fyrir allt eru
líkamarnir lífgjafi frels-
isins.
Líkamarnir byrja að
titra aftur. Brátt í takt.
Þögnin, sem fór, er
komin aftur. En hún
hefur svo hátt.
Setjum plötu á.
Söngur leitar frelsis-
ins. Átakanleg hróp.
Takturinn verður
hraðari, því leitin verður
æ örvæntingarfyllri.
Söngurinn ómar eins og
hróp hins deyjandi
manns. Söngurinn vefur
sig utan um reykinn.
Reykurinn þéttist, reynir
að sýna söngnum, hvar
frelsið er. Brátt deyr
söngurinn. Takturinn
hættir.
Lýðurinn hættir að
hreyfast, vorkennir
söngvaranum. Hann
leitaði, en fann ekki.
Allt er svart.
Reykurinn er kyrr f
loftinu. Það er eins og
bið.
— Óóóóó.
Nektin er að hverfa.
Hjúpur myndast utan um
líkamana. Grænir, gulir,
bláir, allavega.
Nektin hverfur.
Lýðurinn hættir að píra
augun. Það er eins og
hispursleysið hverfi.
Höftin setjast að. Þögnin
hættir að vera trúnaður.
Lýðurinn snýr upp á sig
og kíkir aftur fyrir sig.
Allir leita orða. Öryggið
er farið, vantraustið
verður að skýi í loftinu.
Einmanakenndin ber að
dyrum sálarinnar. Var ég
svo einmana áður? Hví
blygðast ég mín? Ég
forðast augnaráð þitt.
Blekkingin hlær í
kringum lýðinn.
Er frelsiðfarið? Ha?
— Orð!!
— Ég er svangur.
— Mig vantar reyk.
— Farðu út og reddaðu
reyk, maður.
— Ég get ekki staðið
upp. Ég er máttvana. Mig
vantar svo reyk.

AJAX er fljótvirkt ferskt sem sítróna.
AJAX með sítrónukeim
nýja uppþvottaefnið
sem
fjarlægir fitu
fljótt og vel.

Nýja AJAX -
uppþvottaefnið
fjarlægir fituleifar án
fyrirhafnar. Teskellur
- eggjabletti - varalit.
Vinnur bug á lykt
jafnvel fisk- og
lauklykt - heldinr
uppþvottavatninu
ilmandi.
AJAX með
sítrónukeim
hin ferska
orka.