Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.11.1906, Síða 7

XX. 52.-53.
ÞJOÐVILJINN
2L1
Bessastaðir 15. nnv. 1906.
Tiðarfar all-hagstætt, en þó öðru hvoru ros-
ar og votviðri.
Strandbátnrinn „Hólar“ kom loks til Keykja-
vikur að morgni 6. þ. m. úr síðustu strandferð
sinni, og lögðu daginn eptir af stað til útlanda.
81 ys varð í Reykjavik að kvöldi 4. þ. m., með
því að hönd á fjögra ára gömlum pilti lenti í
rennivél i vinnustofu Gísla járnsmiðs Finnsson-
ar, og míssti barnið fjóra fingur. Drengurinn
var sonur Guðm. læknis Péturssonar í Reykjavík.
Væntanlega verðilr slys þetta til þess, að
menn gæta þess betur, að láta börn ekki kom-
ast að, þar sem vélar eru að vinna.
Aflabrögð hafa verið all-góð á Akranesi í þ.
m., megnið netafiskur, en þó einnig aflast nokk-
uð á færi.
Maður hvarf úr Reykjavík um miðjan f. m.,
Þorsteinn Þorsteinsson að nafni, og eru menn
hræddir um, að hann hafi fyrirfarið sér, þar sem
ekkert hefir til hans spurzt. — Maður þessi, er
flutzt hafði til Reykjavíkur austan úr Mýrdal,
var urn soxtugt, og hafði verið all-þunglyndur
um hríð.
VMabáturinn „G-ammur“ kom til Reykjavík-
ur 5. nóv. alla Jeið austan frá Seyðisfirði, norðan
um land, og hafði lagt af stað þaðan 9. okt., en
legið veðurtepptur 8 daga á Siglufirði, og aðra
!) daga á Ratreksfirði. — Roniaður á bátnum
hét Oddur Guðmundsson, en auk þess voru þrír
menn aðrir á bátnum.
Þangbrennslan, er fór fram i Akrakoti hér
á Álptanesi síðastl. vetur, mun nú verða aukin
að mun, þar sem verið er að reisa þar stórt
steinstevpuhús, til þess að brenna þarann í. —
Síðastl. vetur varð að þurrka þarann, áður en
brennslan gat farið fram, og gel<k það opt ílla
vegna óþurrkanna, sem opt eru hér syðra, en
nú kvað þarinn verða brenndur, án þess hann
sé fyrst þurrkaður.
Það er brezkt félag, sem stundar þarabrennslu
þessa, en forstöðumenn fyrirtækisins hér á landi
eru hr. Jón Vestdal og Daníél ljúsmyndari Daní-
elsson í Reykjavík.
Reynslgn er sannleiknr
Portvínin 0g Sherryvinin spönsl tn, er allt af fást í vínverzlun 33G3LX.
£■». I3Ól’íirÍIlSSOHcA etu víðfræg um hoim allan fyrir
það, að þau lœkna alla tangaveiltliiii og bæta meltinguna; en
brennivínið l>jo<lsii-ft'yrir það, að það lífgar, hressir og gleður
mannsins anrln.
Ben. S. Þórarinsson er þöguil og' segir aldrei frá, hverjir við hann verzla.
Klæðaverksmiðjan ,Iðunn‘, er branti á síðastl.
sumri, rís nú hráðlega úr rústum, með því að
þegar er byrjað að reisa stórt steinhús fyrir
verksmiðjuna.
Lúðrafélagið 1 Reykjavík, sem legið hefir í
dái um' hríð, hefir nýlega fengið 800 kr. fjár-
styrk úr bœjarsjóði Revkjavíkur, og er því að
lifna við aptur.
Það er að líkiudum konungskoman, sem vakir
fyrir bæjarstjórninni.
Trúloíuð eru nýskeð í Reykjavík: ungfrú
Annn Asnmndsdóttir stúdents, Sveiiusonar, og
efnafræðingur Asgeir Torfason.
Nýtt trésmiðafélag er að komast á laggirnar
í Reykjavik, og oru aðal-hluthafarnir: kaupmað-
maðui- Thor Jenseii og timbursalarnir Bjarni Jóns-
son og Þorst Þorsteinsson-, en forstjóri verður hr.
Rostgaard, setn stýrt hefir vélunum hjá „Völ-
undi“.
fsl. botnvörpungai' í vœndmn. Hlutafélag
er nýkga stofnað i Reykjavík, og er hlutaféð
80 þus. króna — Félag þetta ætlar að kaupa
botnvörpuveiðagufuskip á Englandi, og er kaup-
maður Jes Zimsen aðal-tramkvæmdarstjóri félags-
ins, en meðstjórnendur Gunnsteinn Einarsson skip-
herra og Þorst. kaupmaður Þorsteinssan i Bakka-
búð.
Kaupmaður Thor Jensen, o. fl. i félagi með
honum, oru og að láta smíða sér botnvörpuveiða-
skip í Englandi. ___________
AILilii'ögð á Suðurnesjum. Praman af hau st-
inu fengust 1—4 hundruð til hlutar af neta-
þorski í Rosmkvalaness- Miðness- Hafnar- og
Grindavíkurhreppum, en með byrjun nóvember-
mánaðai' hvarf netafiskurinn, og hefur þó síðan
verið allgóður reitings afli ,af stútungi á færi
og í siðustu viku á lóð.— I Garðinum voru 5.
og 6. þ. m. jafn vel yfir 70 til hlutar á dag, en
mjög fer uflinn eptir beituráðum manna, og er
ýmist beitt kræklingi, rnaðki eða öðu.
■]■ 1 f. m. varð Magnús •/. Bergmann, hrepp-
stjóri í Fuglavík á Miðnesi, fyrir þeirri sorg,
að kona bans andaðist. — Holztu æfiatriða henn-
ar verður væntanlega getið síðar í blaði voru,
Iingmiinnafélg Rej'kjavikiir heitir félag, sem
stofnað var i Reykjavík í haust, og voru prent-
ararnir Guðbr. Magnússon og Jön 1 felgn.nn
hvataraenn þess, og voru þeir kosnir í stjórn
félagsins ásamt Helga kennara Valtýsyni.
LJm tilgang félagsins segir i 2. gr. félags-
laganna að hann sé:
1. Að reyna af aletli að vekjalöngun hiá æsku-
lýðnum, til þess að starfa fyrir sjálfa sig,
land sitt og þjóð.
2. Að temja sér að beita starfskröptum sínum
í félagi, og utan félags.
8. Að reyna af fremsta megni að styðja, við-
halda og efla allt það, »em er þjóðlegt og ram-
íslenzkt, er horfir, til gagns og soma fyrir
hina isienzku þjóð.
Félagið heldur einn fund i viku hverri, þar
sem menn temja sér upplestur, ræðuhöld, íþróttir
og annað, er íýtur aö andlegri og' líkamlegri
uppörfun og atgervi.
Meðal annars ætla félagsmenn að témja sér
skíðaferðir.
Sams konar félag var stoínað á Akureyri 1
fyrra vetur, og er vonandi, að lík félög rísi
upp víðar hér á landi.
eru íjölbreytt-
astir <>«• ódýrastir í vei‘zhm
Ben. S. Þórai'inssonar.
48
V. kapítuli: Líkskoðunin.
A neðsta lopti hitti Hollister gæzluniann lmssins,
Felix að nafni, er var all æstnr i lund. ..Fógetinu, og
kviðdómendurnir eru kornniru, mælti hann, „og hafa spurt
eptir hr. Stanhope. — A jeg að kalla á hann?"
„.Jeg skal gera þaðu, mælti Holiister, og flýtti sér
aptur upp stiganri. — Hann skýrði vini simnn frá því,
að hann yiði að vera viðstaddur, er likskoðunin færi fram
og svara spurningum, er b"int yrði til hans, án þess að
1 át-t á þvi ben. ;tð hann væri i vafa, eða að hann væri
hræddur.
En er þeir gengu inn í h ubergið, þar s m likið lá
i rúniinu. voru kviðdó nendurnir komnir þangað, og stundi
Stnnhope, sýrtilega mjög sorgbitinn. Honum hafði þótt
afm-vænt mn föður sinn, og gat þvi eigi þolað að sjá
likið, sem farið var að stirðna, og varð því þögu i her-
berginu, unz Stanhope var farinn að ná sér aptur, svo
að hann gat skýrt frá því, er honum var kunnugt urn
slysið.
Þegar þess var gætt, bvernig likið lá, er sonurinn
koin að, hvernig umhorfs var i herberginu o. s. frv., virt-
ist allt benda á það, að um siys væri að ræða, og voru
líkskoðunarmentiirnir því ekki seÍDÍr á sér, að kveða uppi
úrskurð i. þá átt.
En er þeir voru nýfarnir út rir herberginu, dró
Hollister þungt andann, eins og léfct væri af honum byrði
tók í höndina 4 Stanhope, og inælti:
„Þá er því nú lokið, sem verst var. Farðu nú á
undan upp á herbergið þitt. - Jeg kem bráðum; jeg
ætla áður að leggjft nokkrar spurningar fyrir Felix".
Af umræðunurn, er orðið höfðu, er líkskoðuniu fór
45
bans. — Hann beið þess því, að Stanhope yrti eitthvað
á sig.
Stanh.ope hafði fimm uru tvitugf, og hafði í upp-
vextinum verið eptirlætisgoð allra, er honum kyontust,
og var þvi sízt að furða, þó að honum væri nvt all-brugd-
ið, og þótti Hollisfcer betra að hann yrði fyrri til þess,
að vi’kja máls á þvi, sem að liöndmn hafði borið.
„Þú ert bezti lögfræðingur, Hoilister, og getur því
verið mér til aðstoðar. Ertu ekki fús til þess? Þú ert
betur fær um það, að taka málið að þér, en jeg, þar sem
jeg er nú alveg örvinglaður, og naumast sjálfum mér
nógur.
„Jeg er fús til þass, ef þú óskar“, svaraði Hoilist r,
þó að honum væri nú að visu um og ó, þar sem haan
vissi eigi gjörla, bvað vinur hans átti við.
Það var auðsætt, að Stunhope líkaði það vol, að
Hollister tók þessari rnálaleitan bans ljúfmannlega.
„Hollister11, mæiti hann alvarlega. „Það er ekki
ein báran stök. — Það er annað enn verra, en dauðinn,
sem hér or á ferðuin.u
Það var uuðsséð á Hollister, hv - mjög honum brá,
er hann heyrði þetta.
„Það er ómögulegtu, mælti hann, all-stamandi.
„Það getur ekki verið, að — —u
Stanhope tók í hönd honum, og kreysti liana. „Jeg
á við þaðu, mælti hann, og lagði all-mikla áherzlu á
orðin, „að jeg er í voðlegum vafa. — Dó faðir mínn a£
slysförum — eða eigi? Til þess að fá fulla vissu um
þetta, myndi eg fúslega eyða miljónunum, sem mór
hlotnuðust’ og jafn vel leggja líf mitt í sölurnarJ
Hollister starði all-forviða á vin sinn. „Jeg skil
I