Lesbók Morgunblaðsins - 30.04.1961, Blaðsíða 16
244
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A K 5 4
♦ 752
♦ DGIO
A 8652
A G 9 8 6
V 9
+ ÁK9642
A 93
A 2
V Á 10 8 6
43
4 73
A DG104
A ÁD1073
V KDG
♦ 85
A ÁK7
N
V A
S
S sagði 6 spaða og út kom TD.
Hún var drepin og svo kom út SG.
Það er sjálfsagt að svína honum, en
V á ekki að drepa. Hann fær slag á
kónginn fyrir því. Drepi hann strax,
er hann í vandræðum með hvort
hann á heldur að slá út hjarta eða
laufi, en allt getur verið komið undir
réttu útspili. S verður að slá út
trompi aftur, og nú fleygir A af sér
H10. Það var bending, og nú slær
V út hjarta og A fær þann slag á ás-
inn. — Ef V hefði drepið SG og sleg-
ið út laufi, þá vann S spilið. Hann
tók þá trompin fyrst, tók svo slag á
TK, sló út tigli og trompaði og þá
var tigullinn frír í borði og I hann
fóru hjörtun af hendi.
Frá sumardeginum
fyrsta í Reykjavík:
Vorgyðjan kemur!
Aflabrestur
hefir verið í Vestmannaeyum í vet-
ur, en það hefir komið fyrir áður. í
bréfi frá Vestmannaeyum, sem ritað
var 5 apríl 1875, segir svo: Hæstu
hlutir hér eru liðugir 90 fiskar, og
því hið versta útlit með bjargræði
manna næstkomandi vetur.
Afmælisdagur konungs
8. apríl 1875) var haldinn hátíðleg-
ur í Reykjavík á venjulegan hátt með
samsæti í sjúkrahúsinu og dansveizlu
í lærða skólanum. Veizlan í sjúkra-
húsinu var fjölmenn og mælt fyrir
mörgum minnum svo sem konungs,
drottningar og barna konungs, íslands,
landshöfðingja, alþingis, Danmerkur,
kaupmanna og kvenna. „Minni voru
öll á íslenzku, í fyrsta sinn í manna
minnum; þetta hefir Reykjavíkur-
höfðingjunum farið fram þjóðhátíðar-
árið“, segir ísafold.
Álfar í Reykjavík
í bók Margrétar frá Öxnafelli er
sagt frá álfum og öðrum dularverum
sem hún hefir séð. Þar segir m. a.
svo: — Eitt sinn sá eg nokkra álfa
að leik í blómagarði á Sólvallagötu
í Reykjavík. Þeir voru 30—40 sm. á
hæð. Þeir voru í skrautlegum bún-
ingum með sterkum litum. Strákarn-
ir voru í stuttbuxum og' treyum, en
telpurnar í rykktum pilsum, mjög
víðum. Þeir höfðu topplaga húfur,
sem hengu út í annan vangann. —
(Skyggna konan)
FÁGÆT VEÐURLÝSING
Það hefir sagt Pálina Pétursdóttii
frá Grund (í Skorradal), skilrík kona
og gáfuð að sér væri í bamsminni,
er póstur einn, ekki af þeim merk-
ari, hefði tafist þar á Grund í vatna-
vöxtum og foraðsveðri. Kom hann
inn, er hann hafði litið til veðurs,
og segir: „Það rignir ekki einungis
eldi og brennisteini. heldur rignir nú
líka fjandanum sjálfum í flyksum“.
Á Grund, sem var siðgæðisheimili,
þekktist þá ekki veðurlýsing af
þessu tagi, og festist það því í minni
barna. (Söguþ. landpóstanna).