Morgunblaðið - 17.04.1946, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 17. apríl 1946
Milli hafs og heiða
*
Minningarorð um Agúst Jónsson
skósmið
ÞEGAR sunnlensku bænd-
urnir fóru til Norðurlands á
árunum, var einn viðkomu-
staðurinn í Reykholti. Fengu
þeir góðar viðtökur hjá Bún-
aðarsambandi Mýra og Borg-
arfjarðarsýslu. Meðal margs
annars spurði einn Rangæing-
ur, formann sambandsins, Jón í
Deildartungu um kornræktina
í Reykholti. Hana höfum við
lagt niður, svaraði Jón. „Okk-
ur þykir nóg að hafa mæði-
veikina, þó við höfum ekki
kornræktina líka“. Slík voru
hans vísindi.
Flokksmaður eða annað.
Þegar Jónas Jónsson var að
hirta Hermann á Alþingi kom
margt fram og er sumt af því
lærdómsríkt. Eitt var það, að
Jónas kvaðst fyrst og fremst
vera samvinnumaður og þar
næst Framsóknarmaður. Sam-
vinnufjelögin væru sjer nr. 1,
en flokkurinn nr. 2. Þessu væri
á allt annan veg farið með
Hermann og aðra Tímamenn í
viðskiftunum við bændur í
Búnaðarfjelagi íslands, Búnað
arþingi og Stjettasambandi
bænda. Þeir væru altaf fyrst
og fremst að hugsa um sjálfa
sig og þar næst Framsóknar-
flokkinn. A eftir gætu þeir svo
verið eitthvað annað. Hagur
bænda og annara stjetta væri
þeim nr. 3. Þetta hefði kom-
ið glöggt fram í öllum þeirra
viðskiftum og starfsemi síðustu
árin.
Að hverjum var hlegið?
Undir ræðum Jónasar var
mikið hlegið og sýndi það, að
þingmenn og pallgestir skemta
sjer vel. Hermann brýndi Jón-
as á þessu og taldi að honum
hlegið. Hafði sýnilega ekki
hugsað út í hið rjetta, að hlát-
urinn bygðist á því hve spaugi
lega Jónas fór með Hermann
og liðsmenn hans. Hláturinn
var á þeirra kostnað en ekki
Jónasar.
Baráttan um stjettasambandið.
Sterkustu rök Jónasar gegn
Hermanni lágu ósvöruð í um-
ræðulok. Þau voru bundin við
stjettasamband bænda. Jónas
sannaði svo enginn gat efast
um að frjálst stjettasamband
á grundvelli Búnaðarsambands
Suðurlands var lagt á högg-
stokkinn af Tímamönnum
vegna hinnar flokkslegu valda-
baráttu og andstöðu gegn rík-
isstjórninni. Þeirri staðhæfingu
Jónasar, sem studd hefir ver-
ið af fleiri mönnum, neitaði
Hermann að hann hefði haldið
því ákveðið fram á miðstjórn-
arfundi, að Búnaðarfjelag ís-
lands og Stjettasamband bænda
ættu að vera og væru útvirki
Framsóknarflokksins. Það var
heldur eklci langt frá að í ræðu
Hermanns fælist játning, þó
hann andmælti í einni setn-
ingu, því síðar kom hann að
því að útmála það, að meiri
hlutinn yrði að ráða og ef
Tímamenn hefðu hann þá
hlytu þeir að ráða. Áður hef-
ir hann og sýnt fram á hið
sama og játað það sem ekki
hefir farið dult í Tímanum að
tilgangurinn er sá að hið svo-
nefnda stjettasamband sje í
þjónustu Tímaliðsins. Þ.ess
vegna mátti það ekki vera ó-
háð.
40 ára sfarfsafmæli.
Edmund Eriksen,
veifingaþjónn
Edmund Eriksen átti 40 ára
starfsafmæli sem veitingaþjónn
s. 1. mándag.
Hann byrjaði sem nemi við
framreiðslustörf að Hótel Royal
í Aarhus Danmörku, 15. apríl
1906.
Hann kom til íslands í fyrsta
sinn í janúarmánuði 1925, þá
sem veitingaþjónn á e. s.
Goðafossi, en þá var Jónas
Lárusson bryti á því skipi. Um
haustið það sama ár, hvarf hann
aftur til Danmerkur og rjeðist
sem þjónn á Café Industri í
Kaupmannahöfn, og var þar til
ársins 1930, en þá kom hann til
íslands aftur og hefir verið hjer
á landi síðan. Árið 1930—32 var
hann þjónn á fyrsta farrými á
e.s. Brúarfoss en á sama far-
rými á e.s. Goðafossi var hann
þjónn frá 1932—43.
Veitingaþjónn á Hótel Vík
í Reykjavík var hann frá 1942—
45, en nú er hann veitingaþjónn
á Hressingarskálanum í Rvík.
Edmund Eriksen hefir verið
meðlimur í Matsveina- og veit-
ingaþjónafjelagi íslands síðan
1931. Hann hefir verið kjörinn
til ýmsra trúnaðarstarfa fyrir
það fjelag, hann var varagjald-
keri 1945, en er nú varaformað-
ur þess.
—ÁrmannS'
stúlkumar
Framh. af bls. 7.
bróður, sem sje af fákunnandi
stærilæti að troða sjer fram til
þess að reyna að vekja athygli
á sjer. Að sumu leyti er þessi
skoðun eðlileg. Almenningur
hjer í Svíþjóð veit sáralítið um
ísland og íslenska nútíma menn
ingu og þess er ekki að vænta
meðan við gerum ekkert til þess
sem verða mætti til þess að
auka slíka þekkingu. íslensk
yfirvöld virðast heldur ekki
koma auga á að það er ekki nóg
að örfáir einstaklingar fái
nokkra nasasjón af okkar hög-
um. Sú þekking þarf að ná til
fjöldans ef að um raunveru-
lega samvinnu, ekki bara við-
skiftalega samvinnu á að vera
að ræða. Þetta skilja bæði Norð
menn, Danir og Finnar miklu
betur. Þeir hafa hjer starfandi
kennara víðsvegar um landið
og þeir kenna bæði í barna-
skólum og kennaraskólum og
ef að þessar þjóðir telja nauð-
syn á að hafa á þann hátt menn
ingarsamband sín á milli,
hversu nauðsynlegt væri það þá
kki fyrir okkur íslendinga,
ekki aðeins hjer í Svíþjóð, held
ur einnig og engu síður í hinum
Norðurlöndunum
Það er þessvegna okkur ís-
lendingum hjer mikið gleðiefni
að svona vel hefir tiltekist með
þátttöku af íslendinga hálfu í
þessari norrænu leikfimishátíð.
Glímufjel. Ármann á miklar
þakkir skildar fylrir að hafa
lagt út í svona kostnaðarsama
og erfiða för. Þeim peningum,
sem ísl. ríkið vonandi ver til
þvílíkrar landkynningar. er vel
varið. Koma Ármannsstúlkn-
anna var sannarlega sólskins-
geisli í það miðaldamyrkur, er
hjer ríkir um ísland og íslend-
inga. Þökk sje þeim og vonandi
verður þeim rjett hjálpandi
hendi þegar heim kemur, því að
ferðalagið verður af óviðráð-
anlegum orsökum bæði lengra
og kostnaðarsamara en í upp-
hafi var gert ráð fyrir.
Gautaborg 8. apríl.
Ólafur S. Ólafsson.
„Gullna örin“ fer af stað
LONDON: Hraðlestin „Gullna
örin“, sem á friðartímum fór
milli London og Parísar um
Dover og Calais, mun leggja
upp í fyrstu för sína eftir stríð-
ið á næstunni. Fer hún frá
London þann 15. apríl.
HANN andaðist 8. þ. m. að
heimili sínu, Hverfisgötu 60, og
var banamein hans hjartabilun,
en þess sjúkdóms hafði hann
kent að undanförnu.
Ágúst var fæddur að Hraun-
prýði í Hafnarfirði, 19. ágúst
1880. Voru foreldrar hans Jón
Jónsson útvegsbóndi og Þór-
unn Gunnarsdóttir kona hans.
Á unga aldri stundaði Ágúst
sjómensku, fyrst á opnum bát-
um, en seinna á þilskipum. En
árið 1903 rjeðist hann skósmíða
nemi til Lárusar G. Lúðvígs-
sonar, lærði skósmíði hjá hon-
um og starfaði síðan til dauða-
dags, eða um 43 ára skeið á
viðgerðarstofu L. G. L. Munu
þess fá dæmi, að iðnaðarmaður
hjer á landi hafi unnið svo
lengi hjá sama fyrirtæki. En
hjer kom fleira til greina, en
tryggð og trúmenska Ágústs við
fyrirtækið. Snemma batt hann
einlæga vináttu við Lárus G.
Lúðvígsson og börn hans. Á
heimili Lárusar kyntist hann
fyrri konu sinni, Þorbjörgu G.
Jónsdóttur, en hún hafði lengi
starfað þar. Giftust þau Ágúst
árið 1909, en þorbjörg andaðist
1929. Börn þeirra eru Jón mál-
arameistari giftur Helgu Þor-
bergsdóttur frá Þingeyri, og frú
Gyða, gift Höskuldi Helgasyni
frá Akureyri. Ágúst kvæntist
aftur 1943, Kristínu Guðfinns-
dóttir, frá Bolungarvík.
Ágúst Jónsson var fríðleiks-
maður, eins og hann átti kyn
til. Hann var hljedrægur og
hafði sig mjög lítt í frammi, en
stiltur vel og hinn mesti dreng-
skaparmaður. Reglusemi hans
og árvekni við iðn sína var til
sannrar fyrirmyndar.
Hann var söngelskur mað-
ur og listhneigður. Barngóður
var hann með afbrigðum og
naut á seinni árum yndsi í sam-
vist við barnabörn sín. Sá er
þessar línur ritar, kyntist
Ágústi ungur. Er ljúft að rifja
upp minningar um fornar sam-
verustundir, þegar hann hefir
nú kvatt okkur, sem eftir lif-
um, um stund. Hann var mað-
ur hinnar eldri kynslóðar, vildi
ekki vamm sitt vita í neinu og
breytti ávalt rjettilega. Slíkir
menn eru góðir borgarar og nýt
ir menn í hvívetna og er gott
að minnast þeirra í umróti þess
ara ára.
Blessuð sje minning hans.
Kunningi.
- Alþj. vellv.
Framhald af bls, 8
leikið eins og það að kynnast
mannfólkinu", sagði hann við
einn af blaðamönnum þeim,
sem hittu hann að máli, er hann
hafði tekið við ritaraembætt-
inu. í því starfi fær hann ríku-
legt tækifæri til að kynnast
þessu hugðarefni sínu.
Sonur hins fátæka veggfóðr-
ara flytur nú í embættisbústað
sinn í Bandríkjunum með um
250 þús. kr. árslaun, sem eru
skattfrjáls. Hann tekur til
starfa með staðfestu og því hug
arins jafnvægi, sem er ennþá
meira áberandi vegna þess hve
þjettur hann er á velli.
Sjúkrahús einangrað.
LONDON: Vegna þess að
stórabóla kom upp í sjúkrahúsi
einu nærri Birkenhead í Bret-
landi, var sjúkrahúsið sam-
stundis einangrað.
Húsnæði
i
2—3 herbergi og eldhús óskast nú þegar til $
1. okt. eða lengur. — Uppl. í síma 2800 og 6115. *
*«*
•3*
*8>«><Sxí>3>«k®k»«*S*8>«>3>S>4*S"SxM*Sx$x§xS>3xSxí>3xíkSx®kSxS>3xSxS>4xS>3x$xSxS>«xS>S*3^^
X-9
femniiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiHifmimmiiiiiiiiiiiiimimimiiiwiiiifiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimniiiin)
immiimmiiifmmimmniiniiiimiiiiiiiiimmiMiiiiiiiiiíiimiimimimiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiniiiiiiimmiiiiiMiiimiiiiiiminmiiiwiiiiiiiiiinn!
& & &
niiiiimmmmmmmimmmmmmmmmmimmmmmmmmmmiimmimnnimminiini
Efiir Robert Siorm

5WELLJ TME
AR.MS 1$ A 6RBAT
CONDITIONEK!
AfEANWMlLE
WELL, FELLA'
VOU’RE <SOUND
A5 A WAR _
80ND! I
LATER WELL, LET'& 5EE....X-RAV5 OKAY-
f BLOOD TE5T5 NE6ATIVE... BETTEK
| THAN TWENTV-THIKTV VI5I0N...VOU'RE
1 OVER TME RR'S'T I4URDLE, CORRIöAN -
V NOW, WE'LL LOOK IN5IDE VOUR HEAD!
Lögregluforinginn: Hann meinar það, sem hann segir, jæja, humm! Bing gengur ágætlega í læknis- skoðuninni, síðan er hann tekinn í gáfnapróf.