Morgunblaðið - 09.06.1956, Blaðsíða 12

12
M OJfcrnvnr4 fíiÐ
Laugardagur 9. Júnf 1959
Þ£^*ilcA tneA,:
rír mmn í sigónum
Framhaldssagan 11
og, ef mögulegt er, svifbraut sem
fiytur náttúruunnandann upp
fyrir skýin, til hinna glitrandi
tinda. f>ar uppi þoka síðustu leyf-
arnar af forsjálni mannsins og
skynsemi fyrir hamingju hans og
hrifni og hann spennir skíðin á
sig og þýtur yfir hjarn og lausa-
mjöll, klakahröngl og skafla,
stekkur, brunar og flýgur í bugð-
um, sveiflum og svigi, niður í
dalinn.
Þegar þangað niður er komið,
fara sumir til Hotel tírand og
drekka eftirmiðdagsteið sitt. Hin-
ir eru fluttir til læknisins, sem
setur hina brotnu limi í gips og
lætur sækja ferðatöskur sjúkl-
inganna og flytja þær til hins sól-
ríka einka-sjúkraskýlis síns.
í fyrsta lagi, þá vinna læknarn
ir fyrir lífsviðurværi sínu með
þessu og í öðru lagi, þá losna her-
bergi á gistihúsinu handa nýjum
gestum. — Natura non facit
saltus.
Þeir ferðamenn, sem komizt
hafa til gistihússins aftur, með
alla sína limi heila, panta kaffi og
kökur, lesa blöðin, skrifa bréf,
spila brigde og dansa. Allt þetta
gera þeir án þess að hafa fata-
skipti fyrst. Þeir eru sífellt í bláu,
norsku skíðafötunum sínum, með
skíðahúfurnar, treflana og þungu,
járnslegnu stígvélin á fótunum.
Þeir sem eru vel búnir, eru þjón-
ar.
Komi maður til gistihússins að
kvöldi til , á matmáistíma eða
enn síðar, botinr maður fyrst
ekki neitt í neinu. Gestimir eru
ekki lengur hinir sömu. Aðeins
nöfnin eru óbreytt. Karhnennirn-
ir ganga um kjólklæddir eða í
smóking. Kvenfólkið birtist í sam
kvæmiskjólum frá London,
Berlín eða París, birtir eins mikið
af yndisþokka sínum og talist
getur leyfilegt og brosir freist-
andi.
Margur ljóshærður ungiingur,
sem maður sá maka áburði neðan
á skiðin sín, uppi á hæstu fjalls-
öxlinni, reynist nú, við nánari at-
hugun og skærari birtu, vera
forkunnarfögur stúlka í glrcstum
klæðum.
Þessar algerðu breytingar, frá
morgni til kvölds, frá íþrótta-
iðkunum til dunandi dansleikja,
frá birtu og hreinu háíjallalofti
til angans mildra ilmefna, er
kynlegasta ævintýrið, sem vetrar
hótelið veitir gestum sínum. Hin
langþráða náttúra og menning,
sem maður getur ekki verið án
lengi, eru þar samræmdar full-
komlega.
Á Grand Hótel Bruckbeuren
var beðið eftir komu hins dular-
fulla milljónamærings, sem boð-
uð hafði verið símleiðis daginn
áður. Eftir aðeins örfáar klukku-
stundir hlaut hann að halda inn-
reið sína. Kúhne gistihússtjóri
hafði meíra að segja hætt við
fyrirhugaða skíðaferð til Stiefel-
Kammen. Óvenjulegar aðstæður
krefjast óvenjulegra fóma. Og
Marek-systkinin, sonur og dóttir
bæheimsks kolaburgeiss, höfðu
lagt af stað ein með Sullivan, —
iðsforingja í nýlenduhernum,
,em dvaldi að Grand Hotel í öll-
um sínum Evrópuleyfum. Án
hans .. Án Karls hins djarfa,
eins og fastagestirnir kölluðu
hann. Það var óttalegt
Frá því um morgunverð hafði
nann bókstaflega sett allt á annan
endann í gistihúsinu, undir vök-
ulu og vandlætningarfullu augna-
róði Polters. Það var engu líkara
en að hann ætlaði nú að leysa öll
þau verk af hendi á einum degi,
•em Grand Hótel átti hjá honum.
Strax í bítið um morguninn
.afði hann byrjað að leggja starís
ólkinu lífsreglurnar (í svalar-
salnum, þar sem starfsfólkið borð
iði morgunverðinn áður en ár-
risulustu gestirnir voru gengnir
írá rekkju). 1
„Takið þið nú vel eftir því sem
ég segi. í kvöld mun nokkuð vand
meðfarinn gest bera hér að garði.
Það er fátækur maður, sem hefur
unnið í verðlaunasamkeppni.
Þess vegna mun hann nú fá fæði
og húsnæði hjá okkur. En í raun
og veru er hann hreint ekki neinn
fátæklingur, heldur milljónamær
ingur, já, m. a. s. margfaldur
milljónamæringur.
Þar að auki er hann stórt barn.
Þess vegna vill hann kynnast
mönnunum. En við skulum svo
sannarlega venja hann af þessum
baniaskap. Hafið þið nú skilið
mig?"
„Nei", hafði þá kjallarameist-
arinn svarað, eindregið og hinir
höfðu bara hlegið eins og fábján
ar.
Karl hinn djarfi reyndi þá að
tala enn ljósar, ef það kynni að
bera einhvern árangur: — „Fá-
tæka milljónamæringnum okkar
verður búinn staður á nr. 7. Ég
bið ykkur að muna það vel. Hon-
um skulu veittar konunglegar
viðtökur og eftirlætisréttur hans
er uxakjöt með makkarónum.
Samt sem áður má hann alls ekki
verða þess var, á neinn hátt, að
okkur sé kunnugt um það, hver
hann raunverulega er. Við vitum
það heldur ekkL Hafið þið nú
skilið?"
„Nei", sagði Jonny, barmað-
urinn.
Gistihússtjórinn varð dökkur í
framan af reiði: — „Til þess að
við getum endanlega skilið hvor-
ir aðra, þá ætla ég að taka fram
eftirfarandi: — Hver sá, sem
bregður í einhverju út af því, sem
ég hefi nú sagt, verður tafarlaust
rekinn úr vistinni."
Að svo mæltu skálmaði hann
leiðar sinnar.
Síömsku kettirnir komu siðar
am daginn frá dýraverzlun í
Múnchen, ásamt mjög nákvæm-
am leiðarvísum og reglum. Þrír
litlir kettlingar. Þeir skutust með
fjöri og gáska aftur og fram um
herbergi nr. 7, réðust á hörunds-
flúruðu stofuþernurnar með beitt
um klónum og rifu niður glugga-
tjöldin.
Nuddmaðurinn hafði verið beð-
inn að koma til gistihússins fyrir
hádegi morguninn eftir.
Flaska með ósviknu, frönsku
koníaki skreytti marmaranátt-
borðið.
Múrsteinarnir, sem um kvöldið
skyldu hitaðir, vafðir innan í
mjúkan ullardúk og lagðir til
fóta í rekkju milljónamærings-
ins, voru sömuleiðis til staðar.
Móttökuathöfnin gat hafizt.
Við síðdegisborðið heyrði Karl
hinn djarfi illar fréttir: Fastagest
irnir vissu þegar allan sannleik-
ann. — Fyrst réðst feita ritara-
frúin, — frú Stilzebauer — á gisti
hússtjórann og vildi fá að vita
nafn hins fátæka ríka.
Næst voru það spilamennirnir í
bridgesalnum, sem árásina gerðu
og næstum kaffærðu Kúhne í
spumingaflóði og að lokum vék
frú von Mallebré, kát og fjörug
hefðarfrú frá Wien, sér að hon-
um í stiganum upp á fyrsta sal,
og lét í Ijós mikinn áhuga fyrir
aldri milljónamæringsins.
Kúhne snéri sér ókurteisislega
við og hljóp niður til dyravarð-
Lngur maður
með verzlunarskólaprófi og nokkurri reynslu í banka-
málum, óskar eftir vinnu við verzlunartryggingar — eða
útgerðarfyrirtæki. Hann er að ljúka framhaldsnámi í
verzlunarfræðum í Englandi. Bréf merkt: „Reglusamur
— 2560“ sendist afgr. Mbl. fyrir 14. þ.m.
Sumardvöl
að Llflíótsvatni
Kvenskátaskólinn að Úlfljótsvatni starfar í sumar frá
20. júní til 20. ágúst, fyrir 8 ára stúlkur og eldri. Nú þegar
haf borist allmargar umsóknir, en nokkrum er hægt að
bæta við ennþá. Panta má eina eða fleiri vikur eða allan
tímann. — Nánari upplýsingar gefur Hrefna Tynes, Greni-
mel 27 og skrifstofa Bandalags íslenzkra skáta, sími 5484,
klukkan 5—7 e. h. næstu daga.
Opið í kvöld frá kl. 9—11,30.
Sólveig Thorarensen syngur með liljómsveitinni.
TJARNARCAFÉ,
Silfurtunglið
Dansleikur í kvöld til kl. 2.
Hin vinsæla hljómsveit RIBA leikur.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 8.
SILFURTUNGLIÐ.
Sími 82611.
Almennur dansleiKur

i kvöld klukkan 9
Hljómsveit Svavars Gests. — Söngvari Ragnar Bjarnason
Aðgöngumiðasala frá kl. 8
KNATTSPYRNUFELAGIÐ FRAM
Kveðjudansleikur
vegna brottfarar þýzku knattspyrnumannanna verð-
ur haldinn í Sjálfstæðishúsinu í kvöld kl. 10. — Að-
göngumiðar seldir frá kl. 5.
f ) t
*
við alþingirkcmnwantar 14. iúni 1956
8Lh r 0 c
Porscate
Gömlu ðunsornir
að Þórscafé í kvöid klukkan 9.
J. H. kvintettinn leikur.
Dansstjóri: Baldur Gunnarsson.
Aðgöngumiðasala frá kl. 5—7.
M A R K Ú S Lftir Ed Dodd
1) — Jæja, hvernig líður þér,
Phil?
— Dálítið timbraður, en það
lagast allt. Ég bið þig að afsaka
íramkomu mína í gærkvöldi.
2) — Leiðsögumaður okkar,
Bula, segir að við séum að koma
á ljónaslóðir. Mig langaði til að
taka nokkrar ljósmyndir af ljón-
um, ef þú vildir koma með mér 1
og standa vörð bak við mig með
byssuna.
3) — Ég er reiðubúinn hvenær
sem er.
4) — Hvítu menn, hvítu menn,
hrópa svertingjarnir. Þarna eru
ljón.