Lesbók Morgunblaðsins - 11.11.1945, Qupperneq 9

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
/
551
t ' - URÐARKÖTTUR -
Úr Mývatnssveit er mælt að liggi en uppi á tindum ævidáða
mikil undirgöng eiga fór þó bátt,
út-norður í Kelduhverfi, svo þústaður af stríði og stormum
hvað er dagleið ströng. Eitt sinn, — herma annálar, stefndi í norðurátt.
sem engu skrökva að lýð, — Fluggnoð hans við Leirhöfn liggur
bjóst að heiman bröndótt kisa lömuð harla mjög;
frá bænum Reykjahlíð. þar vóru teknir þýskir fangar,
— það eru engelsk lög.
Köttur þessi kyma leynda En áður höfðu þeir af sjer skilað
kanna rjeðist fús; ofan í regin gjá
húms á vegu hann í nesti djásni heimsins dæmafáu,
hafði eina mús, er dómana vildi ei sjá.
en einbeittur og ótvílráður
út hann lagði í stríð Einmitt þar sem kattar kvölin
við ægilega erfiðleika, kom upp áður fyr,
um óralanga tíð. þjóðveiðanna krympinn kisi
kaus sjer inngangsdyr.
Eftir ár í Kelduhverfi Slík urðu sköp hins fimbul-fræga,
kom hann loksins upp, — fyrir því va'r dreymt,
ringlaður og raunalega og veröldinni virðist orðin
rýr á lend og hupp. vonlaus endurheimt.
Kisa er frá; — en alt að einu •
alda fram á kvöld Þarna í myrkum þarmi foldar
afrek hennar ætti að glæsa þolir hann margs kyns hnjask,
okkar söguspjöld. en mjakast þó til Mývatnssveitar
með sitt hafurtask.
Þessu næst vor fræði fjalla Og eftir svo sem áratug,
um frelsara Þýskalánds, er aftur lifnar stríð,
höfðingja, sem Hitler nefnist, kemur hann ásamt ektakvinnu
hersnilling til sanns; upp í Reykjahlíð. JAKOB THORARENSEN.
mikil bygð að sjá, enda eru þar
nú 4 bændur.. Þaðan er Guðhjörg,
sem skrifaði bókina „Gamlar glæð-
ur“. .
Hjá Kollafjárðarnesi beygir veg
urinn no'rður og heitir þar Galma-
strönd. Hjer eru margir bæir við
sjóinn, Hvalsá, Þorpar, Smáhamr-
ar, Ileydalsá, Kirkjuból. Þá kemur
dalur, sem heitir Miðdalur, og eru
í honum bæirnir.- Heiðarbær^ Mið-
dalsgröf, Klúka, Geststaðir, Tind-
ar.
Nú blasir Steingrímsfjörður vel
AÚð. Utarlega í honum er Grímsey,
hálend og allstór með hvítum
vita. Hún er kend við einn af hin-
ættgöfgu landnámsmönnum. Hann
hafði þar vetursetu. Sonur hans
hjet Þórir. Um haustið reri Grím-
ur til fiska, en sveinninn Þórir
lá í stafni og var í selbelg og dreg-
inn að hálsinum. Grímur dró mar-
I
mennil, og er hann kom upp, spurði
Grímur: „Ilvað spáir þú oss um
forlög vor, eða hvar skulum vjer
byggja á lslandi“. Marmennill
svarar: „Ekki þarf að spá yður, en
sveinninn, sem liggur í selbelgnum;
hann skal þar byggja og land
nema, er Skalm merr yðar, legst
undir klyfjum“. Ekki fengu þeir
fleiri orð af honum. En síðar um
4