Ný félagsrit - 01.01.1841, Qupperneq 11

UM I’HESTASKOLA A ISLANDI.
11
gjöf, alþíngiS. Ronúngurinn heíir mef) þvísýnt, af) hann
vill sjálfur ab þjó&lífif) vakni hjá oss,og af> ver náum
aptur fornum blóma vorum, í þeirri mynd, sem er sam-
bobin ásígkomulagi tímanna. þetta má einnig takast,
ef vér kunnum ad færa oss gjöfina til nota, sem vonandi
er. þaö hefir og lýst sér, af> konúngur vor heyrir fús-
lega bænir Islendínga, í öllum þeim málefnum, er til
hans kasta hafa komiö, og svo væri ekki ólíklegt aö fara
mundi í þessu. Tilgángur minn var aö vekja meö línum
þessum eptirtekt landa minna á þessu efni, sem er eitt-
hvort hiö mikilvægasta; má og segia, aÖ þaö komi öllum viö.
Mér ])ætti því mikiö komiö undir, aö sem flestir hugsuÖu
mál þetta, mundi og mest kveöa aö, ef allur þorri lands-
manna, og einkum hin andlega stéttin beiddi konúnginn í
einu hljóöi ráöa úr vanhag þcirra, enda mundi hann þá
geta séÖ, aÖ þaö væri vilji þjóöarinnar yfirhofuö aÖ tala.
Aö síöustu vil eg geta ástæöu þeirrar, er sumir bera
fram á móti þessu, og er þaÖ sú, aö þeir telja tormerki
á því vegna kostnaöarins. Eg álít henni nægilega svaraö
meö því, aö minna á, aö nú er svo komiö tímunum, aö
engri siöaöri ]>jóö dettur í hug, aö sjá í skildínginn, þeg-
ar um mentun þjóÖarinnar er aö gjöra, enda þótt í
þeim efnum sé, sem minna er variö í ennþetta. Konúngur
vor hefir og þegar sýnt, aö hann sparar ekki þaö er til
þessháttar útgjalda þarf.
Eg hefi um -allt þetta fariö fám oröum, vegna þess,
aö þaö var fremur augnamiö mitt, aö leiöa hug alþýöu
aö málefni þessu, enn aö tala nákvæmlega um einstök
atriöi, svo sem t. d. skipun prestaskólans, ef hann fengizt,
eöur annaö þvílíkt. Eg veit líka, aö þessi vanhagur hefir
lengi vakaö fyrir mörgum, þótt hann hafi ekki um tíma
veriö brýndur fyrir alþýöu, en á því virtist mér vera
þörf. Ef þessar línur gætu gefiö tilefni til, aö landar