Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 03.01.1987, Side 99

FORNAR LEIÐSLUR í REYKHOLTl í BORGARFIRÐI
119
Hverju einasta skólabarni er kennt að Reykholt sé einn af okkar fræg-
ustu sögustöðum. Því mætti ætla að mönnum stæði ekki alveg á sama
um þær minjar sem þar gætu verið fólgnar í jörðu, álitu jafnvel að þær
nytu alveg sérstakrar verndar. Aldeilis ekki. Stórvirkar vinnuvélar hafa
verið sendar á staðinn og látnar grafa húsgrunna og skurði um svæðið
þvert og endilangt. Þjóðminjasafnið hefur svo fengið að vita eftir að
skaðinn er skeður, hvað eyðilagst hefur hverju sinni. Svona vinnubrögð
eru auðvitað vítaverð. Það er lágmarkskrafa, að Þjóðminjasafnið sé
látið vita af fyrirhuguðum framkvæmdum og því sé gefinn kostur á að
gera þar forkönnun, eða a.m.k. fylgjast með framkvæmdum.
Því miður er ekki bara hægt að skella skuldinni á ofangreinda aðila.
Fjárveitingarvaldið hefur gert Þjóðminjasafninu ókleift að sinna minja-
verndunarhlutverki sínu með 125 ára stöðugu íjársvelti, sem ekki mun
eiga sér hliðstæðu á öllu norðurhveli jarðar.
Fornleifarannsóknir og minjavarsla kosta mikla fjármuni og mann-
afla. Á meðan ríkisstjórn og Alþingi gera sér ekki grein fyrir nauðsyn
minjavörslu, er varla hægt að ætlast til að almenningur geri það.
Fjársvelti og mannfæð hefur m.a leitt til þess að Þjóðminjasafnið
liggur oft ómaklega undir áburði um áhugaleysi á afdrifum fornminja
og menningarsögulegar fornleifar verða áfram eyðileggingu að bráð.
HEIMILDIR
Arngrímur Jónsson, 1985. Crymogæa. Reykjavík.
Arnheiður Sigurðardóttir, 1966. Híbýlahœttir á miðöldum. Reykjavík.
Eggert Ólafsson og Bjarni Pálsson, 1943. Ferðabák Eggerts Ólafssonar og Bjarna Pálssonar um
ferðir þeirra á íslandi árin 1752-1757. Reykjavík.
Islcndingasögur VI, 1946. Kormáks saga. Reykjavík.t
Jón Sveinsson, 1898. Avisan um hin ódírustu og einfóldustu læknis-meðöl. Rit Lærdómslista-
félagsins XV, bls 151-214.
Oddur Einarsson, 1971. íslandslýsing. Reykjavík.
Sveinn Pálsson, 1945. Ferðabók Sveins Pálssonar. Dagbækur og ritgerðir 1791-1797. Reykja-
vík.
Þorkell Grímsson, 1960. Gert við Snorralaug. Árbók hins íslenzka fornleifafélags, bls. 19-
47.
Þorvaldur Thoroddsen, 1914. Ferðabók l-II. Skýrslur um rannsóknir á íslandi 1882-1898.
Kaupmannahöfn.
SUMMARY
The above article relates of a partial investigation carried out on three conduits for hot
water and steam at Reykholt, Borgarfjörður, Snorri Sturluson‘s (1178-1241) seat, in 1964,
and a rcscue excavation at one of them in 1984. All stretch from thc hot water resource
Skrifla, situated at some distance to east of the ancient farm site, to two places near that
site.