Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1955, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
289
því að hún væri ókomin. Töldu þeir
réttast að Loftur gengi eftir þeirri
umsögn, því að honum lægi mest
á undanfærslunni.
Nú skoraði biskup á eiðvottana
að leggja þá þegar fram skriflega
yfirlýsingu um, hvort þeir teldi
Lofti hinn tildæmda eið særan í
öllu, nokkru eða engu.
Átta af eiðvottunum báðu biskup
aUðmjúklega að þvinga sig ekki til
að láta álit sitt í ljós, áður en um-
sögn Kleins væri komin, en að
henni fenginni skyldu þeir gera
það. Séra Jón Halldórsson svaraði
skriflega og kvaðst ekki ætla Loft
valdan að veikindum Jóns, en
kvaðst ekki vilja sanna með hon-
um að hann hefði ekki afhent Jóni
einhverjar óþekkjanlegar rúnir. —
Séra Þórður Bárðarson og séra Jón
Snorrason kváðust telja Loft sak-
lausan. En séra Sigurður Eyólfsson
kvaðst vera alveg sama sinnis og
séra Jón Halldórsson, og tók þá
séra Þórður einnig undir það.
Sigurður lögmaður krafðist þess
þá „eftir embættisskyldu og vegna
sonar síns“, að eiðvottarnir létu þá
þegar skýrt og skilmerkilega í ljós,
hvort þeir ætluðu sér að sanna eið-
inn með Lofti, eða ekki. En átt-
menningarnir svöruðu hinu sama
og áður, að þeir mundu ekki láta
þröngva sér til slíks að svo komnu
máli. Varð því ekki meira að gert
að þessu sinni.
Þess ber að geta hér, að Jóhann
Klein staðfesti prestastefnudóminn
hinn 24. okt. 1670. Tekur hann þar
fram, að ef eiðvottarnir vilji ekki
sanna eiðinn með Lofti, verði þeir
að sverja hann sekan. En Loftur
megi halda kristilegum fríheitum
sínum þangað til málslok verði
kunn.
p’ALDRAMÁLIÐ kemur svo næst
fyrir prestastefnu á Þingvöllum
sumarið eftir. Er þar fyrst lagt
fram vottorð frá prestum í Skafta-
Þetta eru galdrastafirnir, sem urðu séra Lofti að falli. Að ofan eru galdra-
stafir þeir, sem Jón Sigurðsson sagðist hafa fundið í kodda sinum, og er þess
getið að yfir þeim hafi verið skrifað: „Við allsháttuðum kvillum ‘. — Neðri
galdrastafirnir eru þeir, sem Jón kvaðst hafa fengið hjá séra Lofti, en sér
hefði horfið, og lagði hann þá fram í afriti, en það þýðir liklega að hann hafi
sjálfur dregið þá upp eftir minni. — Stafirnir eru hér teknir eftir Presta-
stefnubók Brynjólfs biskups Sveinssonar.
cp
o ()-e
6
fellsþingi og mun það hafa verið
fram komið að tilhlutan Brynjólfs
biskups, sem lokatilraun að fá Loft
sýknaðan. Segja prestarnir að þeir
hyggi Loft algjörlega saklausan af
því að hafa farið með fjölkynngi
eða galdur og að hann muni ekki
hafa unnið nokkrum manni mein
með óleyfilegri kunnáttu, og ekki
þykir þeim líklegt að vanheilsa
nokkurs manns stafi af ráðum hans
eða tilstilli „eftir því sem hann er
oss vel kenndur nokkrum að raun
og ljúflegri umgengni, og nokkrum
af oss að góðum orðrómi, loflegum
lærdómi og vel siðuðu framferði
innan stóls og utan“. Undir þetta
höfðu skrifað prófasturinn Magnús
Pétursson á Hörgslandi og prest-
arnir Bjarni Sverrisson, Sigmund-
ur Guðmundsson, Jón Salómons-
son, Vigfús ísleifsson, Þórður Þor-
steinsson, Þorleifur Árnason og
Ketill Halldórsson.
Allir eiðvottar Lofts voru þarna
á prestastefnunni, nema séra Helgi
Grímsson á Húsafelli. En er til þess
kom, að þeir skyldi sanna eiðinn
með Lofti, gáfu sig aðeins tveir
fram, þeir séra Björn Stefánsson á
Snæfoksstöðum og séra Jón Snorra
-son á Mosfelli. En allir hinir höfðu
einhver undanbrögð.
Séra Jón Halldórsson ítrekaði
fyrri yfirlýsingu sína um að hann
teldi Loft ekki valdan að veikind-
um Jóns, en ekki alveg lausan við
meðvitund eða vitorð um þennan
veikleika. Undir það tóku þeir séra
Jón Gíslason, séra Sigurður Eyólfs-