Eimreiðin - 01.05.1903, Qupperneq 48

128
að Tungnafellsjökli og fóru fram hjá Tómasarhaga, sem er gulgræn,
mosavaxin dæld fyrir vestan jökulinn, þar sem nokkrar kindur vóru á
beit Síðan héldu þeir fram með Fjórðungakvísl og inn í Jökul-
dal og náðu þangað eftir 2^/2 stundar harða reið frá Fjórðungsöldu.
Þangað komu þeir siðla kvelds og sáu þá gæsahópa fljúga yfir dalinn.
Þar tjölduðu þeir og reyndist þar góð beit fyrir hestana. Þar uxu og
hvannir.
Næsta dag (24. ág.) urðu þeir að halda kyrru fyrir sökum þoku,
en notuðu þó tímann til að skygnast þar um og sáu nokkrar kindur,
sumar lifandi, en sumar dauðar. og sýndi eyrnamarkið, að þær vóru
norðan úr Bárðardal. Hinn 25. ágúst héldu þeir aftur af stað yfir
sandinn yfir undir Hofsjökul og vörðuðu nú veginn fram með honum
suður á bóginn, fram með Þjórsá niður að Eyvindarkofaveri, og
slógu tjöldum við kofarústir Fjalla-Eyvindar, er þar bjó fyrir rúmum
100 árum í útlegð sinni. í rústunum fundu þeir seðil frá Ólafi bónda
Bergssyni á Skriðufelli, þar sem hann skýrði frá, að hann hefði komið
þar 24. ág. á heimleið úr Bárðardalnum, en þangað hafði hann fylgt
4 þýzkum ferðamönnum ásamt 2 mönnum úr Reykjavík.
Daginn eftir héldu þeir áfram suður á við til Hvannagils, norð-
an við Búðarháls, því þar eru hagar. En á þeirri leið mættu þeir ýms-
um örðugleikum, einkum sandbleytu, í Þúfuverskvísl og víðar.
Við Þúfuver áðu þeir, því þar eru ágætir hagar, sem Sunnlendingar
eru vanir að nota í gangnaferðum á haustin og hafa þeir bygt þar
dálitla rétt. Þaðan fóru þeir fram hjá Sóleyjarhöfða og komust
um kveldið í hagana við Hvannagil. Um daginn hafði verið ljómandi
veður og mikill hiti, en eftir sólarlagið tók skjótt að kólna, svo að þeir
nötruðu af kulda um nóttina í tjöldunum.
Daginn eftir var gott veður og brugðu þeir sér þá suður á bóginn,
til þess að vita, hvort ekki mundi hægt að halda veginum áfram alla
leið suður að Tungnaá, og reyndist það svo. Sáu þeir þá, að
Klifshagavellir eru settir alt of austarlega á uppdrætti íslands.
Þeir héldu svo fram með Köldukvísl og komust svo langt austur á
bóginn, að þeir sáu Illugaver og svæðið fyrir sunnan Vonarskarð,
útsuður af Vatnajökli. Um kveldið héldu þeir aftur til Hvannagils,
því þeim þótti ekki ráðlegt að halda lengra suður, með því veður var
ískyggilegt, en leiðin löng norður aftur.
28 ág héldu þeir tilbaka norður á bóginn og lögðu nú leiðina
nokkru austar, um ^/4 milu frá Þjórsá, og sluppu þá hjá hinni miklu
sandbleytu í ánum við ármótin. Jafnframt settu þeir upp vörður fyrir
góðan veg Við Sóleyjarhöfða, sem er hið vanalega vað á Þjórsá,
fóru þeir yfir hana og áðu svo nokkra stund við kofa fyrir vestan ána.
Síðan héldu þeir áfram norður á bóginn, til þess að ná fyrir sólar-
iagið upp undir Hofsjökul, að Nauthaga, riðu fram með Blautu-
kvísl í stórum boga vestur á við og komu þangað kl. 6. Urðu þeir
mjög forviða að sjá þar iðgræna grasflöt fast við rætur hins kalda og
hvíta jökuls. Upp frá flötinni hóf sig gufustrókur, frá laug einni, og
fram með afrensli hennar var furðu mikill og fagur jurtagróður, meðal
annars risavaxnar hvannir. Hitinn í lauginni var á að gizka 350 C.,
en tæpar 50 álnir þaðan, þar sem hið heita vatn féll í áknu af