Morgunblaðið - 21.11.1997, Síða 3
MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LIF
FÖSTUDAGUR 21. NÓVEMBER 1997 B 3
Fatahönnu
ekkert föndurdútl
Morgunblaðið/Kristinn
SALERNIÐ á Óðali virðist bara
fyrir útlendinga, eða mjög al-
þjdðlega listunnendur.
Björg Ingadóttir
fatahönnuður og Val-
gerður Torfadóttir
textflhönnuður, hönn-
uðir Spaksmanns-
spjara, standa fyrir
tískusýningu á morg-
un. Þær sögðu
Valgerði Þ. Jónsddtt-
ur að nú væri rétti
tíminn til að kanna
möguleikana á erlend-
um mörkuðum.
Morgunblaðið/Þorkell
VALGERÐUR og Björg bera saman bækur sínar.
KARLAR og konur að hætti
Japana á Samúræ.
Sagan segir að
Mínos Krítar-
konungur hafi
átt vatnssalerni
til ársins 1932. Bárust stjórnvöldum
350 einkaleyfísumsóknir á umræddu
tímabili.
Tvö klósetthestöfl
Ekki svo að skilja að uppfmninga-
menn dagsins í dag sitji auðum
höndum því fyrir þremur árum
kynntu verkfræðingar við Emerson
Motor Company í St. Louis tveggja
hestafla dælu sem koma má fyrir í
klósettkassanum til þess að tryggja
skilvirkni og hraða.
Vatnssalerni þekktust vissulega
fyrir þúsundum ára og segir sagan
að Mínos Krítarkonungur hafi átt
slíkan búnað og með trésetu fyrir
rúmum 2.800 árum. Leyndarmál
hans var hins vegar vandlega falið í
rústum konungshallarinnai-, það er
að segja til ársins 1596.
Loks segir sagan að Benjamín
Franklín hafi fyrstur manna flutt
baðker inn til Ameríku. Var það sent
frá Frakklandi, úr kopar og í laginu
eins og skór. Ekki var óalgengt að
baðker þess tíma væru í laginu eins
og hinsta hvíla múmía, úr tré og rúm-
ir 180 sentímetrar á lengd.
Vinsældir baðkai-sins jukust síðan
smátt og smátt með þéttingu byggð-
ar. íbúum Tucson Arizona fjölgaði til
dæmis úr 200 árið 1865 í 3.000 sex ár-
um síðar. Státaði bærinn í kjölfarið af
dagblaði, brugghúsi, tveimur lækn-
um, nokkrum krám og einu baðkari.
MARGAR hugmyndir
spretta af einni rétt
eins og þegar sett er
niður ein kartafla þá
koma alltaf upp fleiri,“ segja Björg
Ingadóttir fatahönnuður og Val-
gerður Torfadóttir
textílhönnuður,
eigendur og einu
hönnuðir Spaks-
mannsspjara, og
vitna spakmann-
lega í Guðberg
Bergsson rithöfund.
Þær stöllur eru að
leggja lokahönd á
undirbúning tísku-
sýningar sem haldin
verður í Gvendar-
brunnum, dælustöð
Hitaveitu Reykjavíkur,
á morgun. Eitthundrað
og tuttugu „innkornur"
segja þær og... jú, dæm-
ið er brjálæðislega stórt
ogdýrt.
Þær hafa ekki áður lagt í
slíkan kostnað til að kynna
hönnun sína, en finnst tími
vera kominn til að færa út
kvíarnar með útflutning í
huga......enda virðist ísland
vera í tísku úti í hinum stóra
heimi,“ segja þær. Þótt mörg-
um þætti óðs manns æði þegar
þær fyrir rúmum fjórum árum
ákváðu að láta drauminn rætast,
sameina krafta sína og opna versl-
un með eigin framleiðslu hefur fyr-
irtækinu hægt og sígandi vaxið
fiskur um hrygg. „Við fórum ósköp
varlega í sakimar, byrjuðum smátt
með litla verslun við Skólavörðu-
stíg og saumuðum þá allar flíkurn-
ar sjálfar. Eftir því sem viðskiptin
jukust leituðum við til ýmissa fata-
framleiðenda til að anna eftir-
spurn. Við fluttum í stærra hús-
næði fyrir þremur árum og núna
eru um sex saumastofur víðs vegar
á landinu sem sauma fyrir okkur. „
... tvær alveg eins
Björg og Valgerður eru sammála
um að slíkt fyrirkomulag sé mun
hentugra heldur en að fjárfesta í
tækjum og ráða saumakonur í fóst
störf. Með þessu móti geti þær leit-
að þangað sem sérþekking og tæki
henta best og látið framleiða eftir
þörfum því ekkert breytist eins
hratt og tískan. Þær segja að
smekkur þeirra sé ótrúlega líkur
og fyrir tveimur árum hafi þær
ákveðið að hanna sameiginlega línu
undir merki Spaksmannsspjara.
Þess vegna hafi þær líka oft, án
þess að sú væri ætlunin, valið sér
alveg eins fót til eigin nota og
stundum mætt eins klæddar í vinn-
SIFFONPILS, ullar-
peysa og leðurtoppur.
BLÁAR gallabux-
ur og taftjakki.
una. „Hálfhallærislegt ... svona
tvær kellingar alveg eins,“ segja
þær hlæjandi.
Aðspurðar segjast þær ekki
smeykar við að hefja útflutning
þótt þeim sé ljóst að á brattann sé
að sækja. Megintilgangurinn með
tískusýningunni er að afla kynn-
ingarefnis. „Við ætlum að senda
ljósmyndir og myndband frá sýn-
ingunni til ýmissa áhugasamra að-
ila, m.a. í New York, Kaupmanna-
höfn, Noregi, Frakklandi og víðar.
Ef pantanir verða fleiri en við sjá-
um okkur með góðu móti fært að
ráða við verðum við að velja kaup-
endur sem okkur líst best á. Við
munum umfram allt leggja áherslu
á gæði og að standa við skuldbind-
ingar okkar.“
Þær eru ákveðnar í að halda
áfram að sníða fyrirtækinu stakk
eftir vexti líkt og þær sníða fótin
eftir vexti viðskiptavinanna. „Ef
við sjáum í hendi okkar að tiltekið
snið fer þéttvöxnum konum illa,
látum við einfaldlega ekki sauma
fótin í stórum stærðum og öfugt.“
Heildarsvipurlnn
er aðalatriðið
Einkenni fata Spaksmanns-
spjara segja þær vera kvenleg, töff
og „sexí“ án þess þó að þau séu
flegin um of eða efnislítil að öðru
Morgunblaðið/Ásdís
FLAUELSSAMKVÆMISKÁPA
með lausum skinnkraga.
leyti. Heildarsvipurinn finnst þeim
aðalatriðið og þær hanna fatnað yf-
irleitt þannig að hann gangi með
öðrum flíkum, sem þær hafa áður
hannað. „Trúlega ómeðvitað, en ef
til vill er þetta vegna þess að við
erum sjálfum okkur samkvæmar,
vinnum út frá eigin tilfinningum og
útfærum hugmyndimar í takt við
þá strauma sem liggja í loftinu."
Björgu og Valgerði finnst marg-
ar íslenskar konur klæða sig
smekklega en sumar eigi þó í vand-
ræðum með að skapa sér svokall-
aðan persónulegan stíl. í þeim efn-
um segjast þær stöllur vera allar af
vilja gerðar að leiðbeina viðskipta-
vinum sínum. Þeim finnst litgrein-
ing kjaftæði og reyna allt hvað af
tekur að fá konur til að láta ekki fá-
ránlega litasnepla ráða ferðinni í
fatavali.
Aðspurðar segja þær að Spaks-
mannsspjarir standist verðsaman-
burð við innfluttan fatnað í sama
gæðaflokki og fólki finnist ekki
lengur hallærislegt að klæðast ís-
lenskum fótum. „Viðhorfin hafa
sem betur fer breyst töluvert í ár-
anna rás. I byrjun urðum við svo-
lítið varar við að forsvarsmenn fyr-
irtækja sem við þurftum að leita til
vegna ýmissa fyrirgreiðslna litu á
okkur sem konur í föndurdútli.“
Hönnun og rekstur fyrirtækisins
tekur æ meiri tíma og líf beggja
snýst eingöngu um vinnuna og fjöl-
skylduna. „Við hönnum og saumum
það sem okkur dettur í hug, stjórn-
um okkur sjálfar og fáum aldrei
leið á að skapa eitthvað nýtt,“
segja Björg og Valgerður sem að-
spurðar viðurkenna að vera bara
ríkar af hugmyndum.
s
ijdjan
P"| Ávaxtasýrumcðferð
|~| Jurtaandlitsbað
PPJ Cathiodermíe fyrír augu,
báls og andlít
[PJ Varanleg báreyðíng
PPJ Öll almenn snyrtíng
J3UINOT SlipUli 70, s. 553 5044