Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 03.01.1987, Page 46

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 03.01.1987, Page 46
66 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS fontunum sér til skemmtunar og var sá sem heill slapp geymdur til næsta úthalds.73 Borðbúnaðinum var oft komið fyrir í lúkarsbekknum (hjá matar- skammtinum), en algengara mun þó hafa verið að láta kokkinn geynra hann í skáp við kabyssuna. í lok skútualdar, eða a.m.k. eftir 1920, virð- ist notkun hnífa, gaffla og diska hafa farið í vöxt. Sama er að segja um eiginlegar drykkjarkönnur (með handfangi). Ennfremur varð algengara að útgerðin legði til allan borðbúnað, en að vísu var nokkur munur á eftir fyrirtækjum. Ymis atriði í sambandi við máltíðirnar geta varpað ljósi á ákveðnar staðreyndir um samfélagið á fiskiskútunum. M.a. er hægt að sýna fram á stéttaskiptingu, eða fráveru hennar, eftir því hvað borðað var og hvar. Þannig snæddu skipstjóri og stýrimaður í káetunni, en undirmenn í lúkar eins og áður greinir. Var það ein af skyldum kokksins að bera mat og kaffi í vistarvcrur yfirmanna. Þessi svæðaskipting var jafnframt félagsleg aðgreining og staðfesti hærri stöðu káetubúa. (Þar bjuggu oft- ast að auki einn til tveir hásetar). Sams konar sundurgreining tíðkaðist einnig á erlendum seglskipum, nr.a. skandinavískum flutningaskipum og færeyskum skútum (áður en þær fengu vél).7'4 Stéttaskiptingin spcgl- aðist einnig að nokkru leyti í notkun borðbúnaðar. Á hinn bóginn var yfirleitt ekki munur á fæði skipverja, nema hvað yfirmenn stóðu að öllum líkindum utan við skömmtunarkerfið og höfðu því nokkuð rýmri kost en aðrir um borð. Aðcins einn heimildarmaður getur um, að stundum hafi rauðspretta sérstaklcga verið steikt handa skipstjóranum, scm þar að auki fékk smjör. Vcrt er að bcnda á, að kokkurinn var bróðir viðkomandi skipstjóra, sem kann að hafa haft vissa þýðingu.75 Á öðrum stað segir, að skipstjóri hafi fengið kakó við og við.7<' 5.4 Kjötdagar Fjöldi kjötdaga virðist hafa vcrið nokkuð mismunandi eftir útgerð- um. Þannig segjast sumir heimildarmenn hafa fcngið kjöt einu sinni í viku og ncfna flestir sunnudaga eða miðvikudaga. Aðrir telja þetta hafi verið tvisvar í viku, á sunnudögum og miðvikudögum, eða þriðjudög- um og föstudögum. Þriðji hópurinn kveður kjötsúpu hafa vcrið eldaða 73. ÞÞ 5304: 7.2. 74. Wcibust 1976: 77, 92, 276; Joenscn 1975: 154. 75. ÞÞ 5772: 7.5. 76. ÞÞ 5444: 7.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.