Lesbók Morgunblaðsins - 05.09.1926, Blaðsíða 8

8
Miiuiingarkálíð
Franz frá Assisi.
1 ár eru liðin 700 á*r f.rá því
að hinn heilagi Franz frá Assisi
andaðist. Hann er einn af helg-
ustu dýrlingum kaþólsku kirkj’
unnar og það var hann sem stofn*
aði Fransiskana munkaregluna.
í æsku 'þótti hann all ljettúðug-
ur, en upp iir veikindum va.eð
hann trúmaður hinn mesti, sneri
baki við lagsbræðrum sínum og
vann að því að lina þrautir og
þjáningar fátækra og sjúkra, sjer
staklega holdsveik.ra. 1208 gerð/
ist hann trúboði og safnaði um
sig mörgurn lærisveinum og ário
1220 var regla hans staðfest af
páfanum.
Nú um nokkum tíma að uiidnir
förnu liefir streymt fjöldi píla*
gríma til Assisi til þess að minn-
ast dánardægurs liins lielga manns.
Myndin hje»r að ofan er af
klaustri hans, sem ítalska stjórn
in hefir nýlega gefið Fransiskamr
munkareglunni.
Stiórnariiót
Guðm. Finnbogasonap
i „Strix“.
í hinu alkunna gamanblaði
..Söndagsnisse St*rix“, er Albert
Engström gel'ur út. stóð 1.1. |>. m.
svohljóðandi gamangrein :
HRÆÐSLUGJARN RÁÐHERRA
SKELFIST AÐ ÓÞÖRFU.
A fundi, sem haldinn var fyr-
ir skemstu á fslandi, kom pró-
fessor einn fram með tillögu, sem
oss herskyldum mönnum feliur vel
í geð, að stjórnir og þingmenn
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
skuli í st»ríði vera í - brjóstfylk-
ingu. Danski forsætisráðherrann,
herra Stauning, var þar við-
staddur. Skaut honum afskaplega
skelk í bringu, og hjelt hann
því fram, að ekki mundi sigur-
vænlegt, að stjórn og þing berð-
ust í fylkingarbroddi. Nú—nú,
þeir eru ef til vill ekki svo óðfúsir
í stríðið, höfðingjarnir.
í felmtri sínum gerði lierra
Stauning auðsjáanlega ráð fyrir,
að embættisbræður hans í stjórn-
arsætum væru hugrakkari en
sjálfur hann og kynnu því að
samþykkja tillögu um að þeir
skyldu sjálfir ganga fremstir í
fylkingu mót óvinunum. En lierra
Stauning getu.r verið rólegur. —
Enginn hermaður í gjörvallri ver-
aldarsögunni liefir sjálfur ákveð-
ið, að hann_ skyldi vera .í fyllt-
ingarbroddi. Verði það alþjóða-
Esamþykt, að þeir, sem eiga að
■fai"a á undan, verði að ákveða
það sjálfir, þá þurfa þeir Staun-
ing og Briand og Ohainberlaiu
og Ekman og fleiri aldrei að eiga
útboð á hættu.
Skrítlur.
UNDURSAMLEGT.
Froken Jónína hafði farið til
spákerlingar og sat nú í ákaf'
legum spenningi og beið þess,
hvað liún sæi í spilunmn.
— Þjer giftist manni, sem þjer
elskið! sagði spákerlingin.
— Já.
— Heitir liann Jakob?
— Já.
— Verslar hann með bíla?
— Já.
— Hefir hann gefið þjer de*
mantshring með tveim perlum?
— Já.
EINKARJETTUR
AUHÆFANNA.
Foreldrar Nonna litla liöfðti
kent honum, að menn ættu að
borða vneð gaflinum, en ekki með
hnífnum. Hann varð þess vegna
alveg forviða, jiegar hann sá
Siguvð frænda sinn brjóta þessa
.reglu.
— Hvérs vegna borðar hantt
Sigurður Crændí nieð hnifnum.
5. sept.
mammai hvíslaði hann að móð-
ur sinni.
— Þei, þei, anginn minn! hvísl-
aði móðirin aftur. Hann Sigurð-
vir frændi er nógu .ríkur til rö
borða með kola-ausu, ef hanu
vildi svo við liafa.
G L í M A.
ATHUGAVERÐ ORÐ.
_ Á hjeraðsmóti U. M. S. Borg-
arfjarðar, sem haldið var við
Norðurárós sunnudaginn 25. júlí
í sunvar var þreytt glíma, og
keptu þar 6 menn. Fremstur varð
Páll Blöndal með 28 stig, þá Þor-
björn Sveinbjörnsson nieð 27 stig
og Jón Egilsson með 27 stig líka.
Hinir fengu frá 24—20 stig.
í skýrslu umsjónarmanns ,,í. S.
T.“ á rnóti þessu segir svo um
glíráuna og úrslit hennar:
1 þessari glímu kom Jón Egiis
son yfirleitt langbest fram og
fegurst og glímdi líka jafnbest.
Páll átti reyndar surnar glímur
sínar laglegar og kom vel fram.
Jón var líka minstur og sjáanlcg.v
kraftalítill á við sunva hina. —
Hef'ði hann verið ógnlítið snarp-
ari og náð í annan fallvinning ti!,
átti hann að sjálfsÖgðu átt að
verða nr. 1. En þar sem þetta
vantaði, virtist okku»r — náttúr'
lega vegv^a ávana-áhrifa frá
gömlu, mest notuðiv reglunni —
við ekki geta alveg gengið fram
hjá þeim manninum, sem alla
hafði lagt, þótt hann glímdi allra
verst. Hann fjekk ekki þolan-
legau vitnisburð fyrirneina glímu
síua neniii þá, sem hann glímdi
Ar:ð Jón, besta manninn, en t. d.
0—1 hjá einurn okl>ar og mest
2 fyrir glímurnar við þá Helga
og Þorgeir.
Yerður það því altat’ álitainál
lvvort rjett var að láta Jón
víkja 3 sæt.ið fyrwr Símoni. Jeg
fyrir vnitt leyti nvundi vilja fall"
ast að hinu fremur, að-lvann hefði
mvust átt að fá 3. verðlaun. en
Símon engin. Er rjett að geta
þessa einnig lvjer, eins og jeg
gerði v heyranda hljóði þar upp
frá.