Morgunblaðið - 10.06.1971, Blaðsíða 18

15 tonna stálfiskibátur í smíðmn hjá Vclsmiðjnnni Stál.
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚNl 1971
Framh. af bls. 4
Sein aðrir forsvarsmenn bæj-
ar- og sveitarfélaga á Austur-
iandi, hefur Guðmundur Karl
Austurlandsáætlun á borðinu hjá
sér. Hagsmunamál Seyðfirðinga
þar er nýT vegur yfir Fjarðar-
hedði og segir Guðmundur Kari,
að óskir þeirra séu nýr vegur
um snjóléttara svæði en núver-
andi vegur liggur um. Flugvöllur
er Seyðfirðingum líka ofarlega í
huga. „Við höfum knúið fastþar
á,“ eegir bæjarstjórimn, „og von-
andi má telja að mál sé komið vel
á rekspöl.” Haim vitnar til iaga
um flugvelli og lendingarstaði
fyrir flugvéiar, þar sem Seyð-
isfjörður etr nefndur í 4. flokki
með völl fyrir „léttar flugvélar“.
„Flestir aðrir staðir, sem lögin
nefna, hafa fengið sína flug-
velli," segir Guðmundur Karf,
„en við Seyðfirðiingar höfum orð
ið út undatn til þessa.“
í athugun er að stofnsetja nið-
urlagningarverksmiðju á Seyðis
firði. „En þær athuganir eru
enn á byrjunarstigi,“ segir bæj-
arstjórintn. „Auðvitað þykir okk-
ur sútrt að horfa upp á síldar-
fjárfestiingamar; hús og bryggj-
utr, og geta ekki nýtt þær á ein-
hvern hátt.“
Vélskóli Austurlands er spurs-
mál, sem bæjaríélögin eystra
velta mikið fyrir sér nú. Og auð-
vitað vilja Seyðfirðingar líka fá
þentnan skóla í bæiintn.
„Við höfutm húsnæði," segir
Guðmutndur Karf. „Meira að
segja á ríkið hér hentugt heima-
vistarhúsmæði og smiðjur höfum
við nægar. Ég tel eðlilegt, að rík-
ið leigi húsnæði til skólans hjá
ríkisfyrirtæki, eitns og hér er
hægt, í stað þess að fara að leigja
hjá öðrum annars staðar. Við
höfum skotið þessatri hugmynd
itnm í menmtámálaráðuneytið, þar
sem hún nú er til athugunar.
Efalaust vilja allir mata krók-
inn í þessum efnum sem öðrum,
Guðmundur Karl Jónsson,
bæjarstjóri.
en ég er nú frekar bjartsýnn á,
að Seyðisíjörður verði ofan á að
þessu simmi.“
fyrirtækisins — 1967 — hafi ver
ið lagt út í síkipasmíðar og er sá
50 tonma fimmta smíðin. Hjá
Stefáni vinna 35 manns.
„Hér er nú eilíf mannekia," seg
ir Stefán, „og nú virðist aidrei
hægt að gera neitt, nema aðrir
hlaupi til og hermi eftir.“ Það
gætir eilítillar gremju í rödd
Stefáns, þegar hann segir þetta.
Og Stefán hefur fleiri skot í
pokahorminu. Hann segir: „Við
erum nú búnir að smíða spil í 40
ár og verðum að greiða 35%
toll af því efni, sem við flytjum
inm. Svo. koma aðrir og flytja inn
spil gegn 7% tollí, þanmig að það
má smíða spil fyrir tollamuninn
einan.
Og eitthvað finnst mér bogið
við það, að ég fæ hvergi lán til
að reisa hús yfir Skipasmíðina og
kostar húsið þó ekki nema 20%
af einu bátsverði, sem kaupand-
inin fær lánuð 90% af. En kanniski
þetta lagist nú í kosningablíð-
unni.“ Og Stefán hlær.
„Það er ákaflega erfitt fyrir
okkur,“ heldur hann svo áfram,
,.að þurfa að vera úti, sérstak-
lega á veturna, því hér er snjó-
þungt.“
— O —
Skipasmiíðastöð Austfjarða hf.
tók til starfa 1944 og var fyrsta
smíðin 47 tonma trébátur og nú
er í smíðum 12 tonna bátur;
smíðamúmer 18. Nýlega skilaði
stöðin af sér öðrum tólf tomna
trébát til Eskifjarðair og á verk-
efmaiskrá eru nú 4 aðrir. Ermet
Petteirsen, framkvæmdastjóri,
segir mér, að hann hafi aldrei
smíðað bát nema eftir edgin
teilkndngu og þesisir tólf tonna
kosta frá 3,2 upp í 4 milljónir
króna. Hjá Skipasmíðastöð Aust
fjarða hf. starfa 8 manns.
— O —
Vélsmiðjan Stál hefur um ára-
bil sinnt allri almenmri verk-
stæðisviininu; þar í einnig bila-
verkstæði, en nú í vor var byrjað
á skipasmíðum. „Við erum með
þrjá 15 tonna stáífiskibáta i smið
um,“ segir Ástvaldur Kristófers-
son, „og held ég það séu minnetu
stálfiskibátar, sem smíðaðir hafa
verið hér á lamdi.“
Ástvaldur sagði, að Stál hefði
farið út í skipasmíðina til að
reyna að vinna á móti þeim á-
hrifum, sem síldarleysið hefði
haft á rekstur fyrirtækisins. „Og
seninilega höfum við fundið
þaima góðan leik,“ segir hann,
„sem við hóldum eitthvað áfram
eftir.“
- f|.

50 tonna stálbátur nær fulIgerSur hjá Vélsmiðju Seyðisfjarðar.
RUSTIR DRAUMSINS
Það er rétt hjá bæjanstjóran-
um; það er súrt að líta milljóna-
at'-'nnufyrirtæki, sem aðeine eru
ti,. Jt með firðinum eunnanmeg-
im stendur einn stórkostlegasti
minnisvarði þess ævimtýris, sem
aldrei varð; Fjarðarsíld, síidar-
bræðslan, sem engin síld hefur
komið í. Það eitt að líta þetta
mikla mannviirki, er eftinmdinni-
leg kennslustumd í umsteypinga-
saotnri atvinmusögu íslendinga. Og
hvort sem það er nú tilviljun
eður ei, undirstrikar bílflakið á
melnum fyrir ofan þann mikla
draum, sem okkur dreymdi aldrei
til enda.
En Seyðfirðingar hafa nú losn-
að úr viðjum draumsins, eins og
onð bæjairstjóra þeirra bera með
sér. Þeir hafa nú aftur náð föstu
laindi undir fætur og eru stað-
ráðnir í að byggja sjálfa sjg þar
á í framtíðinmi.
BÁTASMÍÐAR
Á ÞREMUR STÖÐUM
Þeir smiíða báta á þremur stöð-
um á Seyðisfirði. Hjá Vélsmiðju
Seyðisfjarðaæ er verið að leggja
síðustu hönd á 50 tonna stálbát,
sem íer til Eskifjarðar, og að
honum loknum verður byrjað á
tveimur 100 tonna bátum. Verð-
ur amnar smíðaður fyrir heima-
menn, en hinm fer til Norðfjarð-
ar.
Stefán Jóhanmsson, forstjóri,
segir að í tilefni 60 ára aímælis
Fjarðarsdld.