Lesbók Morgunblaðsins - 24.09.1961, Síða 1

26. tbl.

Sunnudagur 24. september 1961
XXXVI. árg.
Kristín Ölafsdóttir frd Sumarliðabæ
Jaröskjálftinn
á Rangárvöllum
„Man eg æsku mína og jólin,
man ég stutta græna kjólinn.
Blómum skrýdda háa hólinn,
hlaup og dansinn til og frá,
það var ljúft að lifa þá,
þegar blessuð sumarsólin,
signdi mig á kvöldin.
þá var gott að hafa hreinan
skjöldinn.“
ÞAÐ var vorið 1894, sem faðir
minn hafði lokið við að byggja
nýa bæinn okkar. Þá hafði hann
í annað sinn byggt upp öll bæar-
hús að Efri-Sumarliðabæ, á þeim
36 árum, sem hann bjó þar. Auð-
vitað án alls endurgjalds frá jarð-
eiganda.
Okkur systkinunum þótti bær-
inn fallegur, með svört þil og
hvítmálaða, stóra glugga, hvítar
vindskeiðar, sem blöstu mót sól
og suðri. Veggirnir í bæarrönd-
inni voru hlaðnir úr gulrauðu mó-
bergi, sem tekið var úr Steins-
læk, vestur við Svartalækjarvað.
Baðstofan portbyggð, og stofa
undir loftinu, svo og búr og eld-
hús, loft og geymslur. Stundum
voru fundir sveitarinnar haldnir í
stofunni. Stundum „böll“ og
skemmtanir, þá var þröngt á
þingi, en gaman samt. Foreldrar
mínir tóku þátt í gleðinni, þannig,
að þau gáfu því auga, að allt færi
vel og fallega fram, og að allir
skemmtu sér. Móðir mín og við
systurnar með henni, sáum um
veitingarnar, en þær voru kaffi,
kleinur og lummur, stundum bún-
ar til úr fínt möluðu bankabyggi.
Það þótti okkur „herramanns mat-
ur“. Engin takmörk voru sett um
það, hvenær „ballinu“ skyldi
ljúka. En lítið mun hafa verið
sofið nóttina þá. Allir urðu að
vera komnir til vinnu á venjuleg-
um tíma. Eg held að það hafi
aldrei brugðizt.
Meðan dansinn dunaði niðri í
stofunni, hafði faðir minn hjá sér
mann uppi á loftinu, sem kunni
að tefla skák. En faðir minn kunni
að tefla, og hafði mjög gaman af
tafli.
í nýu húsakynnunum okkar
fóru fram þó nokkuð margbrotin
störf.
að Reyðarvatni
Kristín Olafsdóttir.